Η απεργία στα κινεζικά λέγεται «μπαγκόνγκ» (προσοχή, όχι Μπανγκόκ, όπως η πρωτεύουσα της Ταϊλάνδης). Τα ελεγχόμενα από το κράτος ΜΜΕ προτιμούν το κομψό «διακοπή εργασίας». Απαγορευμένη από το Σύνταγμα του 1982, έγινε τους τελευταίους μήνες το μεγαλύτερο όπλο αντίστασης των Κινέζων εργατών σε ένα απεχθές μοντέλο παγκοσμιοποίησης, που καταβάλλεται προσπάθεια να επιβληθεί και στη Δύση μέσω της δημοσιονομικής τρομοκρατίας.
Εκτός από τα εργοστάσια της Foxconn και της Honda (φωτό) -όπου οι εργαζόμενοι βρίσκονται με το «όπλο παρά πόδα»- το απεργιακό κύμα εξαπλώθηκε σε μονάδες ηλεκτρονικών, πολυεθνικές αλυσίδες εστιατορίων, κλωστοϋφαντουργίες κ.ά. Στην επαρχία Γιουνάν σήκωσαν... χειρόφρενο μέχρι και οι οδηγοί υπεραστικών λεωφορείων. Σε αυτή τη φάση ο πρωθυπουργός, Ουέν Τζιαμπάο, υποσχέθηκε καλύτερα μεροκάματα στους εσωτερικούς μετανάστες των φτωχών επαρχιών.
Μιλάμε για αυξήσεις 15%-50% σε μισθούς των 120-150 ευρώ. Ομως οι Κινέζοι εργαζόμενοι «ξύπνησαν» και διεκδικούν περισσότερα. Εννοείται πως ο «εξανθρωπισμός» του εργατικού κόστους στην Κίνα δεν ευνοεί μόνο τις δυτικές εξαγωγές, αλλά και τα συμφέροντα των εργαζομένων της Δύσης, χαλαρώνοντας τον βραχνά της «ανταγωνιστικότητας». Επιμύθιο: Αν ο κάπτεν Γουέι της Cosco ξαναδεί φασαρίες στο λιμάνι, να ξέρει ότι δεν θα φταίει το ΠΑΜΕ. Αλλά ο «μικρός Βαλέσα» της Honda, Tαν Γκουοτσένγκ, με τον οποίο θα ασχοληθούμε προσεχώς.
Πηγή: Έθνος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου