Ποιήματα για το ποδόσφαιρο 1

Την «στρογγυλή θεά»δεν τη λατρεύουν μόνο παιδιά, νέοι, γέροι, σε όλη την υφήλιο, είτε ζουν στις γειτονιές της Αθήνας, είτε σεπαραγκουπόλεις της Ασίας.

Την λατρεύουν και οι ποιητές.
 Η «θεά της Ποίησης» έχει υμνήσει την μπάλα και τους σπουδαίους μπαλαδόρους της Ελλάδας και του Κόσμου.    
Με αφορμή το Μουντιάλ 2010 ανθολογήσαμε ποιήματα Ελλήνων ποιητών που δοξολογούν το ποδόσφαιρο. 
Όλοι ποιητές, με τον ένα η τον άλλο τρόπο ,εκφράζουν τη γοητεία τους για το ματς. Όλοι, πλην ενός…  

 Ανδρέας Εμπειρίκος - Ηχώ

Άκου τον ήχο σπάζει πέτρες

Και πέφτουνε πεφτάστερα στους στίβους

Στα γήπεδα πηδούν οι μπάλες

Σαν μπάλες ρούγκμπι σαν πεπόνια

Κομψές κυρίες στις κερκίδες

Και κορασίδες με pull-over

Χειροκροτούν κι όλο φωνάζουνε

«Goal! Goal! στα δίχτυα των εχθρών

Όχι ποτέ στα δίχτυα του θανάτου».

(Η σήμερον ως αύριον και ως χθες, Άγρα, Αθήνα 1984)

Νίκος Εγγονόπουλος - Τα γκολπόστ

άκουγε τις καμπάνες που βαρούν

και τ’ ορειχάλκου τις δονήσεις

όπου τρυπάν τον καθαρό

-του κυριακάτικου πρωινού-

αγέρα

άραγες οι καμπάνες τι να μηνούν;

θα τις ακολουθήσουν μήπως

ύμνοι τραγούδια χαρές

ή πολυβόλα θ’ αντηχήσουνε

απαίσια

να σπείρουνε

τον όλεθρο ολούθε;

ένα σας λέω:

όλοι  να τρέξουμε αμέσως

στα γκολπόστ

παιδιά!

στα γκολπόστ!

στα γκολποστ

άγρυπνοι

-ακοίμητοι φρουροί-

πανέτοιμοι

το μάτι εδώ εκεί

να γρηγορούμε

μην αρχίσουνε να πέφτουνε

τα τέρματα

βροχή

και 

ηττηθούμε.

(Στην κοιλάδα με τους ροδώνες, Ίκαρος, Αθήνα 1978)