Στο φροντιστήριο για την απελευθέρωση

Ιδιωτική εκπαίδευση: Με ελεύθερα δίδακτρα, οπουδήποτε και χωρίς πτυχίο, η ίδρυση
Αρδην ανατροπή του τοπίου της αγοράς σε ευρύ φάσμα υπηρεσιών ιδιωτικής εκπαίδευσης (από φροντιστήρια μέχρι σχολές χορού, δραματικές και κολέγια) στην Ελλάδα οδηγούν οι πιέσεις της Επιτροπής για πλήρη απελευθέρωση ή, όπως το λένε οι ίδιοι, «άρση περιορισμών».  Οι βασικές οδηγίες για το σχεδιασμό του νέου (μη) πλαισίου στο οποίο δραστηριοποίεται πλήθος επαγγελματιών θα μπορούσαν να συνοψιστούν στο τρίπτυχο: όχι στο προκαθορισμένο ύψος διδάκτρων - όχι στις δεσμεύσεις ιδιοκτητών - όχι στους γεωγραφικούς περιορισμούς.
Με άλλα λόγια, θα μπορεί όποιος θέλει να ανοίξει όποια σχολή θέλει όπου θέλει και να ζητάει ό,τι θέλει. Και από εκεί και ύστερα, όποιος αντέξει. Εκτός κι αν ενσκήψουν οι «μεγάλοι» επιχειρηματίες που θα εξαφανίσουν τους «μικρούς», όπως προβλέπεται σε πολλούς άλλους χώρους.
Επιπλέον δε, υποδεικνύεται και η ύπαρξη δυνατότητας να έρθει πολίτης άλλης ευρωπαϊκής χώρας για να πράξει, επίσης, ό,τι θέλει με ευκολία.

Είχαν λάθος ενημέρωση
Σύμφωνα με πληροφορίες, το υπουργείο Παιδείας παραμονές Χριστουγέννων προσπαθούσε να βγάλει άκρη και να ενημερώσει με ακρίβεια την Επιτροπή που είχε ζητήσει λεπτομέρειες σχετικά με τα δεδομένα της αγοράς σε έναν κύκλο επιχειρηματικό που περιελάμβανε από φροντιστήρια γενικής εκπαίδευσης και ξένων γλωσσών μέχρι όλη την άτυπη μεταδευτεροβάθμια, δηλαδή ΙΕΚ, Εργαστήρια Ελευθέρων Σπουδών και κολέγια.
Ειδικά γι' αυτά όμως, σύμφωνα πάντα με τις ίδιες πληροφορίες, η Επιτροπή εμφανίστηκε λάθος ενημερωμένη, αφού ζητούσε να μάθει γιατί υπάρχει και ποια είναι η αναγκαιότητα του προκαθορισμένου ύψους διδάκτρων.
Φυσικά δεν υπάρχει τέτοιο πλαίσιο σ' αυτό το χώρο και το υπουργείο έπρεπε να εξηγήσει ότι είναι ήδη ελεύθερη αυτή η αγορά.
Το τραγελαφικό; Ηθελαν να σιγουρευτούν γι' αυτά που... ήξεραν και έτσι πριν απαντήσουν, άρχισαν τα τηλεφωνήματα σε επιχειρηματίες του χώρου ώστε να βεβαιωθούν ότι πράγματι έτσι έχει η κατάσταση και ότι σε καμία υποκατηγορία επιχειρήσεων δεν υπάρχει κάποιος κανόνας, κάποια συμφωνία. Για την ιστορία, μέχρι το 2002 υπήρχε ετήσιος έλεγχος αυξήσεων των διδάκτρων. Καταργήθηκε επί Σημίτη· ισχύει πλέον μόνο για τα ιδιωτικά σχολεία.
Ελεύθερη «δράση»
Σύμφωνα πάντα με τις ίδιες πληροφορίες, για το νέο τοπίο, το οποίο και αποκάλυψαν με λεπτομερή ρεπορτάζ η «Κ.Ε.» (24-25/12) και η «Ε» (27/12), οι υποδείξεις (άλλως πιέσεις, άλλως εντολές) για την άρση των λοιπών περιορισμών αφορούν κυρίως τις καλλιτεχνικές σχολές (μουσικές, δραματικές, χορού κ.ά.).
Μία η βασική ιδέα: ελεύθερη επιχειρηματική δράση. Ητοι, ιδιοκτησία χωρίς προϋποθέσεις. Ζητείται να αρθούν όλοι οι περιορισμοί ίδρυσης τέτοιων σχολών, όπως η ύπαρξη πτυχίου δραματικής σχολής για να ανοίξει κάποιος τέτοια σχολή.
Οποιος θέλει μπορεί να ανοίξει ό,τι και όσες σχολές θέλει, όπου θέλει. Το προσωπικό να είναι κατάλληλο... Επιπλέον, τονίζεται η δυνατότητα της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών όχι μόνο εντός της χώρας αλλά και διασυνοριακώς.
Δηλαδή, κάποιος ξένος καλλιτέχνης μπορεί να έρθει και να ανοίξει τη δική του επιχείρηση ή να παρέχει για σύντομο χρονικό διάστημα τις υπηρεσίες του ή να το κάνει συστηματικά και να μην παιδεύεται.
Με άλλα λόγια, υποδεικνύεται ο ορισμός της ελεύθερης αγοράς όπου δεν εφαρμόζεται. *

Πηγή: Ελευθεροτυπία (Άννα Ανδριτσάκη)