Της Ρούλας Γεωργακοπούλου Διαβάζω κάθε μέρα τη σούμα με τα σχολεία που κλείνουν και το μυαλό μου πάει στο πονηρό. Δεν έχω κανένα λόγο να αμφισβητήσω την ερμηνεία του Αβραμόπουλου σχετικά με τον ύποπτο ρόλο του «πόμολου» και της «ξύστρας» στη διασπορά του ιού, νομίζω όμως ότι εδώ παίζουν κι άλλοι ιοί, παλαιότεροι και απείρως ανθεκτικότεροι όπως επί παραδείγματι η υποχονδρία των κηδεμόνων και η επιθυμία των κηδεμονευομένων για κοπάνα.
Αν και χρόνια ευδοκιμώ στην πρώτη, από τις δύο αυτές λοιμώξεις ασυζητητί προτιμώ τη δεύτερη. Με διασκεδάζουν οι φορείς της, τα παλιόπαιδα τ΄ ατίθασα, τα οποία με το που κλείνει το σχολείο τους σπεύδουν να γεμίσουν το facebook με δημοσιεύσεις σαν κι αυτή: «Ευχαριστούμε Η1ΝΙ» ή «Ε-eeftase, swine flu, Ι love you». Δεν ξέρω καμιά επιδημία που να υποχώρησε λόγω διαπόμπευσης, αλλά έστω κι έτσι θα ροκανίσουμε τον χρόνο μέχρι να έρθει η ώρα του εμβολιασμού. Αν κρίνω πάντως από τα άθικτα ή- στη χειρότερη περίπτωση - τα βανδαλισμένα φιαλίδια με το αντισηπτικό που βρίσκονται σε δημόσιους χώρους, αμφιβάλλω αν θα σηκώσουμε πρόθυμα το μανίκι. Διαβάζω μάλιστα ότι οι Γάλλοι γιατροί και οι νοσηλευτές δεν τσακίζονται δα να πάρουν σειρά, ενώ οι έγκυες Αμερικανίδες κάνουν κι αυτές τις κόνξες τους. Α, να με συγχωρεί η χάρη τους, αλλά σαν παιδί του ΒCG, του sabin και του δαμαλισμού, δηλαδή της βατσίνας, προσωπικά είμαι απολύτως εθισμένη στα εμβόλια. Ένας λόγος παραπάνω που λυσσάξαμε να το χρυσοπληρώσουμε.
Οπότε, αφρίζει- ξαφρίζει, εγώ θα το φάω.
Πηγή: Τα Νέα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου