Τι ειρωνεία αλήθεια! Ο πρωθυπουργός που μιλάει για «πράσινη» ανάπτυξη και κάνει και διαλέξεις στα παιδιά για την προστασία του περιβάλλοντος, κρατάει Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης κλειστά ή υποστελεχωμένα, κάτι που δεν έκαναν ούτε οι προηγούμενες κυβερνήσεις που δεν έδειχναν να έχουν περιβαλλοντικές ευαισθησίες.
Δείγμα της πλήρους αναξιοπιστίας της πολιτικής, τού «άλλα λέμε κι άλλα κάνουμε», ακριβώς όπως προεκλογικά μας υποσχόταν ότι «λεφτά υπάρχουν», δε θα πληρώσουν οι φτωχότεροι κι ύστερα τα λεφτά εξαφανίστηκαν και πληρώνουν οι συνταξιούχοι των 500 ευρώ, οι χαμηλόμισθοι που τους έκοψαν το μισθό και τα δώρα, οι μικροεπαγγελματίες που κλείνουν κατά χιλιάδες τα μαγαζιά τους, οι αγρότες που εγκαταλείπουν τα χωράφια. Και την ίδια στιγμή η κυβέρνησή του να αγοράζει υποβρύχια που γέρνουν, οι τράπεζες ανενόχλητες και τα κέρδη στο χρηματιστήριο να παραμένουν αφορολόγητα, κατευθείαν στις τσέπες των κερδοσκόπων.
Θα θέλαμε να καλέσουμε τον πρωθυπουργό να έρθει να διδάξει και στο δικό μας, το κλειστό -αν και πλήρως εξοπλισμένο- Κέντρο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης στο Βάμο. Αφού η κυβέρνησή του περιέκοψε τους διορισμούς εκπαιδευτικών στο μισό, πρέπει να βρεθεί μια κάποια λύσις. Θα μπορούσε να αναλάβει ο κ. πρωθυπουργός να διδάσκει και στα ολοήμερα το απόγευμα, στις ώρες της Πληροφορικής, Αγγλικών κλπ, μιας και ούτε εκεί διόρισε κανέναν εκπαιδευτικό η κυβέρνησή του στα περισσότερα σχολεία, με την εξαίρεση βέβαια των 800 πιλοτικών ολοήμερων. Εκεί φρόντισαν να στείλουν εκπαιδευτικούς, όμως τα «πιλοτικά» ολοήμερα στα Χανιά είναι 13 σε ένα σύνολο περίπου 100 δημοτικών σχολείων.
Θα τα βρει, βέβαια, λιγάκι σκούρα ο πρωθυπουργός αναλαμβάνοντας διδασκαλία. Τα πράγματα έχουν εξελιχθεί λιγάκι από την εποχή της δασκαλοκεντρικής μετωπικής διδασκαλίας (τέτοια ήταν αυτή που έκανε στην Κόνιτσα), όταν ο δάσκαλος μιλούσε και οι μαθητές άκουγαν. Από τότε έχει μεσολαβήσει η αντιαυταρχική αγωγή, οι συμμετοχικές μορφές διδασκαλίας που επιβάλλουν την αυτενέργεια του μαθητή, την εργασία σε ομάδες, την ανακάλυψη της γνώσης, την αμφισβήτηση κάθε αυθεντίας, την προσπάθεια δημιουργίας ενεργών πολιτών με κριτική σκέψη. Αυτά όλα θεωρούνται δεδομένα με βάση τα οποία σχεδιάζουμε το μάθημα. Με βάση αυτά σχεδίαζαν την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση και στο κλειστό εξαιτίας της κυβέρνησής του Κέντρο του Βάμου. Με βάση αυτά δημιουργούσαν εκπαιδευτικό υλικό, παιχνίδια για να μαθαίνουν ευχάριστα τα παιδιά, οργάνωναν δραστηριότητες στη φύση, σεμινάρια επιμόρφωσης για τους εκπαιδευτικούς.
Και κάτι τελευταίο: Ο πρωθυπουργός που ρωτούσε τα παιδιά στην Κόνιτσα αν καταναλώνουν τοπικά προϊόντα στη διατροφή τους, αλήθεια, καταναλώνει μόνο τοπικά προϊόντα; Οι δημόσιες υπηρεσίες και οργανισμοί στους οποίους προΐσταται ως επικεφαλής της κυβέρνησης, καταναλώνουν μόνο τοπικά προϊόντα; Πώς μπορούμε να ζητάμε από τα παιδιά κάτι που οι ίδιοι απαξιούμε να εφαρμόσουμε; Εδώ ταιριάζει η γνωστή λαϊκή παροιμία «δάσκαλε που δίδασκες και λόγο δε εκράτεις»…
Φώτης Ποντικάκης
Γενικός Γραμματέας του Συλλόγου Δασκάλων και Νηπιαγωγών Ν. Χανίων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου