Είδα καθηγητές να κλαίνε

Ανδρέας Θεμιστοκλέους: Φταίει το υπουργείο

Πάντοτε υπήρχε ένας απαράδεκτος αυταρχισμός στο υπουργείο Παιδείας της Κύπρου, ο οποίος, τα τελευταία τρία χρόνια, αντί να αμβλυνθεί, έχει ενταθεί και έχει καταστεί πάγια τακτική και πρακτική από το σύνολο σχεδόν των υψηλόβαθμων στελεχών του υπουργείου

Tου Γιάννη Κωστακόπουλου

Τα απαράδεκτα φαινόμενα του φακελώματος, του στιγματισμού, των απειλών και των κατασκευασμένων καταγγελιών σε βάρος εκπαιδευτικών δεν έχουν εξαλειφθεί ακόμη. Κι ακέραια την ευθύνη γι΄ αυτό φέρει, κατά τον βουλευτή Λεμεσού του ΔΗΣΥ και μέλους της κοινοβουλευτικής επιτροπής Παιδείας Α. Θεμιστοκλέους, το ίδιο το υπουργείο κι ο πολιτικός του προϊστάμενός του.

Ως εκπαιδευτικός είχατε αντιμετωπίσει στο παρελθόν καταστάσεις επιχείρησης φίμωσης και φακελώματος; Περιγράψτε κάποια προσωπικά σας βιώματα.
Το ζήτημα δεν είναι η φίμωση και οι διώξεις που αφορούν εμένα, διότι ήμουν πολιτικό στέλεχος κόμματος. Το ζήτημα είναι αυτά που έζησα και είδα να συμβαίνουν σε άλλους συναδέλφους. Είδα εξαίρετους εκπαιδευτικούς να διασύρονται και να ταπεινώνονται, να εκφοβίζονται, να αναστατώνεται η ζωή τους και να κλαίνε. Και όλα αυτά εξαιτίας των μυστικών φακέλων, των άνωθεν προσβλητικών συμπεριφορών, των ανωνύμων καταγγελιών, των ατεκμηρίωτων και κατασκευασμένων καταγγελιών και των απειλών για τιμωρία διά μέσου του υπάρχοντος αναχρονιστικού συστήματος αξιολογήσεως. Γι΄ αυτό, όλα όσα ως εκπαιδευτικός είδα και έζησα, με επιφορτίζουν με επιπρόσθετες ευθύνες ως βουλευτή και μέλους της επιτροπής Παιδείας.

Από πότε αρχίζει και πού τελειώνει αυτή η ιστορία;
Πάντοτε υπήρχε ένας απαράδεκτος αυταρχισμός στο υπουργείο Παιδείας, ο οποίος, τα τελευταία τρία χρόνια, αντί να αμβλυνθεί, έχει ενταθεί και έχει καταστεί πάγια τακτική και πρακτική από το σύνολο σχεδόν των υψηλόβαθμων στελεχών του υπουργείου. Αυτό έχει αποδειχθεί περίτρανα από το περιεχόμενο των φακέλων αρκετών εκπαιδευτικών, που έχουν υποστεί διώξεις με ατεκμηρίωτες και κατασκευασμένες κατηγορίες από την ηγεσία του υπουργείου με την ανοχή και την ενθάρρυνση του ίδιου του υπουργού.

Μα επικρατεί η άποψη πως, τα τελευταία δύο χρόνια, δόθηκε ώθηση από τον ίδιο τον υπουργό Παιδείας για κατοχύρωση της ελευθερίας έκφρασης των εκπαιδευτικών.
Αν αυτό ίσχυε πραγματικά, τότε πώς δικαιολογείται η δίωξη εκπαιδευτικών γιατί εκφράστηκαν δημόσια; Δεν ήταν σε γνώση του υπουργού οι περιπτώσεις αυτές; Δεν είναι ο ίδιος που ζήτησε την παραίτηση μιας εκπαιδευτικού και τη μετάθεση Β.Δ.Α επειδή εκφράστηκαν ελεύθερα στα πλαίσια της ευπρέπεια και νομιμότητας; Δεν ήταν σε γνώση του υπουργού ότι η Διεύθυνση Μέσης Εκπαίδευσης συγκέντρωνε στην αρχή κάθε νέας σχολικής χρονιάς τους διευθυντές όλων των σχολείων ανά επαρχία και τους ζήτησε να βαθμολογήσουν (με την υπόδειξη να μην το μάθει κανείς) όλους ανεξαίρετα τους εκπαιδευτικούς που υπηρετούν στο σχολείο τους σε κλίμακα από το 1 έως το 5; Παρακαλώ, να μας πει η ηγεσία του υπουργείου σε ποιο άρθρο της εκπαιδευτικής νομοθεσίας προβλέπεται η πρακτική αυτή για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών.

Πώς θα τερματιστεί αυτή η περιγραφόμενη απαράδεκτη, κατά την άποψή σας, κατάσταση;
Θα τελειώσει όχι μόνο με την αλλαγή της νομοθεσίας, αλλά και την αλλαγή νοοτροπίας των ανωτέρων και ανωτάτων στελεχών του ΥΠΠ.
Αυτήν τη στιγμή, όμως, προέχει η υποχρέωση του υπουργού ν΄ αναγνωρίσει το πρόβλημα, να σταματήσει άμεσα τις άδικες διώξεις των εκπαιδευτικών, αλλά και ν΄ απολογηθεί δημόσια για αυτήν την κατάσταση που επικρατεί στο υπουργείο του, η οποία απαξιώνει τον κόπο χιλιάδων εκπαιδευτικών, οι οποίοι μέσα σε συνθήκες δύσκολες καταθέτουν καθημερινά την ψυχή τους.
Η επιστολή που απέστειλε ο υπουργός στην επιτροπή Παιδείας της Βουλής αλλά και οι δηλώσεις τόσο του ιδίου όσο και της διευθύντριας Μέσης καταδεικνύουν με τον πιο γλαφυρό τρόπο την αποσάθρωση της διοικητικής μηχανής και το επίπεδο διοίκησης και αναποτελεσματικότητας του υπουργείου Παιδείας.
Με την τελευταία εξέλιξη δόθηκε η εντύπωση στον κόσμο ότι το πρόβλημα προσωποποιείται. Πως πρόκειται για μια διαμάχη μεταξύ κάποιων «ιδιότροπων στελεχών» του υπουργείου Παιδείας και κάποιων «αντιδραστικών εκπαιδευτικών».

Μήπως αυτή η εικόνα μάς εκτρέπει απ΄ την πραγματική διάσταση του ζητήματος;
Μακάρι τα πράγματα να ήσαν έτσι και τόσο απλά. Είναι μια απλή ιδιοτροπία ν΄ ασκούνται επί μέρες συστηματικά και κατ΄ εξακολούθηση αφόρητες πιέσεις σε διευθύντρια Γυμνασίου για ν΄ αλλάξει ο καθηγητικός σύλλογος του σχολείου την ομόφωνη απόφασή του, που ασκούσε κριτική στον υπουργό και τη διευθύντρια Μέσης; Είναι ιδιοτροπία ο σύλλογος να συγκαλείται κατ΄ επανάληψη, να τίθεται ενώπιόν του η ίδια απαίτηση, να την απορρίπτει και στη συνέχεια με ρητές οδηγίες του υπουργού και της διευθύντριας Μέσης προς τον επαρχιακό επιθεωρητή και τη διευθύντρια του σχολείου να συγκαλείται εκτάκτως ημέρα Σάββατο σε χώρο στάθμευσης για να υπογράψουν οι καθηγητές υπεύθυνη δήλωση μετανοίας, ενοχοποιώντας, μάλιστα, έμμεσα συνάδελφό τους με την κατηγορία ότι αυτός συνέταξε την επιστολή ερήμην του συλλόγου; Είναι αυτό το απαράδεκτο γεγονός μια απλή ιδιοτροπία ή μήπως ένα γεγονός που αποπνέει μεσαιωνική μούχλα; Και είναι αντιδραστικοί οι εκπαιδευτικοί που αρνήθηκαν να γίνουν δηλωσίες και το κατήγγειλαν;
Αντιλαμβάνεστε, λοιπόν, ότι αυτό δεν είναι μια απλή διαμάχη ανάμεσα σε κάποια «ιδιότροπα» ανώτατα στελέχη του ΥΠΠ, από τη μια, και κάποιους «αντιδραστικούς» εκπαιδευτικούς, από την άλλη.
Δεδομένων των εκθέσεων της επιτρόπου Διοικήσεως με τις οποίες καταδικάζεται η στάση της ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας αναφορικά την παραβίαση της ελευθερίας της έκφρασης, αλλά και του πορίσματος της γ. ελέγκτριας με το οποίο αποδεικνύεται ότι είχε κατασκευαστεί μια κατηγορία οικειοποίησης χρημάτων εις βάρος αποσπασμένης λειτουργού (στο γραφείο της γενικής διευθύντριας του ΥΠΠ) με στόχο να την τιμωρήσουν γιατί τόλμησε να εκφραστεί ελεύθερα και λαμβανομένου υπόψη και του υλικού που έχει τοποθετηθεί στους φακέλους των εκπαιδευτικών (χωρίς ποτέ να ενημερωθούν), είναι προφανές ότι το ζήτημα, όχι μόνο δεν είναι προσωπικό, αλλά αφορά βάναυση παραβίαση θεμελιωδών δικαιωμάτων πολιτών και συστηματική παραβίαση των αρχών της χρηστής διοίκησης εκ μέρους της ηγεσίας του ΥΠΠ.
Πηγή: Πολίτης