Οι ρυθμίσεις για την αξιολόγηση του δόκιμου νηπιαγωγού, δασκάλου, καθηγητή Κάθε νέος εκπαιδευτικός θα αποκτήσει ένα είδος «μέντορα» ο οποίος θα τον παρακολουθεί, θα τον καθοδηγεί, θα τον διορθώνει. Αυτό προβλέπει, σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ», το σχέδιο του υπουργείου Παιδείας για τον αξιολογητή του δόκιμου εκπαιδευτικού. Το υπουργείο μετά το Πάσχα θα δώσει στη δημοσιότητα πολυνομοσχέδιο, το οποίο θα περιέχει δύο βασικές διατάξεις που φιλοδοξούν να θέσουν φίλτρο στο ποιoς τελικά είναι έτοιμος να μπει στη σχολική τάξη και να διδάξει μαθητές.
Τα δύο μέτρα
Η πρώτη διάταξη αφορά το μέτρο του δόκιμου εκπαιδευτικού και η δεύτερη, την καθιέρωση πιστοποιητικού παιδαγωγικής κατάρτισης. Με την υιοθέτηση των δύο αυτών μέτρων το υπουργείο θέτει ένα κρίσιμο στοίχημα: να εφαρμοσθεί επιτέλους ο νόμος, κάτι που θα αποτυπώσει και μία αλλαγή νοοτροπίας στην ελληνική εκπαίδευση. Εως τώρα, παρ' ότι συμπεριλαμβάνονται σε νόμους του 1985 και του 1997, τα μέτρα αυτά δεν υλοποιούνται, κυρίως λόγω αντιδράσεων των εκπαιδευτικών. «Ποιος εμπιστεύεται τους αξιολογητές όταν έως τώρα η επιλογή στελεχών εκπαίδευσης γίνεται με κομματικά κριτήρια;», αναφέρει χαρακτηριστικά στην «Κ» ο πρόεδρος της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδος (ΔΟΕ) κ. Δημήτρης Μπράτης. «Η αξιολόγηση προκαλεί στους υποψηφίους εκπαιδευτικούς ανησυχία μήπως τελικά απολυθούν, γι' αυτό και προκαλεί αντιδράσεις», προσθέτει στην «Κ» έμπειρο στέλεχος της εκπαίδευσης.
Ειδικότερα, για τον θεσμό του δόκιμου εκπαιδευτικού, η περίοδος της δοκιμασίας θα είναι διετής και κατόπιν ο υποψήφιος θα κρίνεται εάν πρέπει να καταλάβει θέση στην τάξη ή στη διοίκηση. Το υπουργείο θα καθιερώσει τον θεσμό του μέντορα για κάθε δόκιμο νηπιαγωγό, δάσκαλο και καθηγητή, κατά τα διεθνή πρότυπα. Ο μέντορας θα είναι εκπαιδευτικός της ίδιας ειδικότητας, που θα καθοδηγεί και θα συμβουλεύει τον δόκιμο κατά τη διετή περίοδο. Η τελική κρίση για το πού θα τοποθετηθεί ο δόκιμος (τάξη ή διοίκηση) θα γίνεται από τον μέντορα και τον οικείο σχολικό σύμβουλο, ο οποίος θα είναι ο δεύτερος κριτής των δόκιμων εκπαιδευτικών.
Από την άλλη, το πιστοποιητικό παιδαγωγικής επάρκειας θα παρέχεται από τα ΑΕΙ, που θα οργανώνουν τα σχετικά προγράμματα, και οι υποψήφιοι εκπαιδευτικοί θα το λαμβάνουν αφού παρακολουθήσουν τα σχετικά προγράμματα είτε κατά τη διάρκεια των σπουδών τους είτε μετά την αποφοίτησή τους. Βέβαια, δεν είναι η πρώτη απόπειρα να εφαρμοσθεί κάτι τέτοιο.
Παρωδία
«Δεκατρία χρόνια μετά το νόμο 2525/97, η ίδια διάταξη έχει ριχτεί, με ευθύνη πολλών, στον κάλαθο της «μη τήρησης των νόμων». Παράλληλα, η εξέταση των παιδαγωγικών γνώσεων στο πλαίσιο του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ εξελίχθηκε σε μια παρωδία «αξιολόγησης» μέσα από τη διαδικασία των ερωτήσεων πολλαπλής επιλογής. Είναι σημαντικό ότι το υπουργείο θέτει σε προτεραιότητα και σε νέα βάση το ζήτημα. Αρκεί να τηρηθούν ορισμένες προϋποθέσεις, όπως η ανανέωση της δομής και του περιεχομένου των προγραμμάτων σπουδών στις επιστήμες της αγωγής, η συγκρότηση σε κάθε ΑΕΙ Ινστιτούτου Επιμόρφωσης και Παιδαγωγικής Κατάρτισης για τον συντονισμό και την οργάνωση των αντίστοιχων προγραμμάτων, η δυνατότητα συνεργασίας των ΑΕΙ με τις σχολικές μονάδες και, κυρίως, η δυνατότητα πρακτικής άσκησης των μελλοντικών εκπαιδευτικών», τόνισε στην «Κ» ο επίκουρος καθηγητής Παιδαγωγικών στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο κ. Κώστας Αγγελάκος.
Από την πλευρά της η ΔΟΕ προτείνει, μετά το πιστοποιητικό παιδαγωγικής επάρκειας που θα δίνεται στο ΑΕΙ, να γίνεται μια μονοετής εισαγωγική επιμόρφωση κοινή για όλους τους εκπαιδευτικούς, η οποία δεν θα γίνεται στην τάξη. Το στοίχημα έγκειται στο να υλοποιηθούν τα σχέδια αυτά, καθώς η εκπαίδευση εκτός από όραμα απαιτεί και πρακτικά βήματα.
Aποψη: Εκθέσεις ιδεών αντί για ουσία
Tου Θεμη Kοτσιφακη*
Η στοχοποίηση του εκπαιδευτικού για τα στραβά της εκπαίδευσης είναι καθημερινή ενασχόληση της υπ. Παιδείας κ. Αννας Διαμαντοπούλου. Αυτό εισπράττουμε από τις δηλώσεις της και τις προτάσεις της. Αντί να σκύψει στα προβλήματα (υποχρηματοδότηση, υποδομές, εξετασιοκεντρικό-ανταγωνιστικό σχολείο), παρουσιάζει εκθέσεις ιδεών για ένα «νέο σχολείο». Αντί να στηρίξει τον εκπαιδευτικό (επιστημονικά, εργασιακά, οικονομικά), επιδιώκει να θεσμοθετήσει σκληρές εξεταστικές δοκιμασίες, υποτιμώντας συνειδητά ότι το σχολείο υπάρχει χάρη στο φιλότιμο των εκπαιδευτικών. Αντί να ασχοληθεί με την ουσιαστική θεσμοθέτηση πανεπιστημιακής παιδαγωγικής εκπαίδευσης, την καθιέρωση ετήσιας επιμόρφωσης, την προετοιμασία του νέου εκπαιδευτικού, προετοιμάζει συνεχείς φραγμούς (κατάργηση πινάκων προϋπηρεσίας, εξετάσεις για διορισμό, 2ετή δοκιμαστική υπηρεσία, αξιολόγηση και εξετάσεις). Η αμφισβήτηση της μονιμότητας και των εργασιακών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών είναι μπροστά μας.
* O Θ. Κοτσιφάκης είναι μέλος του Δ.Σ. ΟΛΜΕ.
Aποψη: Μετάθεση των ευθυνών
Tης Χρυσουλας Παπαγεωργιου*
Το μέτρο του δόκιμου εκπαιδευτικού έχει ως βασικό στόχο τη μετάθεση των ευθυνών για τα κακώς κείμενα του σχολείου εξ ολοκλήρου στον εκπαιδευτικό, ενώ χρησιμοποιεί την αξιολόγηση ως μέσο πειθάρχησης. Η απειλή της μη μονιμοποίησης κρατάει τον εκπαιδευτικό όμηρο. Αξιολογούμαστε για να μπούμε στο πανεπιστήμιο, για το πτυχίο, αξιολογούμαστε μέσω του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ, μαθαίνουμε ότι θα ξαναξιολογηθούμε για την παιδαγωγική μας επάρκεια και αφού ελάχιστοι καταφέρουμε να μπούμε στο σχολείο ως ωρομίσθιοι ή αναπληρωτές, θα ξαναξιολογηθούμε για το αν θα μονιμοποιηθούμε... Με διαρκείς μηχανισμούς απόρριψης το υπουργείο δικαιολογεί την πολιτική των ελάχιστων διορισμών. Αν πραγματικά στόχος ήταν η βελτίωση της εκπαίδευσης, τότε θα φρόντιζε για την επίλυση των προβλημάτων του σχολείου (υλικοτεχνική υποδομή, βιβλία, ύλη, κακές εργασιακές συνθήκες εκπαιδευτικών, απουσία ουσιαστικής επιμόρφωσης).
*Η Χρ. Παπαγεωργίου είναι μέλος της Πανελλήνιας Ενωσης Αδιόριστων Εκπαιδευτικών.
Aποψη: Ολοι κρίνονται μέσα στην τάξη
Tου Δημητρη Kαψουρου*
Ο εκπαιδευτικός για να ανταποκριθεί στο έργο του πρέπει να έχει επιστημονική επάρκεια και παιδαγωγική κατάρτιση, να μπορεί να στέκεται στη τάξη, να είναι συνεργάσιμος με τους εκπαιδευτικούς φορείς, να έχει καλή ψυχική υγεία. Για το πρώτο έχει ελεγχθεί με τις εξετάσεις του ΑΣΕΠ. Εκεί που εστιάζω το πρόβλημα είναι κυρίως στα υπόλοιπα. Ειδικότερα, ο εκπαιδευτικός καθίσταται προβληματικός όταν δεν μπορεί να σταθεί στην τάξη. Αυτό οφείλεται κυρίως στη διαμορφωμένη προσωπικότητά του. Ο υποψήφιος για μονιμοποίηση εκπαιδευτικός μετά διετή δόκιμη θητεία σε κάποιο σχολείο, νομίζω ότι πρέπει να κρίνεται από τον σχολικό σύμβουλο της ειδικότητάς του, από τον διευθυντή του σχολείου, τον σύλλογο των καθηγητών και τον σύλλογο γονέων, από επιτροπή ειδικών ψυχιάτρων για καθένα από τα παραπάνω. Οι εισηγήσεις των παραπάνω πρέπει να είναι τεκμηριωμένες και σύμφωνες με κάποιο νομοθετικό πλαίσιο. Αν το τελευταίο δεν διασφαλιστεί σοβαρά, καλύτερα να μη γίνεται τίποτα.
*Ο Δ. Καψούρος είναι διευθυντής Εσπερινού Γυμνασίου Αργους.
Πηγή: Καθημερινή (Αποστολου Λακασα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου