Πουλιά - μετανάστες τρώνε το... λίπος τους στο ταξίδι

Η θαλασσολιμόζα πετάει 13.000 χλμ χωρίς στάση. 

Χάρη στους δορυφόρους και τις νέες τεχνολογίες, οι επιστήμονες ανακαλύπτουν τα μυστικά της μετανάστευσης διαφόρων ζώων, που μέχρι πρόσφατα αποτελούσαν ένα μυστήριο. Ενα αρκτικογλάρονο διανύει κοντά στα 2,5 εκατομμύρια χιλιόμετρα κατά τη διάρκεια της ζωής του. Οσο δηλαδή ένα διαστημόπλοιο που κάνει τη διαδρομή ΓηΣελήνη- Γη τρεις φορές.

Η θαλασσολιμόζα καλύπτει απόσταση 13.000 χιλιομέτρων χωρίς στάση. Ο αιθαλόμυχος, πετά περισσότερα από 74.000 χιλιόμετρα τον χρόνο.

Πομποί και δέκτες, που λειτουργούν μέσω δορυφόρων, τοποθετούνται στα ζώα και στέλνουν τα δεδομένα τους στους ειδικούς. Μία άλλη μέθοδος παρακολούθησης είναι οι δέκτες που καταγράφουν τα δεδομένα τους χωρίς δορυφόρο. Αυτοί εμφυτεύονται στην κοιλιά των πτηνών και αποκαλύπτουν τα μυστικά τους όταν οι επιστήμονες τα ξαναπιάσουν στο τέλος του ταξιδιού τους.

Τα αποδημητικά πουλιά εντυπωσιάζουν τους επιστήμονες με τα ρεκόρ τους, ενώ και οι κροκόδειλοι δεν πάνε πίσω. Αυστραλοί επιστήμονες ανακάλυψαν ότι οι κροκόδειλοι που κατοικούν σε όλα τα νησιά του Νότιου Ειρηνικού, τα οποία απέχουν μεταξύ τους αρκετές χιλιάδες χιλιόμετρα, καλύπτουν αυτές τις αποστάσεις χρησιμοποιώντας τα ωκεάνια ρεύματα.

Ενα από τα ερωτήματα των επιστημόνων σχετικά με το ταξίδι των πουλιών είναι η τροφή που χρειάζονται. Τα πουλιά πετούν χωρίς στάση για χιλιάδες χιλιόμετρα. Υστερα από συστηματική παρατήρηση, ανακάλυψαν πως η θαλασσολιμόζα μεγεθύνει το συκώτι και τα εντόσθια της καθώς τρώει για να αναπτύξει τους μυς του θώρακα και να μετατρέψει την τροφή της σε λίπος. Ετσι, όταν είναι έτοιμη να πετάξει, το 55% του σώματός της αποτελείται από λίπος. Στη διάρκεια του ταξιδιού, «τρώει» τα όργανά της, τα οποία μικραίνουν κατά το ένα τέταρτο.

Με... GΡS

 Για να ταξιδέψουν πιο γρήγορα, εκμεταλλεύονται με εκπληκτική ακρίβεια τον καιρό, τις καταιγίδες και τους ανέμους. Ανά πάσα στιγμή, γνωρίζουν πού βρίσκονται, σα να διαθέτουν εσωτερικό GΡS.

Εντυπωσιακές είναι και οι αποστάσεις που καλύπτει συγκεκριμένο είδος κροκοδείλου στον Ειρηνικό και τον Ινδικό Ωκεανό, που ζει σε ποταμούς και τις εκβολές τους. Η παρουσία του καλύπτει 10.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα στον Νοτιοανατολικό Ειρηνικό, τα νησιά Φίτζι, την Ανατολική Ινδία, τη Νότια Κίνα και τη Βόρεια Αυστραλία. Οι επιστήμονες κατέγραψαν τις διαδρομές τους με δορυφόρους και υποθαλάσσια μηχανήματα που ηχογραφούν τις κινήσεις τους.

Ενας κροκόδειλος μήκους 3,84 μέτρων ταξίδεψε 590 χιλιόμετρα σε 25 μέρες εκμεταλλευόμενος ένα σύστημα ρευμάτων. «Αυτοί οι κροκόδειλοι δεν είναι δεινοί κολυμβητές αλλά μπορούν να επιβιώσουν για πολύ καιρό χωρίς τροφή και νερό όταν βρίσκονται στη θάλασσα και ταξιδεύουν πάνω στα ρεύματα. Ετσι εξηγούνται και οι μετακινήσεις τους σε μεγάλες αποστάσεις κατά τη διάρκεια της εξελικτικής τους πορείας», λέει ο Χάμις Κάμπελ, από το Πανεπιστήμιο του Κουίνσλαντ στην Αυστραλία.

Οι φάλαινες

 Το ρεκόρ μετανάστευσης στα θηλαστικά ανήκει στις γκρίζες φάλαινες. Κάθε χρόνο διασχίζουν 19.000 χιλιόμετρα από τη χερσόνησο της Μπάχα Καλιφόρνια στο Μεξικό μέχρι την Αρκτική. Στην ξηρά, το αντίστοιχο ρεκόρ κατέχει ο τάρανδος, που καλύπτει 30.000 χιλιόμετρα τον χρόνο.

Οι θαλάσσιες χελώνες ταξιδεύουν ώς και 21.000 χιλιόμετρα για να βρουν τροφή, ενώ οι πεταλούδες του είδους μονάρχης πετούν από τις ΗΠΑ στο Μεξικό επί τέσσερις μήνες.

ΠΟΜΠΟΙ και δέκτες που τοποθετούνται στα ζώα και στέλνουν τα δεδομένα τους στους ειδικούς, αποκαλύπτουν τα μυστικά τους.

Πηγή: Τα Νέα