14/12/09

Δικαίωμα ζωής, όχι κοινωνικό στίγμα

Tου Νικου Παϊζη*

Ο σχεδιασμός και η υλοποίηση ενός συστήματος ένταξης των ΑΜΕΑ σε ένα χωρίς στρατηγικό σχεδιασμό εκπαιδευτικό σύστημα είναι σχεδόν αδύνατο να συμβεί, με αποτέλεσμα να κυριαρχεί ο αυτοπροσδιορισμός στις προσεγγίσεις, από νομό σε νομό, από περιοχή σε περιοχή, από σχολείο σε σχολείο. Τα προβλήματα, κατεξοχήν προβλήματα ποιοτικού χαρακτήρα, είναι πολλά:
- Να αναγνωρίσουν οι τοπικές κοινωνίες και οι γονείς το ζήτημα ως δικαίωμα ζωής και όχι ως «κοινωνικό στίγμα» και να διευκολύνουν την πρόσβαση των παιδιών στις εκπαιδευτικές μονάδες.
- Να αναγνωρίσει η ίδια η Πολιτεία τη σημασία της εκπαίδευσης των τοπικών κοινωνιών στην κατεύθυνση αυτή, στελεχώνοντας με επαρκές και εξειδικευμένο προσωπικό τις μονάδες αυτές, αποδίδοντας πρωταρχική σημασία στις δυνατότητες πρόσβασης, μετακίνησης, προσέγγισης των ατόμων με ειδικές ανάγκες στις εκπαιδευτικές μονάδες όλων των βαθμίδων.

- Η ποιότητα των υπηρεσιών εκπαιδευτικής και κοινωνικής ένταξης πρέπει να ενισχυθεί από σύγχρονο και εξειδικευμένο εκπαιδευτικό υλικό, προσαρμοσμένο αποτελεσματικά στις ιδιαίτερες ικανότητες της συγκεκριμένης αυτής ομάδας του μαθητικού πληθυσμού.
Η ανάγκη επανασχεδιασμού του εκπαιδευτικού μας συστήματος στην κατεύθυνση ενός πραγματικά δημοκρατικού (για όλα τα παιδιά) και ανθρώπινου (που σέβεται την ηλικία και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά) σχολείου βρίσκεται πλέον στο επίκεντρο του προβληματισμού ολόκληρης της εκπαιδευτικής κοινότητας.
* Ο κ. Νίκος Παΐζης είναι ερευνητής του ΚΑΝΕΠ /ΓΣΕΕ.
Πηγή: Καθημερινή

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου