Βανδαλισμοί ποδηλάτων στο Παρίσι

Στο στόχαστρο βρίσκεται το φθηνό και φιλικό προς το περιβάλλον μέσο μετακίνησης

The New York Times

Οπως άλλοτε η αρχιτεκτονική του Λε Κορμπυζιέ προκαλούσε τα οράματα της βιομηχανικής πόλης του μέλλοντος, έτσι και το σύστημα ενοικίασης ποδηλάτων του Παρισιού Velib προκαλεί νέα ήθη στην εποχή της κλιματικής αλλαγής.
Οι κάτοικοι εδώ μπορούν να νοικιάσουν ένα ποδήλατο από εκατοντάδες σταθμούς και να μεταβούν μ' αυτό στον προορισμό τους, χρησιμοποιώντας για τη μετακίνησή τους ένα φθηνό και φιλικό προς το περιβάλλον μέσο, αντί του αυτοκινήτου ή του λεωφορείου. Ωστόσο, αυτό το ρομαντικό γαλλικό όνειρο βρέθηκε αντιμέτωπο με την οδυνηρή πραγματικότητα: Πολλά από τα ειδικά σχεδιασμένα ποδήλατα, καθένα από τα οποία κοστίζει 3.500 δολάρια, έχουν κάνει την εμφάνισή τους στη μαύρη αγορά χωρών της Ανατολικής Ευρώπης και της Βόρειας Αφρικής. Αλλα πάλι εξαφανίζονται μυστηριωδώς και μετά εντοπίζονται σε κάποια άκρη του δρόμου με κατεστραμμένες ρόδες και σκασμένα λάστιχα.
Το 80% των ποδηλάτων, από τα 20.600 που διατέθηκαν αρχικώς, έχουν κλαπεί ή καταστραφεί και οι οργανωτές του προγράμματος αναγκάστηκαν να προσλάβουν εκατοντάδες ανθρώπους για να τα επισκευάσουν.
«Το σύμβολο μιας σταθερής, φιλικής προς το περιβάλλον πόλης έχει εξελιχθεί σε καινούργια πηγή εγκληματικότητας», θρηνούσε σε άρθρο της η εφημερίδα Le Monde. «Το σύστημα στόχευε να εκπολιτίσει τις μετακινήσεις μέσα στην πόλη, αλλά αύξησε τις απρέπειες».

Εξάρτημα των «bobos»
Τα βαριά, μεταλλικά ποδήλατα θεωρούνται εξάρτημα των «bobos», άλλως πώς της αστικής μεσαίας τάξης και προκαλούν θυμό και δυσφορία. Γίνονται συχνά αντικείμενο βανδαλισμών από δυσαρεστημένους, οργισμένους ή και αναρχικούς νέους, σ' ένα κοινωνικά διαιρεμένο Παρίσι, όπως υποστηρίζουν αστυνομικοί και κοινωνιολόγοι.
Ο Μπρούνο Μαρζλόφ, κοινωνιολόγος ο οποίος ειδικεύεται στα μέσα μεταφοράς, είπε ότι «αυτό πρέπει να συσχετιστεί και με άλλες απρέπειες, όπως το κάψιμο αυτοκινήτων», αναφερόμενος στις ομάδες των νεαρών μεταναστών, που έκαιγαν αυτοκίνητα στα γαλλικά προάστια το 2005. Ο ίδιος πιστεύει ότι πίσω από τους βανδαλισμούς των ποδηλάτων υπάρχει μια κοινωνική επανάσταση, όσων κυρίως κατοικούν στα προάστια, πολλοί από τους οποίους είναι φτωχοί μετανάστες, που αισθάνονται αποκλεισμένοι από τη λαμπερή πλευρά του Παρισιού.
Καθώς χρησιμοποιούνται για μετακινήσεις, κυρίως στο κέντρο της πόλης, τα ποδήλατα είναι από πολλές απόψεις ένα επιτυχημένο μέτρο. Εισάγοντας μια πιστωτική κάρτα σ' ένα ηλεκτρονικό μηχάνημα, ο επιβάτης πληρώνει ένα ευρώ την ημέρα ή 29 ευρώ για μια ετήσια κάρτα, που του εξασφαλίζει ένα ποδήλατο ανά 30 λεπτά ή και περισσότερο, με μια μικρή επιβάρυνση.
Ωστόσο, οι επιπλέον κατασκευές για τη στάθμευσή τους, τα ηλεκτρονικά μηχανήματα και τα ποδήλατα, τα οποία κατασκευάζονται στην Ουγγαρία, είναι ακριβά και δεν συμμερίζονται όλοι την αντίληψη της κοινής δημόσιας περιουσίας, που προάγει ο Σοσιαλιστής δήμαρχος του Παρισιού, Μπερτράν Ντελανοέ.
Εκστρατεία προστασίας
Η εταιρεία JCDecaux, η οποία χρηματοδοτεί κι έχει οργανώσει το πρόγραμμα, διατηρεί 10 καταστήματα επισκευής κι ένα πλωτό εργαστήριο, που κινείται πάνω - κάτω στον Σηκουάνα. Παρότι ενίσχυσε τις αλυσίδες των ποδηλάτων και βελτίωσε τα συστήματα ασφάλειας, οι κλοπές και οι καταστροφές συνεχίστηκαν. Μεταξύ 2007 και 2008 ο αριθμός των παραβιάσεων αυξήθηκε κατά 54%, σύμφωνα με την αστυνομία.
Σε μια ανεπιτυχή προσπάθεια να σταματήσει τους βανδαλισμούς, το Παρίσι άρχισε μια διαφημιστική εκστρατεία αυτό το καλοκαίρι. Κυκλοφόρησαν αφίσες, στις οποίες ένα Velib - καρτούν, καταστρέφεται από μια συμμορία. Η επιγραφή που το συνοδεύει αναφέρει: «Είναι εύκολο να χτυπάς ένα Velib, δεν μπορεί να αμυνθεί. Το Velib σου ανήκει, προστάτευσέ το!».
Πηγή: Καθημερινή