20/6/10

Ποιήματα για το ποδόσφαιρο 2


Θωμάς Κοροβίνης - Τρία ζεϊμπέκικα και ένα ποίημα για τον Γιώργο Κούδα

Ασίκη Κούδα
Η πόλη αυτή
Ανάθρεψε τον Μπεναρόγια
Αλλά δεν άντεξε
Τον πόνο των Εβραίων της
Η πόλη αυτή
Που ήταν παλιά ερωμένη
Των Καισάρων
Πουλούσε μια δεκάρα το ψωμί
Για τους ξεσπιτωμένους της
Αλήτες
Η πόλη αυτή φύλαξε στην ομίχλη της
Τη λύπη της κυράς Ζωής Καρέλλη και «Τα παραμύθια» της
«Του κήπου»
Η πόλη αυτή
Υπήρξε άσυλο
Λεηλατημένων θηραμάτων
Ζεστή φωλιά
-πάει πια καιρός-
Για άστεγους σεβντάδες
Ασίκη Κούδα
Στην πόλη αυτή
Ο φίλος μου ο Ντίνος
Κάθε θωπεία και μια κλοτσιά
Κάθε τραγούδι και ένας κόμπος
Ασίκη Κούδα
Θα σε θυμηθούν ξανά
Σ’ αυτήν τη χώρα όπου δε
χορταίνουν
Η μπαμπεσιά κι η εθνολατρία
Να παίζουν πάντα φιλικό
Θα σε θυμηθούν ξανά
Όταν στη θέση της πραότητας
Θα θρονιαστεί η πλεκτάνη


Όταν στον κόσμο θα ‘χει σβήσει πια
Το φως αγλαής αρρενωπότητας
Όταν θα ‘χει αράξει
Όλη η μαγκιά μας
Πάνω σε θλιβερά τσουλούφια
Νεαρών με μπριγιαντίνη


Όταν –προδομένη- η πόλη μας
Θα απολογείται
Σαν αποικία ξενόδουλη
Σαν του εαυτού της καταδότρα
Όταν θα κείτεται
Βιτρίνα σκυθρωπή
Βανδαλισμένη
Όταν ο Αξιός της θα ‘χει ξεράσει
Όλη τη βαλκανική χολή του
Όταν ο ζηλευτής Θερμαϊκός
Θα ‘χει σαπίσει ολότελα
Και οι γλυκόδροσες πηγές
Που χύνονται στον κόρφο του
Θα ‘χουν παντοτινά βουλώσει
Και τότε το συγκρότημά της πια
Δε θ’ ανασαίνει
Σαν αεράκι θα περνάς
Δροσιστικό
Απόβραδο της Κυριακής
Απ’ το Βαρδάκι
Γλυκαίνοντας την πίκρα
Των μεταχειρισμένων κοριτσιών
Των παραπλανημένων αγοριών
Που νιώθουν
Να μη πατούν στη γη
Και δίχως μάνα
Ασίκη Κούδα
Πάντα θ’ αγαπιέσαι
Σαν άγγελος
Και σαν παιδί αχάλαστο


(Τρία ζεϊμπέκικα και ένα ποίημα για τον Γιώργο Κούδα, Ιανός, Αθήνα 2004)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου