Θα μπορούσε να είναι μια ευρωπαϊκή πόλη, όμως οι χιονισμένες βουνοκορφές της επιβλητικής οροσειράς των Ανδεων, στη σκιά της οποίας είναι χτισμένο το Σαντιάγο, σου υπενθυμίζει ότι βρίσκεσαι σε άλλη ήπειρο. Στη Λατινική Αμερική, στη χώρα της Χιλής.Αρχιτεκτονική δανεισμένη κυρίως από τη Γαλλία, συγκοινωνίες γερμανικών προδιαγραφών, με μεγάλες λεωφόρους και δεκάδες εμπορικά κέντρα με τις πιο σύγχρονες κατασκευαστικές πινελιές.
Γραφικές γειτονιές ανάμεσα σε γυάλινες πολυκατοικίες και νεοκλασικά κτίρια. Ένα ποτάμι, το Μαπότσο που φέρνει το νερό των Ανδεων από τις κορυφές των γειτονικών βουνών, στο κέντρο της πόλης.
Το Σαντιάγο δικαιολογημένα χαρακτηρίζεται ως η πιο σύγχρονη πόλη της Λατινική Αμερικής. Λίγα είναι τα χαρακτηριστικά εκείνα που παραπέμπουν στην αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε άλλο ημισφαίριο και άλλο πολιτισμό.
Κοιτώντας κανείς το χάρτη της πόλης για πρώτη φορά, μπερδεύεται. Πάνω από πέντε εκατομμύρια κάτοικοι σε συνολικά 37 δήμους βολεμένους σε ένα… λατινοαμερικάνικο λεκανοπέδιο.
Πόλη αποτελούμενη στην πλειονότητά της από ανθρώπους της εργατικής τάξης, ενώ τα αξιοθέατα βρίσκονται στο κέντρο του Σαντιάγο, με λίγες ακόμη γειτονιές να τραβούν το ενδιαφέρον του επισκέπτη. Τρεις μέρες είναι αρκετές για να γνωρίσεις τo Σαντιάγο.
Το αεροδρόμιο απέχει περίπου 45 λεπτά από την πόλη. Υπάρχουν ταξί αλλά και λεωφορεία που σε φέρνουν στο κέντρο, στη λεωφόρο Αλαμέδα (Alameda), η οποία όμως επίσημα ονομάζεται, Αβενίδα Ο Χίγκινς (Ο' Higgins). Καλό είναι να μείνετε στο κέντρο και από εδώ να κάνετε τις εξορμήσεις σας. Υπάρχουν δεκάδες ξενοδοχεία και πολλά από αυτά έχουν προσφορές. Περίπου 30 ευρώ αρκούν για μια άνετη διαμονή.
Την περίοδο από το Μάιο και μέχρι τον Οκτώβριο κάνει αρκετό κρύο τα βράδια. Το υψόμετρο της πόλης είναι στα 500 μέτρα και σπάνια βρέχει. Ωστόσο, υπάρχει πάντα ένα νέφος πάνω από το Σαντιάγο, κυρίως εξαιτίας της ατμοσφαιρικής ρύπανσης.
Πιο γνωστή εικόνα της πόλης είναι το προεδρικό μέγαρο, το Μονέδα (Palacio de la Moneda). Καταλαμβάνει ένα ολόκληρο οικοδομικό τετράγωνο στο κέντρο της πόλης. Το μέγαρο υπέστη μεγάλες ζημιές από τις αεροπορικές επιδρομές κατά τη διάρκεια του στρατιωτικού πραξικοπήματος του 1973. Σήμερα, δίπλα στο "λευκό παλάτι" βρίσκεται το άγαλμα του πρώην προέδρου της Χιλής, Σαλβαντόρ Αλιέντε, που έχασε τη ζωή του στο Μονέδα. Στην πίσω πλευρά του μεγάρου γίνεται η τελετή για την αλλαγή της φρουράς, ενώ έκπληξη αποτελεί το υπόγειο, του οποίου η πρόσβαση του είναι εύκολη και σήμερα λειτουργεί ως πολιτιστικός χώρος. Το μοναδικό εστιατόριο ακριβώς κάτω από το προεδρικό μέγαρο είναι ιδιοκτησίας ενός Ελληνα, ο οποίος θα χαρεί να μοιραστεί έναν καφέ μαζί σας.
Παραδίπλα, βρίσκεται το πεζοδρομημένο εμπορικό κέντρο (Paseo Huerfanos). Αξίζει μια βόλτα εκεί και κυρίως στις όμορφες και παλιές"galerias", δηλαδή στις νεοκλασικές στοές με καταστήματα. Κυκλοφορώντας ανάμεσα σε τόσους ανθρώπους, εκεί είναι που συνειδητοποιείς ότι βρίσκεσαι σε άλλο κόσμο. Τα κτίρια μπορεί να έχουν ευρωπαϊκά χαρακτηριστικά, οι άνθρωποι όμως κρατούν αυτά των ιθαγενών, αν και πολλοί Χιλιανοί είναι απόγονοι Ευρωπαίων.
Οι πεζόδρομοι του κέντρου οδηγούν στην Πλάζα ντε Άρμας. Εκεί είναι και το ιστορικό κέντρο. Η μεγάλη πλατεία, ο Καθεδρικός ναός, το νεοκλασικό παλιό ταχυδρομείο, το Δημαρχείο. Οι ψηλοί φοίνικες δίνουν και ένα εξωτικό χρώμα, μαζί με τους πλανόδιους.Εκεί κοντά είναι και ένα από τα καλύτερα μουσεία της πόλης, το Museo Chileno de Arte Precolombiano. Στεγάζεται στο παλιό βασιλικό τελωνείο, ένα υπέροχο αποικιακό κτίριο. Τα εκθέματά του χρονολογούνται 4.500 έτη πριν από τον προ-Κολομβιανό πολιτισμό.
Εστιατόρια θα βρείτε πολλά, αν και το φαγητό του Σαντιάγο δεν είναι και το καλύτερο που μπορεί κανείς να δοκιμάσει στη Λατινική Αμερική. Αναζητείστε όμως το παραδοσιακό εστιατόριο, την Πιοχέρα (Piojera) κοντά στο κέντρο, στη στάση Cal y Canto του μετρό. Ατμόσφαιρα και γεύσεις αυθεντικής Χιλής σας περιμένουν. Παραγγείλετε και ένα Τερεμότο, που είναι ντόπιο, καλό λευκό κρασί, σερβιρισμένο με κανέλα και παγωτό ανανά. Ο συνδυασμός αυτός δίνει άριστο γευστικό αποτέλεσμα, αλλά οι παρενέργειές του είναι σαν… σεισμός. Τερεμότο σημαίνει στα ισπανικά, μεγάλος σεισμός.
Η πολιτιστική γειτονιά της πόλης είναι το Μπεγιαβίστα (Bellavista). Εκεί είναι και ένα από τα σπίτια του Νομπελίστα ποιητή Πάμπλο Νερούδα. Μια από τις πιο όμορφες γειτονιές της πόλης, και τη νύχτα από τις πιο ζωντανές με δεκάδες μουσικά μπαρ και εστιατόρια.
Δίπλα ορθώνεται το Cerro San Cristobal. Ενας καταπράσινος λόφος με ζωολογικό πάρκο και από την κορυφή του έχεις καταπληκτική πανοραμική θέα την πόλη και τις Ανδεις. Πάρτε το τελεφερίκ. Μια μοναδική εμπειρία.
Η πόλη στο κέντρο της έχει ακόμη έναν λόφο, πολύ μικρότερο, το Cerro Santa Lucia, δίπλα στη λεωφόρο Αλαμέδα. Ανεβαίνεις το λόφο με τα πόδια, αλλά όταν φτάσεις στην κορυφή αποζημιώνεσαι για άλλη μια φορά.Περπατήστε εκεί κοντά και στη γειτονιά Barrio Lastaria. Πολλά μικρά μπαράκια, βιβλιοπωλεία και δρομάκια που θυμίζουν Παρίσι. Και επειδή θα θέλετε και άλλο παρόμοιο θέαμα, χαράξτε πορεία για το Μονέδα, προσπεράστε το και θα βρεθείτε στο Barrio Brazil με κτίρια σε στιλ μπαρόκ αρχιτεκτονικής, σαν να βρίσκεσαι σε άλλη πόλη.
Οι συγκοινωνίες κάνουν τη ζωή εύκολη στην πόλη. Ειδικά το μετρό, για έναν επισκέπτη είναι αποτελεσματικό, εύκολο και ασφαλές. Γενικά στην πόλη δεν υπάρχει μεγάλος κίνδυνος για κλοπές. Κυκλοφορούν αρκετοί αστυνομικοί και όσο είστε σε κεντρικούς δρόμους δεν υπάρχει πρόβλημα.
Καλό είναι να αποφεύγετε να κυκλοφορείτε τα βράδια. Τα ταξί είναι μια ασφαλής επιλογή. Υπάρχουν αρκετοί μεθυσμένοι κυρίως την Παρασκευή και το Σάββατο. Περισσότερο όμως κινδυνεύετε από κάποια επίθεση σκύλων. Στο Σαντιάγο υπάρχουν πολλά αδέσποτα σκυλιά.
Αν μείνετε μερικές μέρες ακόμη, επισκεφθείτε το νεκροταφείο (Cementerio General). Εκεί βρίσκεται αποτυπωμένη ολόκληρη η νεότερη και σύγχρονη ιστορία της Χιλής.
Μην παραλείψετε να φάτε θαλασσινά στο Μερκάδο Σεντράλ, στην κεντρική αγορά. Αφεθείτε στην αίσθηση της όσφρησης, γιατί μπορεί οπτικά να μην σας έρθει η όρεξη για φαγητό, αλλά σίγουρα να δοκιμάσετε. Τελικά, θα έχετε γευθεί τους καλύτερους θαλασσινούς μεζέδες.
Τελευταία πρόταση είναι ένας καφές στα γρήγορα, στα μοναδικά σε όλο τον κόσμο, Καφέ ντε πιέρνας (σε μετάφραση καφές στο πόδι). Δεν υπάρχουν καθίσματα, ενώ δεν επιτρεπόταν μέχρι πρότινος να πηγαίνουν γυναίκες. Πίνεις στα όρθια τον καφέ σου, που στον φέρνουν ευπαρουσίαστες και προσεκτικά ντυμένες σερβιτόρες.
* Ο Δημήτρης Παρούσης είναι συνεργάτης του ΑΠΕ - ΜΠΕ και εδώ και 1.333 μέρες πραγματοποιεί το γύρο του κόσμου. Περισσότερα από τις εμπειρίες του, καθώς και φωτογραφίες θα βρείτε στο www.godimitris.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου