Φεύγουν γεμάτα τα ΚΤΕΛ των Βαλκανίων

Χιλιάδες μετανάστες επαναπατρίζονται

Τίτλους τέλους στο ελληνικό όνειρό τους βάζουν χιλιάδες μετανάστες, μετά χρόνια παραμονής στη χώρα μας, γεμίζοντας τις βαλίτσες τους με τα βασικά υπάρχοντά τους κα αναχωρώντας. Φέτος, η προοπτική των διακοπών στους τόπους καταγωγής τους συνοδεύεται από το ισχυρό ενδεχόμενο να μην επιστρέψουν στην Ελλάδα που τους φιλοξένησε, στην Ελλάδα του δυσεύρετου, πια, μεροκάματου.

Είναι γείτονές μας, έτσι κι αλλιώς. Αλβανοί, Βούλγαροι, Ρουμάνοι, άνδρες και γυναίκες, που εργάζονται ως οικοδόμοι, οικιακές βοηθοί, αποκλειστικές νοσοκόμες, σερβιτόροι, «άνθρωποι για όλες τις δουλειές», κλείνουν θέσεις στα ταξιδιωτικά γραφεία που βρίσκονται στο κέντρο της Αθήνας και επιβιβάζονται στα λεωφορεία με «ανοικτή» ημερομηνία επιστροφής.
Στην οδό Αχαρνών σταθμεύουν τα λεωφορεία με προορισμό Ρουμανία, επί της Αγίου Κωνσταντίνου και στην πλατεία Καραϊσκάκη προς Αλβανία και Βουλγαρία, ενώ στην ευρύτερη περιοχή της Ομόνοιας πρακτορεία κλείνουν θέσεις από και προς Μολβαδία, Ουκρανία κ. ά. Τους τελευταίους μήνες, όπως λένε στην «Κ» ιδιοκτήτες γραφείων, είναι σαφώς περισσότεροι εκείνοι που φεύγουν παρά εκείνοι που έρχονται.

Οριστικά

«Τον τελευταίο καιρό, μόνο από το δικό μου γραφείο φεύγουν οριστικά πάνω από 10 οικογένειες κάθε μήνα. Αυτή είναι η εικόνα», λέει ο κ. Πέτρος Μαντζάρης, το γραφείο του οποίου οργανώνει δρομολόγια προς την Αλβανία. Σύμφωνα με τον ίδιο, η φυγή ξεκίνησε «δειλά» πριν από περίπου δύο χρόνια και εντάθηκε σταδιακά, με αποκορύφωμα τις ημέρες που διανύουμε. «Μόλις κλείσουν όλα τα σχολεία περιμένουμε μεγάλο κύμα φυγής.
Πολλοί από τους Αλβανούς που ζουν στην Ελλάδα θα πάνε διακοπές στη χώρα τους πριν από το συνηθισμένο, αφού δεν έχουν δουλειά, και αρκετοί μας λένε “γεια” επειδή δεν θα επιστρέψουν. Αλλοι λένε ότι θα επιστρέψουν μόνο οι γυναίκες με τα παιδιά που θα πρέπει να συνεχίσουν να πηγαίνουν στο σχολείο, ενώ οι άντρες θα μείνουν εκεί για να ψάξουν για δουλειά, να φτιάξουν τα σπίτια τους ή να δουλέψουν στα χωράφια τους».
«Παλιότερα, πήγαιναν διακοπές και στην Ελλάδα, κυρίως στη Ζάκυνθο, σήμερα δεν υπάρχουν λεφτά. Ακόμα, τα εμβάσματα που στέλνουν στους συγγενείς τους είναι πλέον 20 - 50 ευρώ, ενώ τα προηγούμενα χρόνια έστελναν 200 - 300 ευρώ», συμπληρώνει ο κ. Μαντζάρης. Ανάλογη είναι και η εκτίμηση προς την «Κ» του κ. Τσιπριάν Νικίτα, που εργάζεται σε πρακτορείο της Αχαρνών με δρομολόγια Αθήνα - Βουκουρέστι: «Πλέον έρχονται εκείνοι που ασχολούνται με τις εποχικές εργασίες για μερικούς μήνες. Κυρίως σε αγροτικές εργασίες. Αρκετοί φίλοι μου που ζουν εδώ τα τελευταία 10 - 12 χρόνια φεύγουν μαζί με τις οικογένειές τους. Οι άντρες, που δούλευαν σε οικοδομές, μου λένε ότι έχουν να κάνουν μεροκάματο ακόμα και έξι μήνες, οι γυναίκες δούλευαν κυρίως σε σπίτια. Οσοι έχουν μαζέψει κάποια λεφτά έχουν κάνει σπίτια στις πατρίδες τους, άλλοι σκέφτονται να εργαστούν σε άλλες χώρες της Ε. Ε.». Ακόμα, αρκετοί από εκείνους που δεν έχουν αποφασίσει αν θα μείνουν στην Ελλάδα ή θα αναζητήσουν αλλού την τύχη τους, «επαναπατρίζουν» σταδιακά το βιος τους. «Δεν ξέρω για πόσο ακόμα θα έχω δουλειά, φεύγω για μερικές εβδομάδες διακοπές στην Ουκρανία και παίρνω μαζί μου ό, τι μπορώ να κουβαλήσω. Κυρίως ρούχα και μικρές ηλεκτρικές συσκευές που αγόρασα όσο εργαζόμουν στην Ελλάδα», λέει στην «Κ» η Λαρίσα Μ. η οποία εργάζεται εδώ και πολλά χρόνια ως οικιακή βοηθός. Εργαζόμενοι σε πρακτορεία που συνεργάζονται με τη Μολδαβία, αντίθετα, αναφέρουν ότι δεν έχουν παρατηρήσει μεγάλη διαφορά.
Οι Βούλγαροι πράκτορες τονίζουν ότι δεν είναι εύκολο να υπολογιστεί το πόσοι συμπατριώτες τους φεύγουν ή έρχονται, αφενός εξαιτίας της άνεσης που έχουν στις μετακινήσεις λόγω της ένταξης της χώρας τους στην Ε. Ε. και αφετέρου καθώς, λόγω εγγύτητας, μετακινούνται κυρίως με τα ΙΧ τους. Γενικότερα, όπως τονίζουν η εικόνα αναμένεται να φανεί ξεκάθαρα μετά το καλοκαίρι, όταν θα έχουν τελειώσει οι εποχικές εργασίες.

Οι Ρουμάνοι μένουν, οι Αλβανοί φεύγουν

«Περίπου το 80% των Ρουμάνων που βρίσκονται στην Ελλάδα ζουν εδώ πάνω από 5 χρόνια. Εχουν φτιάξει τις ζωές τους, έχουν μάθει τη γλώσσα, έχουν ενταχθεί στην ελληνική κοινωνία, πληρώνουν φόρους και έχουν ασφάλιση. Αυτοί δεν σκέφτονται να φύγουν από την Ελλάδα. Αφενός, η κατάσταση που επικρατεί στη Ρουμανία είναι πολύ χειρότερη από την Ελλάδα και, αφετέρου, αυτή η επιστροφή θα ήταν γι’ αυτούς μια δεύτερη μετανάστευση. Φυσικά, αυτό θα ήταν πολύ πιο δύσκολο για εκείνους που έχουν παιδιά. Εκείνοι που φεύγουν είναι κυρίως αυτοί που βρίσκονται στην Ελλάδα λίγα χρόνια. Φεύγουν κυρίως όχι για να γυρίσουν στη Ρουμανία, αλλά για να μεταναστεύσουν σε άλλες χώρες, στη Β. Ευρώπη, στον Καναδά, στη Ν. Ζηλανδία κ. ά.», τονίζει στην « Κ» ο εκπρόσωπος της ρουμανικής κοινότητας στην Ελλάδα Κοστίκ Ιβου.
Από την πλευρά του, ο εκπρόσωπος της ένωσης συλλόγων των Αλβανών μεταναστών Τζετ Νικόλι αναφέρει στην «Κ» ότι περίπου οι μισοί από τους Αλβανούς με τους οποίους μιλάει έχουν δηλώσει ότι σκέφτονται σοβαρά να φύγουν από τη χώρα μας. «Εκείνοι που δεν θα φύγουν είναι αυτοί που αγόρασαν σπίτια στην Ελλάδα, πληρώνουν δάνεια και τα παιδιά τους πηγαίνουν σε ελληνικά σχολεία. Οι άλλοι δηλώνουν ότι θέλουν να φύγουν γιατί δεν βρίσκουν δουλειά και δεν έχουν χρήματα ούτε για να καλύψουν τα ενοίκιά τους». Ωστόσο, όπως ο ίδιος εκτιμά, η κατάσταση για το κύμα φυγής θα αποτυπωθεί με ευκρίνεια «από τον Σεπτέμβριο και μετά».
Πηγή:  Καθημερινή (Κωστα Oνισενκο)