Αύξηση 50% σε τίτλους μεταπτυχιακών

Σχεδόν 80.000 φοιτητές παρακολουθούν τα 500 προγράμματα των ελληνικών ΑΕΙ

Του Αποστολου Λακασα

Εκτινάχθηκε τα τελευταία χρόνια ο αριθμός των πτυχιούχων ΑΕΙ που πραγματοποιούν μεταπτυχιακές σπουδές σε ένα από τα 500 μεταπτυχιακά προγράμματα των ελληνικών πανεπιστημίων, με βασικό τους γνώμονα να αποκτήσουν στρατηγικό προβάδισμα, «όταν αύριο ζητήσουν δουλειά». Ενδεικτικά, από τους 50.057 μεταπτυχιακούς φοιτητές το έτος 2001-2002, το 2007-2008 ο αριθμός έφθασε στους 77.167 και από αυτούς οι 37.712 είναι υποψήφιοι διδάκτορες.
Αν και το master αποτελεί ισχυρό στοιχείο στο βιογραφικό, «το θέμα είναι να ξέρουμε τι σπουδάζουμε, γιατί το σπουδάζουμε και πότε να το σπουδάσουμε», τονίζει για το θέμα στην «Κ» ο εκπαιδευτικός σύμβουλος δρ Κωνσταντίνος Κυρίτσης.
Το σίγουρο είναι ότι οι κάτοχοι μεταπτυχιακού αυξάνουν κατά πολύ -έναντι των αποφοίτων ΑΕΙ- τις προοπτικές στην εξασφάλιση θέσης στην απαιτητική αγορά εργασίας. Το ποσοστό ανεργίας κατόχων μεταπτυχιακού έως και πέντε χρόνια μετά την αποφοίτησή τους προσεγγίζει το 16%, ενώ το αντίστοιχο των αποφοίτων ΑΕΙ το 24%, σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη της Μορφωτικής και Αναπτυξιακής Πρωτοβουλίας (την αποτελούν τα Ιδρύματα Ευγενίδου, Ι.Φ. Κωστόπουλου, Λαμπράκη, Λεβέντη, Μποδοσάκη, Στ. Νιάρχος, Α.Σ. Ωνάσης και το Μορφωτικό Ιδρυμα Εθνικής Τραπέζης).
Αυτό εξηγεί την εκτίναξη του αριθμού αποφοίτων ΑΕΙ που διεκδικούν μία θέση σε μεταπτυχιακά προγράμματα, καταβάλλοντας δίδακτρα που κυμαίνονται από 10.000 έως 20.000 ευρώ. Στα ελληνικά ΑΕΙ, όπου συνολικά οργανώνονται περί τα 500 μεταπτυχιακά προγράμματα, υπολογίζεται ότι σε δέκα προπτυχιακούς αντιστοιχούν τέσσερις μεταπτυχιακοί φοιτητές - και σε αυτούς δεν περιλαμβάνονται όσοι Ελληνες έχουν μεταπτυχιακό από ΑΕΙ του εξωτερικού.
«Η τάση για απόκτηση όλο και περισσότερων πτυχίων είναι διεθνής. Απλώς στην Ελλάδα ήλθε με αρκετή καθυστέρηση, καθώς έως το 1993 τα μεταπτυχιακά προγράμματα στα πανεπιστήμια ήταν λίγα», ανέφερε στην «Κ» η αναπληρώτρια καθηγήτρια του Παντείου Πανεπιστημίου κ. Μαρία Καραμεσίνη. Η ίδια προσθέτει ότι όσοι συνεχίζουν σε μεταπτυχιακό διακρίνονται σε εκείνους που με το master αποκτούν μεγαλύτερη επιστημονική κατάρτιση και σε όσους αντιλαμβάνονται ότι το πρώτο πτυχίο δεν επαρκεί για να βρουν μία θέση εργασίας αντίστοιχη με το αντικείμενο των σπουδών τους ή τις προσδοκίες τους.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Παιδείας, στα πανεπιστήμια τα περισσότερα (περίπου 130) μεταπτυχιακά έχουν αντικείμενο σχετικό με τις θεωρητικές επιστήμες, ενώ ακολουθούν οι θετικές επιστήμες (μαθηματικά, φυσική, χημεία) και η ιατρική - βιολογία. Επονται η οικονομία, ο τεχνολογικός τομέας, η πληροφορική και τα νομικά - διοίκηση, ενώ υπάρχουν και προγράμματα με διεπιστημονικό αντικείμενο.
Στην κορυφή των επιλογών βρίσκεται το master στη διοίκηση επιχειρήσεων (το γνωστό MBA), το οποίο μπορεί να φανεί χρήσιμο όχι μόνο σε όσους απέκτησαν πρώτο πτυχίο σε οικονομικές σπουδές, αλλά και σε εκείνους που έχουν τελειώσει άλλες επιστήμες, όπως ιατρική, νομική, φιλολογία ή μηχανική. Μάλιστα, είναι ενδεικτική η διαφορά απολαβών ανάμεσα στους κατόχους ενός πτυχίου και σ' εκείνους που έχουν MBA, όταν πρωτοεισέρχονται στην αγορά εργασίας. Σύμφωνα με τα στοιχεία της WatsoWyatt / Zeler & Company, οι ανώτατες ετήσιες απολαβές ενός νέου πτυχιούχου ΑΕΙ είναι 17.000 ευρώ, ενώ αντίστοιχα ένας κάτοχος MBA παίρνει 18.130 ευρώ.
«Είναι γεγονός ότι ένα μεταπτυχιακό βοηθάει εκείνους που έχουν σπουδές χαμηλής ζήτησης, από την άλλη, όμως, το μεταπτυχιακό δεν είναι πανάκεια», λέει ο διευθυντής ανθρωπίνου δυναμικού της PricewaterhouseCoopers κ. Ηλίας Αλεβίζος.
«Οι περισσότεροι σύμβουλοι επιχειρήσεων και οι υπεύθυνοι προσωπικού μεγάλων εταιρειών συνιστούν στους νέους να εργάζονται για λίγα χρόνια πριν αποφασίσουν για το μεταπτυχιακό τους, ιδίως όταν στις μέρες μας υπάρχουν πολύ περισσότερες ευκαιρίες από απόσταση, χωρίς δηλαδή να χρειαστεί κανείς να ξενιτευθεί ή έστω να χάνει χρόνο από την εργασία», λέει ο κ. Κυρίτσης. «Δεν χρειάζεται να βιαζόμαστε, αφού με τον ρυθμό που εξελίσσεται η ζωή και η κοινωνία μας, δεν θα σταματήσουμε ποτέ να διαβάζουμε και να αποκτάμε γνώση. Αν δεν το καταλάβουμε αυτό, οι επιλογές μας εργασιακά θα είναι σίγουρα λίγες». «Το master σε βοηθάει να ανοίξεις μία πόρτα σε μία εταιρεία. Εάν θα μείνει η πόρτα ανοιχτή, αυτό εξαρτάται από τον ίδιο τον ενδιαφερόμενο», καταλήγει ο κ. Αλεβίζος.
Πηγή: Έθνος