Το αστείο είναι πως σε διπλανό σχολείο θα εφαρμοστεί το παλιό πρόγραμμα. Δηλαδή, αν πάρω εκεί την Ε΄ ή την ΣΤ΄, θα έχω δύο ώρες ευέλικτη ζώνη και ελεύθερο το εργαστήριο η/υ. Άρα, θα δουλεύω καλύτερα. Γιατί να μην πάω;
Επίσης δεν μπορώ αν καταλάβω γιατί επαναλαμβάνεται και επεκτείνεται το αποτυχημένο μοντέλο της διδασκαλίας της μουσικής; Τα παιδιά χρόνια τώρα δε μαθαίνουν μουσική. Γιατί, επομένως, το επεκτείνουμε και στις εικαστικές τέχνες και στο θέατρο; Άλλος τρόπος που να σέβεται την Τέχνη δεν μπορεί να βρεθεί;
Τέλος, τι να πω για το ολοήμερο; Μόνο δύο ώρες καθημερινά. Τι να πρωτοπρολάβει ο δάσκαλος του ολοήμερου; Πότε θα διαβάσει τα παιδιά και πότε θα πραγματοποιηθεί το νέο και φιλόδοξο πρόγραμμα της ζώνης του Ολοήμερου;
Και να μην ξεχάσω. Για πρώτη φορά οι μαθητές της Α΄, της Β΄ και μάλλον και της Γ΄ δε θα διαβάζουν στο σπίτι. Και πού θα διαβάζουν; Μάλλον μας δουλεύουν κανονικά.
Τέλος, τι να πω για το ολοήμερο; Μόνο δύο ώρες καθημερινά. Τι να πρωτοπρολάβει ο δάσκαλος του ολοήμερου; Πότε θα διαβάσει τα παιδιά και πότε θα πραγματοποιηθεί το νέο και φιλόδοξο πρόγραμμα της ζώνης του Ολοήμερου;
Και να μην ξεχάσω. Για πρώτη φορά οι μαθητές της Α΄, της Β΄ και μάλλον και της Γ΄ δε θα διαβάζουν στο σπίτι. Και πού θα διαβάζουν; Μάλλον μας δουλεύουν κανονικά.
Άποψη που με εκφράζει απόλυτα, γι΄ αυτό και την αναρτώ, από το ¨Ημερολόγιο ενός δασκάλου¨.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου