Η κλιματική αλλαγή κατακτά τα... Ιμαλάια

Η μεγαλύτερη συγκέντρωση παγετώνων -εκτός πολικής περιοχής- συρρικνώνεται λόγω της αύξησης της θερμοκρασίας, υποθηκεύοντας το μέλλον του πληθυσμού στην Κεντρική Ασία

Tην ώρα που στην Κοπεγχάγη, οι ηγέτες των χωρών-μελών του ΟΗΕ προσπαθούν να συμφωνήσουν για μια συνθήκη που θα αντικαταστήσει το πρωτόκολλο του Κιότο και που θα... γιατρέψει τον πλανήτη Γη, όσοι ζουν στα μακρινά Ιμαλάια ζουν ήδη μια μεγάλη κλιματική αλλαγή. Οι πάγοι, που καλύπτουν έκταση 100.000 τετραγωνικών χιλιομέτρων, λιώνουν με ανησυχητικούς ρυθμούς. Από το 1960 το 1/5 των πάγων των ινδικών Ιμαλαΐων έχει λιώσει.
Ο παγετώνας Κουμπού, μια δημοφιλής ορειβατική διαδρομή προς την κορυφή του όρους Εβερεστ, υποχώρησε κατά περίπου 5 χλμ από την εποχή που οι Σερ Εντμουντ Χίλαρι και Τένζινγκ Νοργκάι ξεκίνησαν για να κατακτήσουν το ψηλότερο βουνό του κόσμου το 1953 και αν δεν ανακοπεί η άνοδος της θερμοκρασίας, η παγωμένη περιοχή θα μειωθεί κατά 43% έως το 2070. Ηδη η θερμοκρασία στον «Τρίτο Πόλο», όπως αποκαλείται η περιοχή, είναι 4οC Κελσίου περισσότερο από το συνηθισμένο και μέχρι το 2050 ο υδράργυρος μπορεί να ανέβει έως και 8οC.

Καταστροφικές συνέπειες
Τέτοιες θερμοκρασίες θα είναι καταστροφικές για την «κατοικία του χιονιού». Δεν κινδυνεύουν μόνο οι λίγες ορεινές κοινότητες, αλλά διακυβεύεται η επιβίωση 3 δισ. ανθρώπων που εξαρτώνται από τα Ιμαλάια για το νερό τους. Οι παγετώνες της περιοχής είναι ουσιαστικά το «υδραγωγείο της Ασίας», καθώς αποτελούν την υδάτινη πηγή των δέκα μεγαλύτερων ποταμών της ηπείρου - μεταξύ των οποίων ο Γάγγης, ο Κίτρινος Ποταμός και ο Γιάνγκτσε. Οταν λιώνουν οι πάγοι την άνοιξη, τροφοδοτούν αυτά τα ποτάμια με 8,5 και πλέον εκατ. κυβικά μέτρα νερού ετησίως, το οποίο χρησιμοποιούν οι κάτοικοι της Κίνας, του Νεπάλ, της Ινδίας, του Πακιστάν, του Μπουτάν και του Μπαγκλαντές για τις καλλιέργειές τους, τη βιομηχανία τους και την καθημερινή διαβίωσή τους.
Μόνο στην Ινδία και στο Μπαγκλαντές, 700 εκατ. άνθρωποι παίρνουν το νερό που χρειάζονται από τα ποτάμια του Νεπάλ. Οι χώρες αυτές, ωστόσο, αντιμετωπίζουν ήδη πρόβλημα ξηρασίας, που αναμένεται να οξυνθεί.
Σύμφωνα με το Παγκόσμιο Ινστιτούτο Διαχείρισης του Νερού, μέχρι το 2030 η Ινδία θα διαθέτει μόλις το 50% των υδάτινων ποσοτήτων που χρειάζεται και ήδη στο κρατίδιο Μπιχάρ, ένα από τα φτωχότερα της χώρας, η βροχόπτωση ήταν κατά 70% λιγότερη από τη συνηθισμένη και 63 εκατ. άνθρωποι θα υποσιτιστούν την επόμενη χρονιά.
Στα ανώτερα υψόμετρα στο Νεπάλ και στην Ινδία δεν έχει πέσει μέχρι σήμερα χιόνι. Η θερμοκρασία έφτασε ακόμα και τους ασυνήθιστους 27οC, για να πέσει στους 13, όταν η συνηθισμένη της εποχής κυμαίνεται στους -4.
«Η θερμοκρασία είναι υψηλότερη, άρα το χιόνι θα είναι λιγότερο και θα υπάρχει λιγότερο νερό την άνοιξη για τις σοδειές», εξηγεί στην εφημερίδα «Guardian» ο Σουνίλ Παντ, βουλευτής του Νεπάλ. «Οι άνθρωποι δεν χρειάζονται να κατέβουν από το βουνό για τον χειμώνα», συνεχίζει και προσθέτει πως «μπορούν τώρα να καλλιεργήσουν πιπεριές τσίλι, όχι, όμως, βασικά για τη διαβίωση».
Οι άνθρωποι προσπαθούν να προσαρμοστούν αλλάζοντας καλλιέργειες, ωστόσο, οι σοδειές ξεραίνονται όπως και τα πηγάδια. Πια δεν επιθυμούν να εξαρτώνται από τη φύση, αφού έχουν ζήσει τόσες αλλαγές, είναι αυτοί, ωστόσο, που ξέρουν καλύτερα από τον καθένα τι στα αλήθεια σημαίνει να αλλάζει το κλίμα. Σημαίνει, όπως το θέτει ο περιβαλλοντολόγος Β. Ραμανθάν του Ινστιτούτου Ωκεανογραφίας Scripps στην Καλιφόρνια, «την αυτοκτονία της ανθρωπότητας, αν συνεχίσει να ακολουθεί τον δρόμο που έχει πάρει».
Πηγή: Έθνος (ΧΡΥΣΟΥΛΑ ΚΑΤΣΑΡΟΥ)