10/1/11

Ποιος έκλεψε τη Μόνα Λίζα;

100 χρόνια µετά την «κλοπή του αιώνα» τα ερωτηµατικά παραµένουν

Πώς µπόρεσε ένας απλός εργάτης να πραγµατοποιήσει την «κλοπή του αιώνα»; Και πώς ήταν δυνατόν να κρατήσει στο δωµάτιό του ανενόχλητος ένα από τα αριστουργήµατα της παγκόσµιας ζωγραφικής επί δυόµισι χρόνια; Επειτα από 15ετή έρευνα, ένας γάλλος ειδικός ρίχνει φως στα σκοτεινά σηµεία µιας µυστηριώδους υπόθεσης. 
Η Μόνα Λίζα κλάπηκε από το Μουσείοτου Λούβρου στις 21 Αυγούστου 1911. Οπρώτος που αντιλήφθηκετην κλοπή ήταν ένας πλανόδιος ζωγράφος, ο Λουί Μπερού. Οι γαλλικές αρχές δεν σφράγισαν µόνο όλες τις εισόδους του µουσείου, αλλά και τα σύνορα της Γαλλίας. Την επόµενηµέρα η είδηση φιλοξενήθηκε στην πρώτη σελίδα των εφηµερίδων όλου του κόσµου. «Ητανσαν να έκλεβε κάποιοςτον Πύργο του Αϊφελ», σχολιάζει σήµερα στη «Figaro»ο Ζερόµ Κονιάρ, συγγραφέας καιδηµοσιογράφος µε ειδίκευση στις τέχνες. 

Ο διασηµότεροςπίνακας του Λεονάρντο ντα Βίντσι βρέθηκε στα τέλη Νοεµβρίου του 1913 στη Φλωρεντία. Οπως αποδείχθηκε, δράστης της κλοπής ήταν κάποιος Βιντσέντζο Περούτζια, ιταλός εργάτης, που έκλεψε τον πίνακα γιατί πίστευε ότι ανήκε στην πατρίδα του, παρά το γεγονός ότι η Μόνα Λίζα είχε αποκτηθεί νόµιµα και έναντι υψηλού τιµήµατος από τον βασιλιά της Γαλλίας Φραγκίσκο Α’ και φίλο του Ντα Βίντσι. Σύµφωνα µε όσα ήταν γνωστά, ο δράστης είχε εργαστεί ως ξυλουργός στο Λούβρο. Στις 7 το πρωί, όταν η αίθουσα ήταν ακόµη έρηµη,ξεκρέµασε τον πίνακα, αφού αφαίρεσε πρώτα το διαφανές προστατευτικό. Υποτίθεται ότι δεν έγινε αντιληπτός από κανέναν. Ηταν όµως τα πράγµατα τόσο απλά; Στο
βιβλίο του «Une femme disparait. Le vol de la Joconde au Louvre en 1911», εκδ. Le Passage, o Ζερόµ Κονιάρ διατηρεί πολλές αµφιβολίες και κάνει ορισµένες ενδιαφέρουσες διαπιστώσεις.
Κατ’ αρχάς, όπως για όλα τα πρόσωπα που βρίσκονταν στο Λούβρο κατά τη διάρκεια των γεγονότων, έτσι και για τον Περούτζια ανοίχτηκε έναςφάκελος απότην αστυνοµία. Επιθεωρητής... Κλουζό. Ο Κονιάρ βρήκε αυτόν τον φάκελο. Φέρει ηµεροµηνία 29 Νοεµβρίου 1911 και την υπογραφή του επιθεωρητή Μπρουνέ. Από µια προσεκτική εξέταση προκύπτει ότι την ηµέρα της κλοπής ο Περούτζια είχε φτάσει στο ξυλουργείο που εργαζόταν µε δυο ώρες καθυστέρηση. Εποµένως δεν είχε άλλοθι. «Οι ανακριτές του φαίνεται να έµειναν ικανοποιηµένοι απότον ισχυρισµό του Περούτζια ότι δεν θυµόταν πως είχε καθυστερήσει στη δουλειά του εκείνη τηνηµέρα και πως σίγουρα θα τον είχε πάρει ο ύπνος», δηλώνει ο Κονιάρ στη «Φιγκαρό». Επειτα από την πρώτη, γρήγορη ανάκριση, η αστυνοµία κάλεσε ακόµη δυο φορές τον ιταλό εργάτη για κατάθεση. Αν και εκείνος αδιαφόρησε στις κλήσεις, οι γαλλικές αρχές δεν προχώρησαν ποτέ στη βίαιη προσαγωγή του.Ακόµη χειρότερα: η αστυνοµία δεν συνέκρινε ποτέ τα αποτυπώµατα του Περούτζια µε εκείνα που είχαν βρεθεί στο εσωτερικό τουδιαφανούς προστατευτικού του πίνακα. 

Πέρα από τα λάθη και τις παραλείψεις της αστυνοµίας, ένα ερώτηµα στο οποίο κανείς δεν προσπάθησε να απαντήσει αφότου βρέθηκε ο πίνακας είναι εάν ο Περούτζια είχε ενεργήσει από µόνος του. Οίδιος, πάντως, σε συνέντευξη που παραχώρησε τον Ιούλιο του 1915 στηνεφηµερίδα «Ζουρνάλ»,αναφέρθηκε σε κάποιον «γερµανό πράκτορα». 

Ο Βιντσέντζο Περούτζιαείχε καταδικαστεί σε πολυετήκάθειρξη στην Ιταλία, αλλά η ποινή του µειώθηκε σε επτά µήνες και οκτώ µέρες καθώς του αναγνωρίστηκεαπό το δικαστήριο το ελαφρυντικότης πνευµατικής υστέρησης. Σε αυτήτη συνέντευξη ο Περούτζια είχε αναφέρει ότι τον είχε παρακινήσει να κλέψει τον πίνακαένας «µυστηριώδης γερµανός πράκτορας».Μόνο που µετά την κλοπή αυτός ο γερµανός εξαφανίστηκε εξίσου µυστηριωδώςόσο είχε εµφανιστεί. Με τον Α’ Παγκόσµιο Πόλεµο να µαίνεται, κανένας δεν έδωσε σηµασία σε εκείνη τη συνέντευξη. Ο πίνακας εξάλλου είχε παραδοθεί στις ιταλικές αρχές από τονπατριώτη Περούτζια από τα τέλη του 1913. 


Σε ιταλικά µουσεία.
 Αφού εκτέθηκε για έναν µήνα στα µεγαλύτερα µουσεία της Ιταλίας, η Μόνα Λίζα επέστρεψε στο Λούβρο στις 31 ∆εκεµβρίου εκείνης της χρονιάς. Στον σιδηροδροµικό σταθµό του Μιλάνου συγκεντρώθηκαν περισσότεροι από 60.000 άνθρωποι για να αποχαιρετήσουν την αγαπηµένη τους Τζοκόντα. 

Πηγή: Τα Νέα (Περικλής Δημητρόπουλος)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου