Ένα ΔΝΤ για την Παιδεία

Μήπως χρειάζεται ένας «μπαμπούλας» και για την Παιδεία, ώστε να λάβει σκληρές αποφάσεις και να βάλει κάθε κατεργάρη στον πάγκο του; Μήπως για να αμβλυνθούν ορισμένα από τα στρεβλά της ελληνικής μεταλυκειακής εκπαίδευσης, απαιτείται κάποιος που να αψηφά το πολιτικό κόστος και να παίρνει αντιλαϊκές αποφάσεις. Αρκετά κράτησε η διασπάθιση χρήματος.
Από τα τέλη της δεκαετίας του ’90 ιδρύθηκαν αφειδώς νέα τμήματα ΤΕΙ στην Περιφέρεια για να τονωθούν οι τοπικές οικονομίες από τους «μετανάστες»-φοιτητές. Και ενώ η πλειονότητα των πανεπιστημιακών επεσήμαινε την ανορθόδοξη στρατηγική ανάπτυξης των περιφερειακών ιδρυμάτων, οι κυβερνήσεις συνέχισαν το ίδιο τροπάρι. Η καθιέρωση, το 2006, της βάσης του 10 για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση δημιούργησε πρόβλημα επιβίωσης στα ΤΕΙ της επαρχίας, αφού δεν υπήρχαν υποψήφιοι για να εισαχθούν σε αυτά. Βέβαια, τα προβλήματα προϋπήρχαν του 2006, καθώς οι περισσότεροι σπουδαστές τους ήταν απλώς εγγεγραμμένοι, ενώ ελάχιστοι παρακολουθούσαν τις σπουδές. Ενδεικτικό είναι σε ορισμένα ΤΕΙ έπαιρναν πτυχίο 7 στους 500 σπουδαστές στην πενταετία.

Σήμερα είναι επιβεβλημένο να μπει λουκέτο σε αυτά τα τμήματα ΤΕΙ. Τι αξία έχει όλοι αυτοί οι απόφοιτοι με βαθμό κάτω από 10 να σπουδάζουν στα ΑΕΙ; Μήπως για να πάρουν ένα χαρτί και να... χωθούν σε κάποια θέση Δημοσίου; Ισως, τα ίδια τα ιδρύματα ΤΕΙ θα έπρεπε να βάλουν το λουκέτο, ως, αν μη τι άλλο, μια πράξη ακαδημαϊκής αξιοπρέπειας.
Αντ’ αυτού ορισμένοι συνεχίζουν να χαίρονται τη «αργομισθία» τους και να περιμένουν τις νέες εγγραφές του 2010 (για νέους σπουδαστές, δεν γνωρίζω), αφού η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας αποφάσισε να καταργήσει τη βάση του 10.
Το επιχείρημα του υπουργείου είναι ότι η βάση του 10 απέτυχε ως κριτήριο αξιολόγησης, και ότι οι κάτοχοι απολυτηρίου Λυκείου θα καταφύγουν στην ιδιωτική παιδεία. Τότε το ζήτημα είναι να αλλάξει το σύστημα των εξετάσεων και όχι να καταργηθεί κάθε, έστω συμβολικό, μέτρο εισαγωγής. Από την άλλη, το υπουργείο ανακοίνωσε ότι η παράταση της επιβίωσης των ΤΕΙ θα συνδυαστεί με αξιολόγηση ώστε να κλείσουν όσα δεν μπορούν να προχωρήσουν. Το επιχείρημα μοιάζει με πολιτική υπεκφυγή και όχι με βήμα ουσιαστικής στρατηγικής, αφού ουδέποτε λειτούργησε σοβαρά η αξιολόγηση στη χώρα μας.
Η Ελλάδα απαιτεί λίγα και καλά ΑΕΙ τα οποία να υπηρετούν τις ανάγκες της χώρας για επιστημονικό δυναμικό. Ταυτόχρονα, είναι ανάγκη να οργανωθεί μια στιβαρή τεχνική εκπαίδευση, που να καλύπτει τη ζήτηση της οικονομίας για το σχετικό προσωπικό. Η ύπαρξη 22 πανεπιστημίων και 14 ΤΕΙ συντελεί στη διασπάθιση του δημόσιου χρήματος, την ίδια στιγμή που τα απαξιωμένα τμήματα των περιφερειακών ΤΕΙ διαβρώνουν την εικόνα της δημόσιας τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, δίνοντας σε κάποιους την ευκαιρία να παρουσιάζονται ως πανεπιστήμια (ως Νομική, ως Ιατρική, ως Πολυτεχνείο)!
Το κλείσιμο των περιττών ΤΕΙ θα ξεκαθαρίσει την ήρα από το στάρι, θα βοηθήσει να αναδειχθούν εντός των πανεπιστημίων και ΤΕΙ κοιτίδες αριστείας, λόγω της καλύτερης αξιοποίησης των λιγοστών κονδυλίων, και θα βάλει κάθε κατεργάρη της μεταλυκειακής εκπαίδευσης στον πάγκο του. Κάποιος επιτέλους ας το αποφασίσει.
Πηγή: Καθημερινή (Αποστολου Λακασα)