Παιδί, μόνο στο σπίτι, παχαίνει...

Όταν οι γονείς λείπουν, τα παιδιά παχαίνουν και δύσκολα αδυνατίζουν. Αυτό διαπιστώνει μελέτη της Παιδιατρικής Κλινικής του Ασκληπιείου Νοσοκομείου Βούλας, σε υπέρβαρα και παχύσαρκα παιδιά που παρακολούθησαν πρόγραμμα απώλειας βάρους αναφέρει Το Βήμα(16/4/2010). Σύμφωνα με τη μελέτη, παρά τη ραγδαία αύξηση της παιδικής παχυσαρκίας τα τελευταία χρόνια, μόνο λίγα παιδιά παρακολουθούν ειδικά προγράμματα μείωσης του σωματικού βάρους. Και από αυτά, το 65% κόβουν τη δίαιτα στη μέση! Ανάμεσα στους κύριους λόγους διακοπής της είναι η πολύωρη απουσία των γονιών από το σπίτι.
«Η απώλεια βάρους στα μικρά παιδιά είναι μια δύσκολη διαδικασία που απαιτεί χρόνο. Ένας από τους βασικούς λόγους που διακόπτουν το πρόγραμμα μείωσης βάρους είναι ότι τα αποτελέσματα δεν φαίνονται άμεσα. Ωστόσο, πολύ σημαντικό ρόλο παίζει και το γεγονός ότι τα παιδιά μένουν για πολλές ώρες χωρίς επίβλεψη από τους γονείς- που λείπουν στις δουλειές τους- με αποτέλεσμα να τσιμπολογούν ανεξέλεγκτα και τελικά να εγκαταλείπουν το πρόγραμμα» εξηγεί η κυρία Ολγα Φιλίππου , παιδίατρος στο Ασκληπιείο και επικεφαλής της ιατρικής ομάδας που πραγματοποίησε την παραπάνω μελέτη. Το... τσιμπολόγημα των παιδιών, κυρίως όταν απουσιάζουν οι γονείς, κάθε άλλο παρά υγιεινές τροφές περιλαμβάνει: τσιπς, μπισκότα, σοκολάτες και άλλα σνακ πλούσια σε λιπαρά, αλάτι και ζάχαρη καταναλώνονται ως και πάνω από τρεις φορές την εβδομάδα, ενώ αρκετά συχνή στο παιδικό διαιτολόγιο είναι και η παρουσία αναψυκτικών και έτοιμων φαγητών που συνήθως προσφέρουν πολλές θερμίδες αλλά λίγα θρεπτικά συστατικά.

Όπως διαπιστώνουν οι επιστήμονες, στην περίπτωση των παιδιών (κυρίως της νηπιακής ηλικίας) το να αναγνωριστεί το πρόβλημα της παχυσαρκίας δεν είναι εύκολη υπόθεση: σε εννέα στις δέκα περιπτώσεις, στην οικογένεια του παχύσαρκου παιδιού υπάρχει ένα τουλάχιστον άτομο με ανάλογα προβλήματα, με αποτέλεσμα να μη γίνεται εύκολα αντιληπτή η κατάσταση του παιδιού. Επιπλέον, όπως αναφέρει η κυρία Φιλίππου, «έχουμε διαπιστώσει σε άλλες μελέτες ότι λιγότεροι από τους μισούς παιδιάτρους αναγνωρίζουν έγκαιρα το πρόβλημα των μικρών ασθενών τους». Συχνά οι γονείς κινητοποιούνται όταν τα παραπανίσια κιλά έχουν ήδη δημιουργήσει κάποια προβλήματα υγείας στα παιδιά (αναπνευστική δυσκολία, άσθμα, άπνοια στον ύπνο, διαταραχές του θυρεοειδή κ.ά.). Τέτοιου είδους προβλήματα, άλλωστε, αποτελούν έναν από τους λόγους παραμονής των παιδιών στα προγράμματα απώλειας βάρους. Επιπλέον, σύμφωνα με την παραπάνω μελέτη, όσο περισσότερο αθλούνται τα παιδιά τόσο μεγαλύτερες πιθανότητες έχουν να αλλάξουν τις διατροφικές τους συνήθειες και να χάσουν τα περιττά κιλά. Όπως και να ΄χει, το πρόβλημα της παχυσαρκίας έχει μπει για τα καλά στη ζωή των παιδιών στην Ελλάδα, ακόμη και από τη νηπιακή ηλικία!
Σε άλλη μελέτη της Παιδιατρικής Κλινικής στη Βούλα, διαπιστώθηκε ότι ανάμεσα στα παχύσαρκα παιδιά που εξετάστηκαν τα τελευταία χρόνια από τους παιδιάτρους του Ασκληπιείου Βούλας, τα περισσότερα ήταν μεταξύ 2 και 5 χρόνων... Συγκεκριμένα, οι παιδίατροι διαχώρισαν τα παιδιά με προβλήματα βάρους που απευθύνθηκαν σε αυτούς σε τρεις ηλικιακές ομάδες (2-5, 6-10 και 11-14 ετών), για να ανακαλύψουν ότι ως και 70% των νηπίων ήταν παχύσαρκα, σε σύγκριση με τα μεγαλύτερα παιδιά.
Ένα στα επτά ελληνόπουλα ταλαιπωρείται ήδη από τις επικίνδυνες συνέπειες της παχυσαρκίας. Διετής έρευνα της Παιδιατρικής Κλινικής του Ασκληπιείου Βούλας διαπίστωσε ότι τουλάχιστον 14% των υπέρβαρων και παχύσαρκων παιδιών εμφανίζει μεταβολικό σύνδρομο. Οι επιστήμονες κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου αφού πρόκειται για ένα σύνδρομο που μέχρι πρότινος εθεωρείτο «προνόμιο» των ενηλίκων με παραπανίσια κιλά και δεν είναι παρά η συνύπαρξη παθολογικών καταστάσεων που σχετίζονται με την παχυσαρκία: διαταραχές της γλυκόζης του αίματος, αρτηριακή υπέρταση, δυσλιπιδαιμία (τριγλυκερίδια, υψηλή «κακή» και χαμηλή «καλή» χοληστερόλη), διαταραχή των παραγόντων πήξης του αίματος. Αν συνυπάρχουν τρεις τουλάχιστον από τους παραπάνω παράγοντες, τότε ο ασθενής πάσχει από μεταβολικό σύνδρομο το οποίο αυξάνει κατακόρυφα τον κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων.
Στην παραπάνω μελέτη διαπιστώθηκε ότι τα υπέρβαρα και παχύσαρκα παιδιά είχαν δεκαπλάσιες πιθανότητες να εμφανίσουν μεταβολικό σύνδρομο σε σύγκριση με εκείνα που είχαν φυσιολογικό βάρος. Οι παιδίατροι επισημαίνουν ότι πλέον είναι αναγκαία η συστηματική καταγραφή αλλά κυρίως η πρόληψη της παχυσαρκίας και των επιπτώσεών της στον παιδικό πληθυσμό.