Tα βιβλία δραπετεύουν...

«Όλοι έχουμε βιβλία στις βιβλιοθήκες μας, αγαπημένα και μη, τα οποία, αφού διαβάσουμε, τα αφήνουμε στα ράφια και σκονίζονται. Γιατί να μη δώσουμε λοιπόν την ευκαιρία σε κάποιον άλλον να τα ξεφυλλίσει; Αυτό τουλάχιστον κάνω τα τελευταία χρόνια». Έχει δημιουργήσει ένα ιντερνετικό... ράφι, όπου έχει τοποθετήσει τα βιβλία της. Η Ευαγγελία Θεοδωρίδου είναι το τελευταίο διάστημα μέλος της ελληνικής κοινότητας bookcrossing. «Δίνω δηλαδή την ευκαιρία και τη δυνατότητα σε κάποιον άλλον να διαβάσει τα βιβλία που έχω σπίτι μου, αφήνοντάς τα σε κοινή θέα και περιμένοντας από άλλα μέλη να τα πάρουν», λέει στα Νέα (22/3/2010). Μέχρι σήμερα έχει απελευθερώσει περίπου 60 βιβλία της και άλλα τόσα έχει βρει σε δημόσιους χώρους.
Το 2001, ο Ρον Χορνμπέικερ από την Αμερική θέλησε να δημιουργήσει ένα δίκτυο στο οποίο να καταγράφεται η πορεία των βιβλίων που άλλαζαν χέρια σε όλον τον κόσμο. Έτσι, ξεκίνησε το bookcrossing. Η μόδα ήρθε στην Ελλάδα τέσσερα χρόνια αργότερα, ενώ η πόλη από την οποία ξεκίνησε ήταν η Λάρισα. Σήμερα, τα μέλη, γνωστοί και ως bookcrossers, φθάνουν τις 5.500! Σύνθημά τους; «Τα βιβλία ταξιδεύουν ελεύθερα».

Το 5ο Συνέδριο των Ελλήνων Βookcrossers μάλιστα θα πραγματοποιηθεί στη Θεσσαλονίκη 21-24 Μαΐου. Όπως τονίζει η Άννα Δραγάτσικα, μέλος της οργανωτικής επιτροπής στη Θεσσαλονίκη, το bookcrossing είναι μια διαδικτυακή κοινότητα, που πιστεύει ότι τα βιβλία πρέπει να ταξιδεύουν ελεύθερα από αναγνώστη σε αναγνώστη, μακριά από τα ράφια των βιβλιοθηκών. «Φέρνει κοντά όλους τους ανθρώπους που αγαπάνε τα βιβλία όχι μόνο ως αντικείμενα, αλλά και ως πνευματικά δημιουργήματα». Πώς γίνεται αυτό; Η διαδικασία, όπως προσθέτει, είναι πολύ απλή: μέσα από την ιστοσελίδα www. bookcrossing. com μπορεί κάποιο μέλος να καταγράψει όλα τα βιβλία που θέλει να απελευθερώσει, δημιουργώντας έτσι την ηλεκτρονική του βιβλιοθήκη.
«Για κάθε βιβλίο που θέλει να συμπεριλάβει στη βιβλιοθήκή του, μπαίνει και το καταγράφει- βάζει τον τίτλο, το όνομα του συγγραφέα, το είδος και κάποια σχόλια- παίρνοντας παράλληλα έναν μοναδικό κωδικό (ΒCΙD). Τον κωδικό αυτόν τον σημειώνει κάπου στο βιβλίο και γράφει λίγα λόγια σχετικά με το τι είναι το bookcrossing. Στη συνέχεια, αποφασίζει σε ποιο μέρος θα το ελευθερώσει και μπαίνει στην ιστοσελίδα
«Έχω απελευθερώσει σχεδόν 200 βιβλία, ενώ έχουν περάσει από τα χέρια μου μέσω bookcrossing τουλάχιστον άλλα τόσα», λέει η Έφη Ρούση όπου κάνει την απελευθέρωση του βιβλίου. Ορίζει το πού και το πότε και όλα τα μέλη που έχουν ζητήσει να ενημερώνονται για την σχετική περιοχή, παίρνουν ένα ηλεκτρονικό μήνυμα που τους ενημερώνει πού σκοπεύει κάποιος να αφήσει ένα βιβλίο. Έτσι μπορούν να βγουν μια βόλτα και να αναζητήσουν το βιβλίο». Η ίδια, έχει απελευθερώσει περίπου 600 βιβλία σε Ελλάδα και εξωτερικό, αλλά έχει βρει μόλις ένα. Ανακάλυψε το bookcrossing τον Νοέμβριο του 2006 από ένα άρθρο στο Ίντερνετ. Η Έφη Ρούση έγινε αμέσως μέλος της κοινότητας και έναν μήνα μετά πήγε για πρώτη φορά στη συνάντηση των bookcrossers της Θεσσαλονίκης. «Έχω απελευθερώσει σχεδόν 200 βιβλία, ενώ έχουν περάσει από τα χέρια μου μέσω bookcrossing τουλάχιστον άλλα τόσα. Βέβαια, πρέπει να τονίσω ότι δεν βρίσκει κανείς συνέχεια σε δημόσια μέρη βιβλία, καθώς η διαδικασία περιλαμβάνει πολύ το στοιχείο του τυχαίου. Θέλουμε να βγάλουμε τα βιβλία από της βιβλιοθήκες και να τα αφήσουμε να ταξιδέψουν, να βρούνε νέους φίλους, νέους αναγνώστες».