Η επιστημονική κοινότητα επιθυμεί να ανοίξει ο διάλογος για την παραγωγή γενετικά τροποποιημένων ζώων με την προσθήκη ανθρώπινων γονιδίων.Ένα ποντίκι που μιλάει; Πίθηκος με σύνδρομο Ντάουν; Σκύλοι με πόδια ή χέρια ανθρώπου; Οι βρετανοί επιστήμονες θέλουν να ξέρουν πόσο μακριά επιτρέπεται να φτάσουν στο όνομα της επιστημονικής έρευνας.
Ανοίγοντας πρώτη το θέμα, η Βρετανική Ακαδημία Ιατρικών Επιστημών ξεκίνησε σήμερα μία έρευνα πάνω στο θέμα αυτό, ελπίζοντας ότι θα συμβάλει στη δημιουργία πλαισίου κανόνων που θα διέπουν την παραγωγή ζώων με ανθρώπινο γενετικό υλικό για επιστημονική έρευνα.
Το έργο της Ακαδημίας αναμένεται να κρατήσει τουλάχιστον ένα χρόνο και οι υπεύθυνοι ελπίζουν ότι θα βοηθήσει στην κατάρτιση θεσμικού πλαισίου για τους επιστήμονες στη Βρετανία, αλλά και σε όλο τον κόσμο, καθώς σκοπεύουν να διερευνήσουν μέχρι ποιου σημείου το κοινό είναι διατεθειμένο να αποδεχθεί την ανάμειξη ανθρωπίνων γονιδίων σε ζώα, προκειμένου να ανακαλυφθούν τρόποι καταπολέμησης των ασθενειών που προσβάλλουν τους ανθρώπους.
«Μήπως οι τακτικές αυτές προκαλούν την κοινή αντίληψη περί του τι είναι ανθρώπινο;» δήλωσε ο Μάρτιν Μπομπράου, καθηγητής ιατρικής γενετικής στο Πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ και πρόεδρος της 14μελούς ομάδας που εξετάζει το ζήτημα.
«Είναι σημαντικό να εξετάσουμε τα ζητήματα αυτά τώρα, έτσι ώστε αφενός να θέσουμε τα κατάλληλα όρια και αφετέρου η έρευνα να μπορέσει να εκμεταλλευτεί στο έπακρο τις δυνατότητές της» .
Η χρήση ανθρώπινου γενετικού υλικού σε ζώα δεν είναι καινούρια υπόθεση. Οι επιστήμονες έχουν ήδη δημιουργήσει πιθήκους rhesus macaque με ανθρώπινο τύπο του γονιδίου Huntingdon, προκειμένου να μελετήσουν την εξέλιξη της νόσου, καθώς επίσης και ποντίκια με ήπαρ από ανθρώπινα κύτταρα, τα οποία χρησιμοποιούνται για τη μελέτη της επίδρασης νέων φαρμάκων.
Αλλά οι επιστήμονες λένε ότι η τεχνολογία για την εμφύτευση ακόμη μεγαλύτερων ποσοτήτων ανθρώπινου γενετικού υλικού σε ζώα αναπτύσσεται και εξαπλώνεται γρήγορα σε όλο τον κόσμο -αυξάνοντας έτσι τις πιθανότητες κάποιοι επιστήμονες σε κάποιο μέρος του κόσμου να θελήσουν να σπρώξουν ακόμη περισσότερο τα όρια.
«Υπάρχει καταιγισμός από νέες επιστημονικές τεχνικές που καθιστούν όχι μόνο ευκολότερα, αλλά και σημαντικότερα τέτοιου είδους πειράματα», εξηγεί ο Μπομπράου.
Τον περασμένο χρόνο είχε ξεσπάσει έντονη διαμάχη στη Βρετανία, με αφορμή την ενέργεια του Βρετανικού Κοινοβουλίου να εγκρίνει νομοθεσία που επιτρέπει τη δημιουργία «υβριδικών εμβρύων» (ανθρώπων-ζώων) για ερευνητικούς σκοπούς.
Αντιμέτωποι στη διαμάχη αυτή, θρησκευτικές ομάδες που διατείνονται ότι τέτοιου είδους πειράματα (τα οποία μάλιστα ένας καθολικός επίσκοπος είχε χαρακτηρίσει ως «επιστήμη Φρανκεστάιν» ) διαστρεβλώνουν την πορεία της φύσης, και από την άλλη πλευρά κορυφαίοι επιστήμονες που επιμένουν ότι είναι ζωτικής σημασίας στην έρευνα για την καταπολέμηση βαρύτατων ασθενειών.
Ο Μπομπράου εξηγεί ότι η ομάδα του επιθυμεί να αποφύγει τέτοιες φρενήρεις διαμάχες στο μέλλον και ελπίζει ότι αναλαμβάνοντας τέτοιου είδους δράση θα πρωτοστατήσουν στη διενέργεια διαλόγου για την ηθική πλευρά των πειραμάτων, αντί απλά να περιμένουν να αντιδράσουν όταν το θέμα προκύψει.
Ο Μπομπράου ωστόσο επιμένει ότι η νομοθεσία για τα «υβριδικά έμβρυα», τα οποία προκύπτουν από την τοποθέτηση πυρήνα ανθρώπινου κυττάρου σε ωάριο ζώου από το οποίο έχει αφαιρεθεί το γενετικό υλικό, με σκοπό την παραγωγή βλαστοκυττάρων, είναι «μόνο το ήμισυ του θέματος» και δεν θίγει το ζήτημα της γενετικής τροποποίησης ζώων με ανθρώπινα κύτταρα.
«Στην πραγματικότητα... δεν ασχολήθηκαν καν με ένα ευρύτερο φάσμα θεμάτων, όπως το μέχρι ποιου σημείου είναι λογική η προσπάθεια αντιγραφής ανθρωπίνων χαρακτηριστικών σε ζώα», εξηγεί ο Μπομπράου, σύμφωνα με τον οποίο υπάρχει «κάποια άτυπη συμφωνία» στην επιστημονική κοινότητα ότι τα όρια βρίσκονται κάπου «στο 50/50» ανάμειξης ανθρώπινου και ζωικού γενετικού υλικού, αλλά η νομοθεσία επί του θέματος αυτού είναι το λιγότερο ασαφής.
«Νοιάζει κανέναν εάν φτιάξουμε ένα ποντίκι με ανθρώπινα αιμοκύτταρα; Μάλλον όχι», θεωρεί ο επιστήμονας. «Αλλά αν αυτό μπορεί να μιλάει; Ή να σκέφτεται; Να έχει ανθρώπινη συνείδηση; Τότε μιλάμε για τελείως διαφορετικά πράγματα», καταλήγει ο καθηγητής.
Πηγή: www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου