Μπορεί το νησί όπου γεννήθηκαν ο Απόλλων και η Άρτεμις να αποτελεί τον μεγαλύτερο αρχαιολογικό χώρο παγκοσμίως και μπορεί να είναι από τους πρώτους χώρους σε επισκεψιμότητα, με 125.000 εισιτήρια ετησίως, όμως παρ΄ όλα αυτά η Δήλος εξακολουθεί να έχει βαθιές και αγιάτρευτες πληγές που στιγματίζουν την εικόνα της: ασυντήρητα παραμένουν πολλά μνημεία της 137 χρόνια μετά την αποκάλυψή τους από τη Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή. Τοίχοι καταρρέουν, κονιάματα από οικίες διαλύονται, οι επιφάνειες των μαρμάρων «ζαχαροποιούνται», καθώς τα μνημεία είναι εκτεθειμένα στον δυνατό άνεμο και την υγρασία. Αλαλούμ επικρατεί στον χώρο του θεάτρου που κάποτε φιλοξενούσε 5.000 θεατές. Χιλιάδες αρχιτεκτονικά μέλη είναι αφημένα στην τύχη τους, ενώ η αναστήλωσή του θεωρείται τιτάνιο έργο και ουδείς μέχρι σήμερα έχει αποπειραθεί να την αναλάβει. «Πρόκειται για μια τεράστια μελέτη. Είχαν προβλεφθεί στο παρελθόν χρήματα για εργασίες στο θέατρο, αλλά ήταν τεράστια δουλειά και τελικά διαθέσαμε το ποσό σε άλλα έργα στο νησί», εξηγεί στα «ΝΕΑ» ο υπεύθυνος για τη Δήλο αρχαιολόγος Παναγιώτης Χατζηδάκης.
Κι αν εν μέρει συντηρήθηκαν η Οικία της Λίμνης και οι Παλαίστρες του Γρανίτη και της Λίμνης, δεν συμβαίνει το ίδιο με άλλα κτίρια, όπου πρωταγωνιστούν οι μισογκρεμισμένοι τοίχοι, τα ασυντήρητα κονιάματα και τα σπαράγματα ψηφιδωτών, καθώς «τα μνημεία χρειάζονται μεγάλης έκτασης επεμβάσεις και διαρκή φροντίδα». Χρήμα όμως δεν υπάρχει. Στο ράφι έμεινε λόγω έλλειψης χρημάτων και η απαραίτητη επέκταση του μουσείου, που θα του προσέφερε ανάσα 600 τ.μ. Η επέκταση του κτιρίου του 1904, από 1.900 τ.μ. θα αποκτούσε εμβαδόν 2.500 τ.μ, αλλά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου