Αισιοδοξία για Παμβώτιδα

Τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του νερού βελτιώνονται συνεχώς, υποστηρίζουν οι ειδικοί, ωστόσο ο πυθμένας εξακολουθεί να κινδυνεύει με νέκρωση από τις υψηλές συγκεντρώσεις νιτρικών αλάτων, ενώ ακατάλληλα κρίθηκαν τα μύδια

Ασφαλή για το καταναλωτικό κοινό είναι τα ψάρια της λίμνης Παμβώτιδας Ιωαννίνων, όχι όμως και τα μαλάκια, ενώ ο πυθμένας εξακολουθεί να κινδυνεύει με νέκρωση από τις υψηλές συγκεντρώσεις νιτρικών και φωσφορικών αλάτων.
Σύμφωνα με μελέτη του τμήματος Βιολογικών Εφαρμογών και της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, τα ποιοτικά χαρακτηριστικά του νερού της λίμνης βελτιώνονται και τα ψάρια είναι ασφαλή, δεν συμβαίνει όμως το ίδιο με τα μύδια του γλυκού νερού (πίνες), τα οποία όμως έτσι κι αλλιώς δεν περιλαμβάνονται στις καταναλωτικές συνήθειες των Ελλήνων.
Παρουσιάζοντας τη μελέτη σε ειδική εκδήλωση στα Γιάννενα, ο διδάκτορας Μοριακής Βιολογίας και συνεργάτης του πανεπιστημίου, Γιάννης Σαΐνης, ανέφερε ότι τα κυανοβακτήρια και ιδιαίτερα η ηπατοτοξίνη μικροκυστίνη βρίσκονται μέσα στα όρια ασφαλείας και σε επίπεδα χαμηλότερα από αυτά που ορίζει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας.

«Τα κυανοβακτήρια αποτελούν τον πρώτο κρίκο της τροφικής αλυσίδας κι αν δεν είχαν εμφανιστεί πριν από 2,4 δισεκατομμύρια χρόνια, δεν θα είχαν εμφανιστεί άλλες μορφές ζωής», είπε στο «Εθνος», ο κ. Σαΐνης και προσέθεσε πως τον χειμώνα οι τιμές είναι κάτω από το όριο που θέτει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας για το πόσιμο νερό, το καλοκαίρι όμως είναι υψηλότερες, σημειώνεται ωστόσο ότι καμία περιοχή δεν υδρεύεται από τη λίμνη Παμβώτιδα.
Η κυριότερη εστία ρύπανσης είναι οι αποστραγγιστικές τάφροι που ξεπλένουν όλο το λεκανοπέδιο των Ιωαννίνων μεταφέροντας υπολείμματα από αστικά λύματα και όχι μόνο, ενώ επιπλέον στις όχθες της λίμνης εξακολουθούν να λειτουργούν κτηνοτροφικές και γαλακτοκομικές μονάδες, καθώς και τυροκομεία, όχι πάντα και όχι όλα μέσα στα πλαίσια της νομιμότητας.
Οι επιστήμονες επισημαίνουν πως όταν όλοι οι αγωγοί συνδεθούν με τον βιολογικό καθαρισμό το νερό θα πέφτει καθαρό στη λίμνη και η ποιότητα του νερού θα βελτιωθεί ακόμη περισσότερο. Εκείνο ωστόσο που τους προβληματίζει είναι οι υψηλές συγκεντρώσεις νιτρικών και φωσφορικών αλάτων στον πυθμένα της λίμνης.
«Η λάσπη στον βυθό είναι πάχους πάνω από μισό μέτρο, αλλά εκτιμώ ότι στο τέλος θα αποφύγουμε τη νέκρωση της υδάτινης ζωής», μας είπε ο κ. Σαΐνης, ενώ το επόμενο διάστημα παραδίδεται στη νομαρχία Ιωαννίνων μελέτη του Πανεπιστημίου Πατρών για την ποιότητα του πυθμένα και τη σύστασή του.
Οι πρώτες πληροφορίες λένε πως η βλάστηση στον πυθμένα είναι σχεδόν ανύπαρκτη, ενώ κάτω από τα 5 μέτρα η λίμνη είναι ανοξική, δεν υπάρχει δηλαδή καθόλου οξυγόνο, άρα και κανένα ίχνος ζωής.
Χαρτογράφηση
Οι γεωλόγοι του Πανεπιστημίου Πατρών που συμμετέχουν στη... χαρτογράφηση του βυθού διαπίστωσαν ακόμη ότι υπάρχουν υψηλές συγκεντρώσεις μεθανίου και υδρoθείου, ως αποτέλεσμα της ανοξικότητας. Τα αποτελέσματα της μελέτης δεν έχουν ακόμη ολοκληρωθεί, καθώς στον βυθό της λίμνης βρέθηκε ένα πλοιάριο μήκους 13 μέτρων και η έρευνα προσωρινά σταμάτησε με απόφαση της Εφορείας Ενάλιων Αρχαιοτήτων, όταν φούντωσαν οι φήμες ότι πρόκειται για ένα δικάταρτο ιστιοφόρο του Αλή Πασά, το οποίο βούλιαξε γεμάτο λίρες.
Οπως όλα όμως δείχνουν, το μυστήριο ναυάγιο δεν είναι παρά ένα ξύλινο σκαρί της δεκαετίας του ‘50, το οποίο βρισκόταν αραγμένο στη θέση «Σκάλα» και βυθίστηκε κατά τη διάρκεια μεγάλης κακοκαιρίας, μια ιστορία που θυμούνται πολλοί από τους παλιότερους Γιαννιώτες.
Πηγή: Έθνος (Μαρία Ριτζαλεου)