Η αντίληψη ότι η «αποδοτικότητα στην εκπαίδευση», επιβάλλεται με την «αυστηρή μηχανιστική διοίκηση» «κρύβει» όλη την αντιδραστική θεώρηση περί παιδείας, θυμίζοντας «άλλες» εποχέςΓράφει η Χριστίνα Βαλανίδου
PhD- Σχολή Ανθρωπιστικών και Κοινωνικών Επιστημών Πανεπιστημίου Πατρών [Παιδαγωγικά], Master of Science-SUNY University New York, Albany-USA [Ανάπτυξη Αναλυτικών Προγραμμάτων και Διδακτική Επιστήμη]
Θα εκδοθούν προφανώς ανακοινώσεις για την μέρα του εκπαιδευτικού [5 Οκτωβρίου]. Αλλά η υποστήριξη του έργου τους και η εκτίμηση προς το ρόλο τους, εκτός από ανακοινώσεις, απαιτούν πράξεις έκφρασης εκτίμησης, σε συνειδητό και μη επίπεδο, χωρίς «μηνύματα», άμεσα ή έμμεσα που υποσκάπτουν ρόλο και προσφορά του εκπαιδευτικού. Στις 23 και 24 Σεπτεμβρίου 2009 πραγματοποιήθηκε στο Γκέτεμπορκ της Σουηδίας Υπουργική συνάντηση για την Παιδεία-ζητήματα των εκπαιδευτικών. Και υπήρξε και σχετική ανακοίνωση του Υπ.Π.Π. και δηλώσεις σε ΜΜΕ, όπου σημειώνεται: «...σε αντίθεση με άλλες χώρες, οι εκπαιδευτικοί στην Κύπρο απολαμβάνουν πολύ καλών συνθηκών εργασίας, τόσο από άποψης απολαβών, όσο και από άποψης περιβάλλοντος διδασκαλίας με τάξεις με μικρό αριθμό μαθητών. Παρόλα αυτά, στις διεθνείς έρευνες που διεξάγονται, η Κύπρος δεν καταφέρνει δυστυχώς να παρουσιάσει τις ανάλογες επιτυχίες».
Θα πρέπει να σημειωθούν τα εξής:
1. Σύμφωνα με την ανακοίνωση, ο Υπ.Π.Π. καθιστά «υπεύθυνους» τους εκπαιδευτικούς για το ότι οι «μαθητές της Κύπρου έρχονται τελευταίοι» σε Διεθνείς Εξετάσεις! Σε ποιες Διεθνείς Εξετάσεις πήραν μέρος οι μαθητές της Κύπρου και ήρθαν «τελευταίοι» και πότε; Στην PISA ή στην TIMSS; Για παράδειγμα στις Ολυμπιάδες μαθηματικών ή φυσικών επιστημών έχουν διακρίσεις. Ποιος «βοήθησε» τον Υπουργό και με ποιες «προθέσεις/ επιδιώξεις θέτει αυτές τις «ιδέες» σε επίσημη ανακοίνωση/ ομιλία του Υπ.Π.Π., όμοιες με αυτές που προωθούσε και ο προηγούμενος ΓΔ; Αυτό δεν το υποστηρίζει το Πρόγραμμα του Δημήτρη Χριστόφια. Ως εκ τούτου, το απόσπασμα από την ομιλία προκαλεί προβληματισμό και ανησυχία: Ενθαρρύνουμε την υλοποίηση της Εκπαιδευτικής Μεταρρύθμισης, ή την υπόσκαψη της; Εκπλήττει η ευκολία μετατόπισης των ευθυνών για κάτι που ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΧΕΣΗ με την προσωπική προσπάθεια των εκπαιδευτικών, αλλά με τα Σχολικά Προγράμματα, τη δομή και περιεχόμενο του εκπαιδευτικού συστήματος, την όλη κατεύθυνση και σκοπούς, την επιμόρφωση-καθοδήγηση που έχουν/ή τους επιβάλλεται. Σημειώνεται ότι οι αρμόδιοι επί της πολιτικής στην εκπαίδευση είναι οι Υπουργοί Παιδείας, που αναμένεται να υλοποιούν την πολιτική της Κυβέρνησης τους και να επιβάλλουν την προώθηση της στο προσωπικό/ λειτουργούς στο Υπ.Π.Π. Και αν είναι θέμα εκπαιδευτικών και κάτι «φταίει» στην επιμόρφωση τους οι ευθύνες να αναζητηθούν σε όσους κατά καιρούς την έχουν αναλάβει ?Πανεπιστήμιο, Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, Επιθεωρητές, κλπ. Χρειάζεται επομένως και λίγη «ενδοσκόπηση» στο Υπ.Π.Π. για αναζήτηση των δικών του λαθών και προβλημάτων αντί να καταφεύγει στην εξεύρεση «εξιλαστήριων θυμάτων», που τόσο «αρέσουν» στα ΜΜΕ της χώρας μας.
2. Οι «κακές» επιδόσεις σε διεθνείς εξετάσεις, ΔΕΝ είναι θέμα «κακών εκπαιδευτικών». Πιο κοντά στην απάντηση του ερωτήματος «γιατί δεν επιτυγχάνουν οι μαθητές της Κύπρου σε διεθνείς εξετάσεις» είναι η απλή απάντηση της «κακής πολιτικής» του ίδιου του Υπουργείου. Αλλά και πάλιν, δεν είναι η πλήρης απάντηση σε μιαν εξίσωση με πολλούς «αγνώστους και λύσεις». [π.χ. αναλυτικά -ωρολόγια προγράμματα, επιθεωρητές διαφόρων γνωστικών αντικειμένων, μέθοδοι διδασκαλίας, ελλιπείς υποδομές- εξοπλισμοί -σύγχρονα μέσα, δομές εκπαιδευτικού συστήματος, τρόπος διοίκησης, κ.ά.].
3. Οι δηλώσεις αυτού του τύπου είναι εκ του πονηρού, γιατί παραπέμπουν στο συμπέρασμα ότι «φταίνε οι εκπαιδευτικοί», που είναι και το πιο ανώδυνο για τους βρισκόμενους στο Υπ.Π.Π. [που ορισμένοι φανατικά υποστήριξαν μαζί με κάποιους αποσπασμένους/ οπαδούς την πρόταση αξιολόγησης ΑΘΗΝΑ] Η αντίληψη ότι η «αποδοτικότητα στην εκπαίδευση» επιβάλλεται με την «αυστηρή μηχανιστική διοίκηση» «κρύβει» όλη την αντιδραστική θεώρηση περί παιδείας, θυμίζοντας «άλλες» εποχές.
4. Οι Διεθνείς Εξετάσεις και οι επιδόσεις σε αυτές των μαθητών ΔΕΝ αποτελούν μέτρο της ποιότητας ενός εκπαιδευτικού συστήματος. Οι ΣΟΒΑΡΕΣ χώρες ΔΕΝ θέτουν ως σκοπό στην παιδεία τους να «επιτυγχάνουν» στις Διεθνείς Εξετάσεις». Οι γνώστες της παιδείας και των παραμέτρων της, γνωρίζουν ότι η κάθε χώρα θα πρέπει να επεξεργαστεί τη δική της εθνική πολιτική παιδείας, που θα ανταποκρίνεται στις δικές της συνθήκες και προτεραιότητες. Οι σκοποί της παιδείας είναι πολύ πέραν από την «επιτυχία» στις όποιες Διεθνείς Εξετάσεις. Αυτό ισχύει και σε επίπεδο ΕΕ ?και θα πρέπει να το γνωρίζουν όσοι ασχολούνται με ευρωπαϊκά θέματα και να συμβουλεύουν ανάλογα και τον κάθε Υπουργό. [Και το σχολείο στη Φινλανδία και η κοινωνία της έχουν δομές και αρμοδιότητες πολύ διαφορετικές από την Κύπρο].
5. Το νόημα του Προγράμματος της Κυβέρνησης Χριστόφια και η ουσία των σκοπών στην Παιδεία δεν είναι η «υποδούλωση» του περιεχομένου προγραμμάτων σπουδών-αναλυτικών προγραμμάτων σε οδηγίες για να ανταποκρίνονται στην «ύλη» εξέτασης των Διεθνών Εξετάσεων [γιατί αυτό εξυπακούει η επιτυχία σε αυτού του είδους τις εξετάσεις]. Η ανταπόκριση στο σκοπό για δημοκρατικό και ανθρώπινο σχολείο, δεν μπορεί να συνάδει με «ντιρεκτίβες» των οργανωτών των Διεθνών Εξετάσεων. Όσοι διοργανώνουν τις Διεθνείς Εξετάσεις έχουν τους δικούς τους στόχους και σκοπούς που δεν συνάδουν με το σκοπό για προσφορά μόρφωσης και προώθησης της ανθρώπινης και δημοκρατικής παιδείας -π.χ. ο ΟΟΣΑ, που διοργανώνει τις εξετάσεις PISA [όπου η Κύπρος ΔΕΝ μπορεί να λαμβάνει μέρος λόγω Τουρκίας] στοχεύει σε μια παιδεία έτσι ώστε το σχολείο να ικανοποιεί την «αγορά» και όχι «την αγορά του δήμου». Η συμμετοχή ωστόσο στις εξετάσεις αυτές, που έχουν υψηλό κόστος συμμετοχής, για κάποιους πανεπιστημιακούς ή λειτουργούς του Υπ.Π.Π. / Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, ή αποσπασμένους σε γραφεία ανώτερων διοικητικών λειτουργών/ οπαδών του σχεδίου ΑΘΗΝΑ, είναι πολύ σημαντική για το «βιογραφικό τους σημείωμα».
Ανακοίνωση Προεδρίας ΕΕ/ Σουηδίας
Ο στόχος της συνάντησης των Υπουργών δεν ήταν προφανώς «η επιτυχία σε διεθνείς εξετάσεις». Γιατί ακόμη και οι τεχνοκράτες της Ευρ. Επιτροπής, γνωρίζουν ότι η επιτυχία αυτή σχετίζεται με πολλές παραμέτρους εκπαιδευτικής πολιτικής που κατά πρώτο ανήκει στην αρμοδιότητα των κρατών μελών και κατά δεύτερον αφορά πολλές άλλες πτυχές του περιεχομένου και δομής του εκπαιδευτικού συστήματος και όχι του θέματος των εκπαιδευτικών. Οι «επί του θέματος» αρμόδιοι λειτουργοί του Υπ.Π.Π., θα έπρεπε προφανώς να το γνωρίζουν και να ενημερώνουν δεόντως τον Υπουργό. Οι Υπουργοί Παιδείας της ΕΕ συμφώνησαν:
1. Προώθηση πρακτικών συμβουλών για τους διαμορφωτές πολιτικής για προγράμματα συνεκτικής εισαγωγικής επιμόρφωσης για όλους τους νεο-εισερχόμενους εκπαιδευτικούς και εισαγωγή ρυθμίσεων για διασφάλιση για κάθε νεο-εισερχόμενο εκπαιδευτικό να έχει πρόσβαση σε αποτελεσματικά εισαγωγικά προγράμματα επιμόρφωσης κατά τη διάρκεια της πρώτης περιόδου της απασχόλησής του.
2. Υποστήριξη της δημιουργίας Ευρ.Δικτύου για τη συνεχή επαγγελματική ανάπτυξη των εκπαιδευτικών και της ηγεσίας/διευθύνσεων των σχολείων με στόχο τη συνεργατική μάθηση ανάμεσα σε εκπαιδευτικούς καθώς και την ανάληψη ή το συντονισμό έρευνας, της ανάλυσης και διάδοσης των επιστημονικών ευρημάτων και των καλών πρακτικών.
3. Συνεργασία για ενθάρρυνση των εκπαιδευτικών να αξιοποιήσουν πλήρως τις ευκαιρίες στο πλαίσιο του Προγράμματος της Διά Βίου Μάθησης και των σχετικών εθνικών προγραμμάτων για την ανάπτυξη των εκπαιδευτικών για ανταλλαγές και τοποθετήσεις στο εξωτερικό [κινητικότητα].
4. Διασφάλιση υψηλής ποιότητας προσφορών για διευκόλυνση όλων των διευθύνσεων σχολείων να αναπτύξουν τις απαραίτητες δεξιότητες για να διευκολύνουν, ενθαρρύνουν και εμπνεύσουν τη μάθηση τόσο στους μαθητές όσο και για όλο το προσωπικό του σχολείου, μέσα και από διαδικασίες αμοιβαίας μάθησης και δραστηριότητες κινητικότητας.
5. Υποστήριξη της δημιουργίας μιας ευρωπαϊκής αρένας για ανταλλαγή ερευνητικών ευρημάτων και καλών πρακτικών για την επαγγελματική ανάπτυξη των εκπαιδευτικών και των διευθύνσεων των σχολείων.
6. Να ζητήσουν από την Ευρ.Επιτροπή να βαθύνει και να επεκτείνει σε όλα τα κράτη μέλη τη δουλειά της, να διευκολύνει τη συνεργασία σε ζητήματα πολιτικής και αμοιβαίας μάθησης στο πλαίσιο της Ανοικτής Μεθόδου Συντονισμού, για την επαγγελματική ανάπτυξη των εκπαιδευτικών και διευθύνσεων των σχολείων.
Πηγή: Πολίτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου