Η ατομική «εκπαιδευτική διαδρομή» (ως προθάλαμος της ζούγκλας του εργασιακού μεσαίωνα) είναι ο τελικός στόχος του νομοσχεδίου για τη Διά Βίου Μάθηση και των νέων αναδιαρθρώσεων στην Ανώτατη Εκπαίδευση, που ανακοίνωσε πρόσφατα το υπουργείο Παιδείας
«Η αλλαγή στο ελληνικό πανεπιστήμιο είναι η πιο επείγουσα σημαντική και καθοριστική αλλαγή για το μέλλον της Ελλάδος», είπε η υπουργός Παιδείας, Αννα Διαμαντοπούλου, όταν παρουσίασε, στην πρόσφατη σύνοδο πρυτάνεων, τις νέες αναδιαρθρώσεις για την Ανώτατη Εκπαίδευση. Το Γενάρη, όταν πρωτοπαρουσίασε το σχέδιο για τη Διά Βίου Μάθηση, είχε μιλήσει για «εθνικό στόχο», που θα πραγματωθεί μ' ένα νέο νόμο - πλαίσιο. Την περασμένη βδομάδα παρουσίασε στο υπουργικό συμβούλιο το σχετικό νομοσχέδιο με τίτλο «Για την ανάπτυξη της Διά Βίου Μάθησης».
Γιατί «καίγεται» η κυβέρνηση να περάσει τις παραπάνω αλλαγές και τις χαρακτηρίζει «επείγουσες» και «εθνικούς στόχους»; Τα σχέδια αυτά είναι άρρηκτα δεμένα, διότι αποτελούν τη βάση για την πλήρη διάλυση της εκπαίδευσης, όπως τη γνωρίζαμε σήμερα, και τη μετατροπή της σε ...ατομικές «εκπαιδευτικές διαδρομές». Σχεδιάζουν ένα εκπαιδευτικό μέλλον, που θα μοιάζει με ζούγκλα, όπου θα καλείται ο νέος να επιβιώσει, μαζεύοντας πτυχία, πιστοποιητικά, βεβαιώσεις. Ακόμα και οι δραστηριότητες στον ελεύθερο χρόνο θα πρέπει να εντάσσονται στη συλλογή «αποδεικτικών», τα οποία θα συγκροτούν ένα σύνολο, που θα πρέπει να ανανεώνεται διαρκώς σε όλη τη ζωή του αυριανού εργαζόμενου.
Για να αντιληφθούμε καλύτερα το μέλλον που ετοιμάζουν, είναι απαραίτητο να έχουμε την εξής αφετηρία: Οι αλλαγές στο εκπαιδευτικό σύστημα προκύπτουν από τις απαιτήσεις του κεφαλαίου για την εργασία. Σε αυτό το πλαίσιο είναι ενσωματωμένες και οι αλλαγές για το «νέο» σχολείο, στις οποίες έχει αναφερθεί πολλές φορές ο «Ριζοσπάστης». Τα Πανεπιστήμια, τα ΤΕΙ, τα κολέγια, τα ΙΕΚ, οι επαγγελματικές σχολές, όμως, είναι για τους εργοδότες οι προθάλαμοι της εργασίας για την πλειοψηφία του εργατικού δυναμικού. Αυτούς τους προθαλάμους πρέπει να τους ελέγχουν ακόμα πιο βαθιά, να επηρεάζουν τη λειτουργία τους, ώστε οι απόφοιτοί τους να είναι «έτοιμοι» για εκμετάλλευση.
Ο δρόμος προς την ενιαία εκπαιδευτική αγορά
Η κυβέρνηση με τις αλλαγές στην Ανώτατη Εκπαίδευση και το νομοσχέδιο για τη Διά Βίου Μάθηση επιδιώκει να δημιουργήσει τις κατάλληλες συνθήκες. Νομιμοποιώντας την «εκπαιδευτική» αγορά με το νομοσχέδιο για τη Διά Βίου Μάθηση αναγνωρίζει σε κάθε έμπορο γνώσης «εκπαιδευτικό» κύρος, υποβαθμίζοντας ακόμα περισσότερο τα πτυχία Πανεπιστημίων και ΤΕΙ. Παράλληλα, με τις νέες αναδιαρθρώσεις στην Ανώτατη Εκπαίδευση - συνέχεια των παλιότερων νόμων της ΝΔ - θέλει να φτιάξει Πανεπιστήμια και ΤΕΙ που θα μοιάζουν με επιχειρήσεις που συναλλάσσονται με άλλες επιχειρήσεις. Υπενθυμίζουμε τα μέτρα που προωθεί το υπουργείο: Αυτοτέλεια των Πανεπιστημίων, αξιολόγηση, τόνωση της εξωστρέφειας κ.ά.
Η υπουργός, μάλιστα, μίλησε, μεταξύ άλλων, για «απελευθέρωση από τον γραφειοκρατικό, σφιχτό εναγκαλισμό του κράτους»και «σύνδεση με την κοινωνική και οικονομική πραγματικότητα». Τα «ανεξάρτητα» πανεπιστήμια είναι απαραίτητα εργαλεία για τις επιχειρήσεις, αφού θα επηρεάζουν πιο άμεσα τα προγράμματα σπουδών τους, απαιτώντας παραπέρα «σύνδεση με την αγορά», δηλαδή με σχέδιά τους για περισσότερα κέρδη. Με την αξιολόγηση απ' την άλλη θα «κρίνεται» αν τα ιδρύματα ακολουθούν τους «κανόνες» της αγοράς. Τη θέση των ακαδημαϊκών διοικήσεων θα πάρουν οι μάνατζερ, οι οποίοι θα «γνωρίζουν την αγορά». Από την παραπάνω κατάσταση επιδιώκεται, επίσης, η απομάκρυνση κάθε αμφισβήτησης και αγωνιστικής κινητοποίησης, αφού τα ιδρύματα θα λειτουργούν με εσωτερικούς κανονισμούς «επιχείρησης», που δε θα επιτρέπουν ...παρεκτροπές. Πάνω απ' όλα θα είναι η διασφάλιση ενός καλού «επενδυτικού περιβάλλοντος» για τις επιχειρήσεις.
Στις αλλαγές που ανακοινώθηκαν για την Ανώτατη Εκπαίδευση ανοίγει και ο δρόμος και για εξατομικευμένα πτυχία, τα οποία θα «φτιάχνει» ο φοιτητής, επιλέγοντας μαθήματα από διάφορα επιστημονικά αντικείμενα. Μέχρι τώρα βασική ακαδημαϊκή μονάδα ήταν τα τμήματα, με συγκροτημένα προγράμματα σπουδών. Πλέον, αυτό καταργείται, αφού ο φοιτητής θα εισάγεται σε Σχολή και μετά το πρώτο έτος θα μπαίνει σε ένα πρόγραμμα σπουδών, ενώ ταυτόχρονα η υπουργός έχει δηλώσει ότι τα προγράμματα σπουδών δε θα έχουν ...στεγανά μεταξύ τους. Θα μεταφέρεται στο φοιτητή η ευθύνη για το τελικό αποτέλεσμα του πτυχίου του.
Στην παρουσίαση του νομοσχεδίου για τη Διά Βίου Μάθηση αναφέρεται ξεκάθαρα: Οι «μαθησιακές διαδικασίες συντελούνται τόσο στα πλαίσια του επίσημου εκπαιδευτικού συστήματος (τυπική εκπαίδευση) όσο και σε μια ποικιλία εξωσχολικών μη τυπικών και άτυπων μορφών μάθησης». Τι σημαίνει αυτό; Ο νέος εργαζόμενος θα προσπαθεί να έχει «αποδεικτικά» (πτυχία, πιστοποιητικά, βεβαιώσεις) από κάθε είδους «μαθησιακή διαδικασία», ακολουθώντας έναν ατομικό δρόμο, ελπίζοντας ότι θα του εξασφαλίσει εργασία.
Εργαλείο για τους εργοδότες το Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων
Απαραίτητη προϋπόθεση για να επισημοποιήσουν την ατομική «εκπαιδευτική διαδρομή» είναι να φτιάξουν μια ενιαία αγορά πτυχίων και πιστοποιητικών από Πανεπιστήμια, ΤΕΙ, κολέγια, ΙΕΚ κλπ. Ολα μαζί θα πουλάνε γνώση κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Ο νέος θα μαζεύει, συνεχώς, «αποδεικτικά», που θα αξιολογούνται, σύμφωνα με το Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων, που θεσμοθετείται με το νομοσχέδιο για τη Διά Βίου Μάθηση. Το Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων δε θα κατηγοριοποιεί ιδρύματα (όπως έχει αναφερθεί στα ΜΜΕ), αλλά θα κατατάσσει τους νέους εργαζόμενους σε μια κλίμακα, ώστε ο εργοδότης να μπορεί να διαλέγει τον καταλληλότερο, στην καλύτερη δυνατή τιμή.
Ολη η διαδικασία που περιγράψαμε παραπάνω φαίνεται χάος και ζούγκλα για τον εργαζόμενο, αλλά για τις επιχειρήσεις είναι ένα πολύ οργανωμένο πλαίσιο, για την κατασκευή σύγχρονων δούλων. Η πλειοψηφία των αυριανών εργαζομένων, για το κεφάλαιο, είναι μια στρατιά ευέλικτης εργατικής δύναμης, την οποία θα καταρτίζει και θα επανακαταρτίζει, σύμφωνα με τα επιχειρηματικά του πλάνα. Ενα μεγάλο μέρος των αποφοίτων των Πανεπιστημίων και των ΤΕΙ προορίζεται γι' αυτή τη στρατιά ευέλικτης εργατικής δύναμης, χωρίς αυτό να αναιρεί ότι θα υπάρχει και μια μικρότερη κατηγορία «ελίτ» επιστημόνων, η οποία θα έχει να παίξει έναν διαφορετικό ρόλο. Η προσδοκία των νέων για συμμετοχή σε αυτή την «ελίτ» θα είναι και η αυταπάτη που θα διατηρεί την εκπαιδευτική ζούγκλα, τον προθάλαμο για την εργασιακή ζούγκλα.
Εφιαλτικό μέλλον
Χαρακτηριστικό είναι ότι στα όργανα της Διά Βίου Μάθησης θα συμμετέχουν οι κεφαλαιοκράτες (ΣΕΒ), ώστε να ενημερώνουν άμεσα για τις απαιτήσεις τους. Μπορεί σε μια πρώτη φάση το νομοσχέδιο να «τακτοποιεί» την «εκπαιδευτική» αγορά, εκτός της λεγόμενης τυπικής εκπαίδευσης (Πανεπιστήμια, ΤΕΙ), αλλά μελλοντικά στη Διά Βίου Μάθηση θα ενταχθούν τα πάντα.
Οι στόχοι τους δε σταματούν εδώ. Η Διά Βίου Μάθηση, όπως ήδη αναφέραμε, δεν αφορά τον αυριανό εργαζόμενο μέχρι να βρει δουλειά. Η μεγαλύτερη εκμετάλλευση ξεκινά μετά, όταν ο νέος εργαζόμενος θα προσπαθεί να διατηρήσει την εργασία του. Καταρτίσεις και σεμινάρια που θα πληρώνει ο ίδιος, για να αντεπεξέλθει στην πίεση του εργοδότη, ο οποίος θα έχει στα χέρια του την απειλή της απόλυσης. Με λίγα λόγια, το εφιαλτικό μέλλον των ατομικών «εκπαιδευτικών διαδρομών» είναι «δεμένο» με τις απαιτήσεις του κεφαλαίου για ατομικές συμβάσεις εργασίας. Μας θέλουν μόνους σε μια ζούγκλα εκπαίδευσης, για να μας κατασπαράξουν, μετά, σε μια ζούγκλα εργασιακών σχέσεων μεσαίωνα.
Πηγή: Ριζοσπάστης (Γεράσιμος Χολέβας)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου