«Ράβουν» νέα σχολεία στα μέτρα των μαθητών

Θα ξεκινήσει η λειτουρ γία 16 «ελεύθερων σχο λείων», που θα διοικού νται από γονείς και κα θη γητές, οι οποίοι θα επιβλέπουν από τη διδακτέα ύλη έως τη διαχείριση των οικονομικών

Η «μεγάλη κοινωνία» που οραματίζεται ο Βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον, στην οποία η εξουσία μεταπηδάει από την κυβέρνηση στους πολίτες, αρχίζει από τα σχολεία.

Ο υπουργός Παιδείας Μάικλ Γκόουβ έδωσε το «πράσινο φως» για τη λειτουργία 16 «ελεύθερων σχολείων», τα οποία θα ξεκινήσουν τη λειτουργία τους την επόμενη σχολική χρονιά, στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής πολιτικής που προωθεί η κυβέρνηση και η οποία θα παραχωρεί περισσότερη ελευθερία στα σχολεία.

Το πρόγραμμα βασίζεται στο σουηδικό και το αμερικάνικο μοντέλο, σύμφωνα με τα οποία ανεξάρτητοι φορείς, κερδοσκοπικοί ή μη, μπορούν να ιδρύσουν σχολεία τα οποία χρηματοδοτούνται μεν από το κράτος, αλλά δεν υπόκεινται στον έλεγχό του.

Εξαγγελία
Σύμφωνα με τα όσα έχει προαναγγείλει ο υπουργός, τα «ελεύθερα σχολεία» δεν θα διοικούνται από τα δημοτικά συμβούλια, αλλά από γονείς και καθηγητές σε κάθε περιφέρεια, οι οποίοι θα επιβλέπουν τα πάντα, από τη διδακτέα ύλη έως τη διαχείριση των οικονομικών.

Επιπλέον, η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση της νέας κυβέρνησης περιλαμβάνει τη δυνατότητα ίδρυσης «ακαδημιών», πρότυπων σχολείων που θα είναι απολύτως αυτορυθμιζόμενα και θα προσελκύουν πόρους από το κράτος ανάλογα με τις επιδόσεις των μαθητών τους.

Ο στόχος του Γκόουβ είναι να δημιουργηθούν 700 ελεύθερα σχολεία και τουλάχιστον 1.000 «ακαδημίες».

Τα συγκεκριμένα εκπαιδευτικά ιδρύματα έρχονται να καλύψουν τα κενά που δημιουργούνται, καθώς στα μεγάλα αστικά κέντρα παρατηρούνται ολοένα αυξανόμενες δημογραφικές πιέσεις για νέα -κυρίως δημοτικά- σχολεία, στις οποίες δεν μπορούν πλέον να ανταποκριθούν τα τοπικά συμβούλια και το κράτος.

Ολο και περισσότεροι γονείς έρχονται αντιμέτωποι με πολυπληθείς τάξεις που συνεπάγονται χαμηλό επίπεδο σπουδών, κυρίως στις υποβαθμισμένες γειτονιές των μεγάλων αστικών κέντρων.

Υποστηρικτές και πολέμιοι Χωρισμένη στα δύο η εκπαιδευτική κοινότητα

Πολλοί δάσκαλοι τάσσονται υπέρ της ίδρυσης των «ελεύθερων σχολείων», κυρίως γιατί έχουν βαρεθεί να διδάσκουν βάσει οδηγιών, που συχνά τις διαμορφώνουν άνθρωποι άσχετοι με τη διδασκαλία: «Είμαι απόλυτα παθιασμένος με την ιδέα ο δάσκαλος να μπορεί να διδάξει αυτά που έχουν ανάγκη οι μαθητές του», εξηγεί ο Μαρκ Λεχέιν, καθηγητής Mαθηματικών.

Ανησυχία
Πολλοί εκφράζουν φόβους, όπως η Ενωση των Δασκάλων της Βρετανίας, ότι το πρόγραμμα θα προκαλέσει «χάος» σε τοπικό επίπεδο και ότι «αντί να δημιουργήσει ευκαιρίες για όλους τους γονείς, θα δώσει πλεονέκτημα σε λίγους εις βάρος των πολλών».

Επισημαίνουν επίσης πως ελάχιστοι γονείς έχουν τον χρόνο, τη διάθεση και την απαραίτητη κατάρτιση για να λαμβάνουν τόσο σημαντικές αποφάσεις.

Ενα από τα επιχειρήματά τους κατά των ελεύθερων σχολείων προέρχεται από τις ΗΠΑ, όπου ένα εκατ. μαθητές φοιτούν σε ελεύθερα σχολεία. Σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποίησε το Πανεπιστήμιο Στάνφορντ σχετικά με την αποδοτικότητά τους, το 1/3 και πλέον αυτών των σχολείων είχε να επιδείξει μαθητές με χειρότερες επιδόσεις από αυτών που φοιτούσαν σε παραδοσιακά σχολεία.

Πάντως, φτωχότερα παιδιά και όσα δεν έχουν ως μητρική γλώσσα τα αγγλικά είχαν καλύτερες αποδόσεις από τα παιδιά με παρόμοιο υπόβαθρο που φοιτούν στα κανονικά σχολεία.

Μάλιστα, στις ΗΠΑ, ο θεσμός των ελεύθερων σχολείων επεκτείνεται, ιδίως εξαιτίας της οικονομικής κρίσης και των τεράστιων ελλειμμάτων που έχουν πλέον πολλές πολιτείες. Αυτήν τη χρονιά, ο Δήμος του Λος Αντζελες παρέδωσε 29 σχολεία σε ομάδες καθηγητών, οι οποίοι και θα διοικούν τα σχολεία, παράλληλα με τη διδασκαλία που θα κάνουν.

Πηγή: Έθνος (Χρυσούλα Κατσαρού)