Ουγενότοι

Χλευαστική ονομασία που έδωσαν οι ρωμαιοκαθολικοί στους Γάλλους διαμαρτυρόμενους κατά τα μέσα του 16ου αι. Με τον καιρό ο χαρακτηρισμός αυτός γενικεύτηκε με την επέκτασή του σε κάθε οπαδό της εκκλησιαστικής μεταρρύθμισης. Οι μεταρρυθμίσεις αυτές, επειδή στρέφονταν και κατά του βασιλιά, διαδόθηκαν, στις λαϊκές μάζες, που ήταν συγκεντρωμένες στα βιομηχανικά κέντρα. Δεν άργησαν να ξεσπάσουν σφοδροί θρησκευτικοί πόλεμοι. Πολλοί Ου. τότε βρήκαν το θάνατο και ο αγώνας μεταφέρθηκε από το εκκλησιαστικό στο πολιτικό πεδίο. Οι Ούγενότοι συγκεντρώθηκαν το 1560 στη Νάντη και αποφάσισαν να ζητήσουν από το βασιλιά Φραγκίσκο Β΄ θρησκευτική ελευθερία. Επακολούθησαν ταραχές και καρατομήθηκαν 1.200 Ουγενότοι.

Η φοβερότερη όμως υπήρξε η σφαγή της νύχτας του Αγίου Βαρθολομαίου (24 Αυγούστου 1572) κατά την οποία οι Ουγενότοι έπαθαν τρομερές απώλειες και στερήθηκαν τους αρχηγούς τους, που τους σκότωσαν οι καθολικοί. Οι πόλεμοι όμως εξακολούθησαν και εντάθηκαν επί Λουδοβίκου ΙΔ΄, οπότε οι απώλειες ξεπέρασαν το μισό εκατομμύριο και από τις δύο πλευρές. Εβδομήντα περίπου χιλιάδες Ουγενότοι έφυγαν και σώθηκαν στην Αγγλία, στη Δανία, στην Ολλανδία, στην Ελβετία κ.α., ενώ πάρα πολλοί αναγκάστηκαν να επιστρέψουν στον καθολικισμό και να βρουν την ησυχία τους. Τελικά η Γαλλική επανάσταση του 1789 αποκατέστησε τους Ουγενότους ως προς όλα τα δικαιώματα του Γάλλου πολίτη. Το 1815 όμως με την άνοδο των Βουρβόνων στο θρόνο επαναλήφθηκαν οι διώξεις κατά των Ουγενότων. Το 1848 καθιερώθηκε η πλήρης ισότητα μεταξύ των θρησκευμάτων και κατοχυρώθηκε με το σύνταγμα η ισοτιμία τους με τους καθολικούς. Έτσι έληξε ένας από τους πιο μακροχρόνιους θρησκευτικούς πολέμους. Κράτησε τρεις περίπου αιώνες και στοίχισε πολύ σε έμψυχο υλικό.
Πηγή: LivePedia