Μετά τις αποκαλύψεις για τους πέντε στρατιώτες, εντοπίσαμε στην Κωνσταντινούπολη τον 70χρονο σήμερα Τούρκο φωτορεπόρτερ Εργκίν Κονούκσεβερ, ο οποίος εργαζόταν τότε για την εφημερίδα Γκιουναϊντίν και τον ρωτήσαμε τα παρακάτω:
– Κύριε Κονούκσεβερ, πώς συλληφθήκατε;
– Ερχόμουν με αυτοκίνητο σε ένα τόπο κοντά στην Πράσινη Γραμμή, μας πυροβόλησαν και χτυπήθηκε ο οδηγός. Το αυτοκίνητο σταμάτησε. Κάποιος φώναξε να βγούμε έξω. Ηταν ένας Ελληνοκύπριος στρατιώτης με αυτόματο. Κατέβηκα. Ημουν τραυματισμένος. Εκαμα δύο βήματα και κάποιος άλλος με χτύπησε στην πλάτη. Μου πήραν τις φωτογραφικές μηχανές και όλα τα φιλμ. Τις δημοσίευσαν και τις δημοσιεύουν ακόμα, αλλά όχι όλες.
– Πόσες φωτογραφίες είχατε βγάλει;
– Είχα τραβήξει 15 με 16 κασέτες (σλάιντς) και είχα και τρεις μηχανές. Τα πήραν όλα. Μετά εμφάνισαν τα φιλμ που έβγαλα εγώ. Πριν από μερικά χρόνια ήρθα στην Κύπρο και μίλησα με τα Ηνωμένα Εθνη (με τη ΔΕΑ).
– Πότε σας κάλεσαν;
– Πρέπει να είναι 5-6 χρόνια τώρα. Με ρώτησαν αν εγώ τράβηξα τις φωτογραφίες, που έβγαλαν από φάκελο και μου έδειξαν, και τους απάντησα καταφατικά. Ρώτησαν μετά «τι απέγιναν τούτοι οι άνθρωποι;» και τους είπα ότι τους σκότωσαν αγωνιστές. Ο τουρκικός στρατός τους παρέδωσε στους αγωνιστές κι εκείνοι τους εκτέλεσαν.
– Αγωνιστές όταν λέτε, εννοείτε Τουρκοκύπριοι;
– Ναι, Τουρκοκύπριοι. Δεν είχε καμιά σχέση ο τουρκικός στρατός.
– Εσείς φωτογραφίσατε και τα πέντε άτομα όταν δολοφονούνταν;
– Ναι. Και αυτά υπάρχουν στις φωτογραφίες εκείνες, που τράβηξα.
– Τους φωτογραφίσατε και όταν τους έθαβαν;
– Ναι, και όταν τους σκότωναν και όταν τους έθαβαν. Αλλά εκείνες τις φωτογραφίες δεν τις δημοσίευσαν ποτέ εκείνοι που πήραν τα φιλμ.
– Δηλαδή βγάλατε φωτογραφίες και όταν τους έριχναν στο πηγάδι;
– Δεν ξέρω για πηγάδι. Ετάφησαν, αλλά δεν ρίφθηκαν σε πηγάδι. Ετάφησαν σε χώρο ανοιχτό, στο χωράφι.
– Πού είδατε δημοσιευμένες τις φωτογραφίες σας για πρώτη φορά;
– Πρώτη φορά δημοσιεύθηκαν στην εφημερίδα London Times, πριν από 35 χρόνια, μάλιστα με αναφορά στο όνομά μου. Το ρεπορτάζ έλεγε ότι οι φωτογραφίες του Εργκίν Κονούκσεβερ θα ρίξουν φως στην ιστορία. Χρησιμοποίησαν μία φωτογραφία και μιαν άλλη έδωσαν σε αμερικανικό πρακτορείο. Οι φωτογραφίες θα έπρεπε να είχαν δοθεί σε μένα. Δεν γίνεται να κατάσχονται οι φωτογραφίες και οι φωτογραφικές μηχανές ενός δημοσιογράφου. Πουθενά δεν γίνεται αυτό. Οταν ήρθα στην Επιτροπή, τα ζήτησα αλλά δεν μου τα έδωσαν. Τότε στην Επιτροπή ήταν πρόεδρος ένας από την Ολλανδία (σ.σ.: Ο Κονούκσεβερ μίλησε στον Ελβετό Πιέρ Κουμπεράν, τότε στη ΔΕΑ). Τους είπα να πουν σε εκείνον που τους έδωσε τις φωτογραφίες να φέρει τις μηχανές μου, αλλά τίποτα δεν έγινε.
Αντίδραση συγγενών
«Απαράδεκτο», λένε οι συγγενείς
Οργή, είναι η λέξη που κατά προσέγγιση μπορεί να αποδώσει τα συναισθήματα των συγγενών των πέντε στρατιωτών. Η αδελφή του Γιάννη Παπαγιάννη, Μαρία, λέει στην «Κ»: «Είναι απαράδεκτο, εξοργιστικό, απάνθρωπο. Για 35 χρόνια να γνωρίζουν όλοι, το κράτος, το ΓΕΕΦ, οι κυβερνήσεις κι εμάς να μας έχουν αφήσει στο σκοτάδι. Ακόμα και από την Επιτροπή Συγγενών Αγνοουμένων για 35 χρόνια κανείς δεν μας έκανε ένα τηλεφώνημα. Πρόκειται για ένα δεύτερο έγκλημα μια δεύτερη προδοσία».
Πηγή: Καθημερινή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου