Όταν δραπέτευσε ο δούλος του Διογένη του έδωσαν τη συμβουλή να τον ψάξει και να τον φέρει πίσω. Ο Διογένης είχε όμως άλλη άποψη.
«Είναι γελοίο ο δούλος μου να μπορεί να ζει χωρίς το Διογένη και ο Διογένης να μη μπορεί να ζει χωρίς το δούλο του».
Κατά τους βυζαντινούς χρόνους το εκπαιδεύω λεγόταν «ἀνάγω» και η εκπαίδευση αναγωγή, η φοίτηση στο σχολείο «ἀναγινώσκειν» ή «γραμματίζεσθαι». Εκείνος που δεν έλαβε εκπαίδευση ονομαζόταν ανάγωγος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου