Διώρυγα της Κορίνθου

Τα εγκαίνια της Διώρυγος της Κορίνθου, Κωνσταντίνος Βολανάκης, (1893).

Η διώρυγα κατασκευάστηκε από τις 25 Μαΐου μέχρι τις 6 Ιουνίου του 1893. Πρώτος είχε την ιδέα της διόρυξης ο τύραννος Περίανδρος, που δεν μπόρεσε όμως να κάνει τίποτε λόγω των μεγάλων δυσκολιών που παρουσιάζονταν. Τριακόσια χρόνια αργότερα άρχισε τις εργασίες ο Δημήτριος ο Πολιορκητής, για να τις συνεχίσει ο Ιούλιος Καίσαρας το 44 π.Χ. και ο Καλιγούλας το 37 π.Χ. Έναν αιώνα αργότερα (67 μ.Χ.) ο Νέρωνας συνέχισε τις εργασίες που διακόπηκαν με το θάνατο του Καλιγούλα, στο ίδιο σημείο που είναι σήμερα ο ισθμός. Τα ίχνη τους σώζονται μέχρι σήμερα. Με τον Ι. ασχολήθηκε σοβαρότερα ο κυβερνήτης Καποδίστριας, προτείνοντας νομοσχέδιο "περί διόρυξης του ισθμού της Κορίνθου". Μερικά χρόνια αργότερα με βασιλικό διάταγμα της 18 Μαΐου 1881 κατακυρώθηκε η παραχώρηση του προνομίου για 99 χρόνια στο στρατηγό Στέφανο Τουρ. Η εργασία ανατέθηκε στη γαλλική εταιρία "Cοmptοir d` Εscοmpte de Ρaris" και στις 20 Απριλίου 1882 άρχισαν οι εργασίες διόρυξης του ι. Το 1884 κατασκευάστηκε και η σιδερένια γέφυρα, για την εξυπηρέτηση της σιδηροδρομικής συγκοινωνίας και τα δύο πορθμεία.
Οι εργασίες διακόπηκαν για οικονομικούς λόγους και συνεχίστηκαν το 1890 με τη βοήθεια του Α. Συγγρού και του Αντ. Βλαστού με την ανάθεση των εργασιών σε ελληνική εταιρία. Η παράδοση της διώρυγας για κοινή χρήση έγινε στις 28 Οκτωβρίου του 1893. Η διώρυγα έχει πλάτος 43 μ. και βάθος 6,5 μ. Το συνολικό της μήκος είναι 6.300 μ. Η σιδηροδρομική γέφυρα τοποθετήθηκε σε άνοιγμα 80 μ. και σε ύψος 44 μ., ώστε να επιτρέπει τη διέλευση των μεγαλύτερων σκαφών. Η ταχύτητα του ρεύματος δεν ξεπερνά ποτέ τα 3 μίλια την ώρα. Η αλλαγή του ρεύματος γίνεται σταδιακά• η ταχύτητα του νερού μειώνεται μέχρι να ηρεμήσουν τα νερά και στη συνέχεια αυξάνει με αντίθετη φορά. Η διώρυγα φωτίζεται τη νύχτα σε απόσταση 200 μ. Αποτελεί τη συντομότερη οδό για τα πλοία που πλέουν από την Αδριατική και τη Β Μεσόγειο θάλασσα προς το Αιγαίο και τον Εύξεινο Πόντο.
Πηγή: LivePedia