¨Θεαθήναι"

Θεαθήναι (το) (θεαθῆναι) (άκλ.) : μόνο στη ΦΡ προς/διά/για το θεαθήναι, μόνο για επίδειξη και όχι για ουσιαστικούς λόγους• ΣYN ΦΡ για τα μάτια του κόσμου: κάνει φιλανθρωπίες για το θεαθήναι και όχι από πραγματική αγάπη για το συνάνθρωπό του, δεν πρέπει να γίνουν κινήσεις εντυπωσιασμού, για το "θεαθήναι" ή για τον κόσμο.
Απαρέμφατο παθ. αορίστου του αρχ. θεῶμαι "κοιτάζω, παρατηρώ". Η φράση προς το θεαθήναι προέρχεται από τη Καινή Διαθήκη και από τις επικρίσεις του Χριστού κατά των Γραμματέων και Φαρισαίων για την υποκρισία και επιδειξιομανία τους (Ματθ. ΚΓ5: Πάντα δὲ τὰ ἔργα αὐτῶν ποιοῦσιν πρὸς τὸ θεαθῆναι τοῖς ἀνθρώποις = κάνουν όλα τους τα έργα με σκοπό να τους παρατηρούν οι άνθρωποι).
Πηγή: Λεξικό Γ. Μπαμπινιώτη