Βρεττάκος Νικηφόρος (1912-1991)

Σύγχρονος ποιητής και πεζογράφος. Γεννήθηκε στο χωριό Πλούμιστα (Κροκεαί) της Λακωνίας. Τέλειωσε τις γυμνασιακές του σπουδές στο Γύθειο και το 1929 πήγε στην Αθήνα, όπου δούλεψε ως εργάτης, υπάλληλος και συντάκτης σε εφημερίδες και περιοδικά. Το 1967 πήγε στην Ελβετία και μετά στην Ιταλία, όπου από το 1970 εργαζόταν σε ινστιτούτο βυζαντινών και νεοελληνικών σπουδών στο Παλέρμο. Το 1974 επέστρεψε στην Ελλάδα. Το 1941 και το 1956 τιμήθηκε με το Α΄ Κρατικό βραβείο Ποίησης, ενώ στα 1987 έγινε μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Το περιεχόμενο των ποιημάτων του είναι ποικίλο (ερωτικό, λυρικό, θρησκευτικό κλπ.). Έργα του έχουν μεταφραστεί σ` όλες σχεδόν τις ευρωπαϊκές γλώσσες. Πήρε μέρος στον Αλβανικό πόλεμο και την Εθνική Αντίσταση. Παρόλο που κατά κύριο λόγο ασχολείται με την ποίηση, σπουδαία λογίζεται και η προσφορά του στην πεζογραφία και την κριτική. Έργα του: "Κάτω από σκιές φώτα" (1929), "Κατεβαίνοντας στη σιγή των αιώνων" (1933), "Οι γκριμάτσες του ανθρώπου" (1935), "Ο πόλεμος" (1936), "Η επιστολή του κύκνου" (1937), "Το ταξίδι του Αρχαγγέλου" (1938), "Μαργαρίτα" (1939), "Το μεσουράνημα της φωτιάς" (1940), "Ηρωική συμφωνία" (1944), "33 ημέρες" (1945), "Η παραμυθένια πολιτεία" (1947), "Το βιβλίο της Μαργαρίτας" (1949), "Ο Ταΰγετος και η σιωπή" (1949), "Τα θολά ποτάμια" (1950), "Πλούμιστα" (1951), "Έξοδος με το άλογο" (1952), "Τα ποιήματα 1929-1951", "Η μητέρα μου στην εκκλησία" (1957), "Το βάθος του κόσμου" (1961), "Αυτοβιογραφία" (1961), "Διαμαρτυρία" (1974), "Ωδή στον ήλιο" (1974), "Το ποτάμι Μπυές και τα εφτά ελεγεία" (1975), "Το απογευματινό ηλιοτρόπιο" (1976). Πεζογραφία: "Το γυμνό παιδί" (1939), "Το αγρίμι" (1945). Κριτικά: "Νίκος Καζαντζάκης-Η αγωνία του και το έργο του" (1960).