Πριν μερικές εβδομάδες μας επισκέφτηκαν οι υπάλληλοι-απεσταλμένοι των αρπακτικών-δανειστώνμας για να ελέγξουν την πορεία του αργού θανάτου που έχουν δρομολογήσει για την πλειοψηφία των πολιτών της χώρας μας, με την συναίνεση ή την ανοχή της ηγεσίας του πολιτικού μας συστήματος.
Εντελώς τυχαία(;) λίγες μέρες πριν διέρρεαν πληροφορίες στα ΜΜΕ (Μέσα Μεταλλαγμένης Ενημέρωσης) ότι όσον αφορά στους στόχους των εξόδων η κυβέρνηση πάει περίφημα (οι μισθωτοί και συνταξιούχοι το γνώριζαν ήδη) αλλά στα έσοδα υστερεί αρκετά και ίσως χρειαστούν πρόσθετα εισπρακτικά μέτρα, όπως αυτό της έκτακτης εισφοράς στις κερδοφόρες επιχειρήσεις.
Εντελώς τυχαία(;) την ίδια χρονική περίοδο δίνονταν στη δημοσιότητα τα οικονομικά αποτελέσματα διαφόρων επιχειρήσεων σύμφωνα με τα οποία οι επιχειρήσεις αυτές παρουσίαζαν ζημίες.
Εντελώς τυχαία(;) εκείνη την περίοδο πληροφορούμαστε ότι οι επιχειρήσεις αδυνατούν να αποδώσουν στην εφορία τον ΦΠΑ που παρακράτησαν από τους καταναλωτές οι οποίοι βρισκόμενοι σε πολύ καλή οικονομική κατάσταση δεν αρνήθηκαν να αποδώσουν το ΦΠΑ κατά την αγορά των προϊόντων. Δυσκολεύονταν οι καημένες (οι επιχειρήσεις) ενώ οι πάμπλουτοι καταναλωτές δεν αντιμετώπιζαν καμία δυσκολία. Φυσικά η κυβέρνηση εξέφραζε όλο εκείνο το χρονικό διάστημα την κατανόησή της προς όλους εκείνους τους ιδιοκτήτες επιχειρήσεων που δεν απέδωσαν τον ΦΠΑ (Όχι δεν θεωρείται κλοπή. Μια πρόσκαιρη παρακράτηση για τη φουκαριάρα την επιχείρηση, αυτό ήταν όλο κι όλο).
Μπορεί, άραγε, κάποιος καταναλωτής να μην αποδώσει τον ΦΠΑ αν δυσκολεύεται;
Εντελώς τυχαία(;) άρχισαν τα παράπονα εκ μέρους των επιχειρήσεων επειδή το κράτος δεν τους απέδωσε ως όφειλε τον ΦΠΑ με αποτέλεσμα οι επιχειρήσεις να δυσκολεύονται, λέει, να επιβιώσουν και να κινδυνεύουν με κλείσιμο.
Εντελώς τυχαία(;) πληθαίνουν οι φωνές που λένε ότι το Βατοπέδι ή Βατοπαίδι όχι μόνο δεν ήταν σκάνδαλο αλλά ίσως τελικά να χρωστάμε κιόλας στους πολιτικούς και τους ηγούμενους που ενεπλάκησαν στην υπόθεση. Εννοείται ότι κάτι αντίστοιχο θα συμβεί και με την υπόθεση της Siemens.
Τι θέλουν να συμπεράνουμε;
Ότι για όλα (χρέος, κρίση, ύφεση) φταίει το Δημόσιο και αυτά τα περίεργα όντα (δημόσιοι υπάλληλοι ) που αμείβονται πλουσιοπάροχα, δουλεύουν ελάχιστα (που λέει και ο κ. Καψής γνωστός εργασιομανής με ειδικότητα στα τηλεοπτικά παράθυρα) και παραπονιούνται ότι δεν τα βγάζουν πέρα καθώς επίσης και οι συνταξιούχοι (από τους τελευταίους στο είδος τους αφού σχεδιάζεται επιμελώς η κατάργησή τους και η μετατροπή τους σε ισόβια εργαζόμενους).
Βέβαια παραμένει ακόμη αναπάντητο το ερώτημα, γιατί έγιναν και εξακολουθούν να γίνονται περικοπές μισθών και στον ιδιωτικό τομέα αφού αυτός δεν σχετίζεται με το δημόσιο χρέος; Για να αυξηθούν τα κέρδη των επιχειρήσεων; Μπα, δε νομίζω. Άλλωστε αν είχε συμβεί κάτι τέτοιο θα είχε υπάρξει άμεση και δυναμική αντίδραση από τη ΓΣΕΕ και κυρίως από τον πρόεδρό της. Κάτι τέτοιες αντεργατικές ενέργειες ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ έχει αποδείξει ότι δεν τις σηκώνει, δεν αντέχει την αδικία εις βάρος των εργαζομένων γι’ αυτό και δεν πολυασχολείται. Φοβάται μην προκαλέσει κανένα κακό στους εργοδότες πάνω στον ταξικό θυμό του.
Ευτυχώς όμως υπάρχει η ΑΔΕΔΥ. Εκεί όντως έχουμε ανεβασμένο επίπεδο συνδικαλισμού. Γι’αυτό, παρόλο που ο κ. Πάγκαλος αποκάλεσε τους δημόσιους υπαλλήλους «άχρηστους» κατά τα 2/3, εκείνοι επέδειξαν ανωτερότητα. Δεν έπεσαν στο επίπεδο του αντιπροέδρου της κυβέρνησης και απάντησαν με μία πολιτισμένη ανακοίνωση και με την κήρυξη κοτζάμ μονοήμερης ( μιας ολόκληρης μέρας) απεργίας για τις 7 Οκτωβρίου. Μετά τρόμαξε ο κ. Πάγκαλος και ορκίστηκε ότι δεν θα ξανακάνει δηλώσεις.
Μέσα σε όλα αυτά και για να μην ξεχνιόμαστε, κήρυξε και η ΟΛΜΕ απεργία για τις 7 Οκτωβρίου συνεχίζοντας την παράδοση των μονοήμερων, χωρίς νόημα, αγωνιστικών κινητοποιήσεων. Ή υπάρχουν σοβαρά ζητήματα για τα οποία πρέπει όλοι οι εκπαιδευτικοί να αγωνιστούμε ξεπερνώντας τις μονοήμερες τουφεκιές στον αέρα ή να σταματήσουμε κάθε διεκδίκηση αν ο κλάδος μας αποτελεί τελικά εργασιακή όαση!
Όλοι έχουμε λόγους, όχι μόνο να απεργήσουμε, αλλά να απαιτήσουμε οι διεκδικήσεις μας να έχουν διαρκή, έντονο και ακόμη πιο αγωνιστικό και συγκρουσιακό χαρακτήρα απέναντι σε όποιον δημιουργεί προβλήματα στη ζωή μας, απέναντι σε όποιον απειλεί, ανοιχτά πλέον τη δημόσια δωρεάν εκπαίδευση.
Οι αναπληρωτές της ανασφάλειας, της αβεβαιότητας και της απαξίωσης, οι νεοδιόριστοι του υποχρεωτικού και εξοντωτικού τριετούς δεσίματος με την περιοχή (και όχι με τους μαθητές) του πρώτου διορισμού, οι νεοδιόριστοι της διετούς δοκιμασίας, του μέντορα και του ασφυκτικού ελέγχου και τέλος οι παλαιότεροι μόνιμοι(;) εκπαιδευτικοί που βλέπουν το ένα μετά το άλλο να χάνονται τα εργασιακά τους δικαιώματα και να αναγκάζονται μετά από πολλά χρόνια προϋπηρεσίας να δουλεύουν με όλο και χειρότερες συνθήκες.
Ας αναλογιστούμε εμείς οι «από τα κάτω» τις ευθύνες μας για να αναγκάσουμε και τους συνδικαλιστές μας να αποκτήσουν περισσότερα αγωνιστικά αντανακλαστικά και να γίνουν πιο ενοχλητικοί και διεκδικητικοί.
Πηγή: alfavita.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου