Μεγάλος αριθμός τάφων εντοπίστηκε στην αυλή και τους δρόμους του οικισμού στην Τούμπα, που ανήκουν στα τέλη του 12ου αιώνα π.Χ.
Mια ενδιαφέρουσα εισήγηση παρουσιάστηκε χθες στη Φιλοσοφική Σχολή του ΑΠΘ στο πλαίσιο του Αρχαιολογικού Συνεδρίου για τις ανασκαφές του 2009 στην Τούμπα της Θεσσαλονίκης.
Στόχος της πρόσφατης ανασκαφής υπήρξε η ολοκλήρωση της διερεύνησης δύο συγκροτημάτων που από το 2006 έχουν προσφέρει σημαντικά στοιχεία για τη ζωή των ανθρώπων στην περιοχή της μετέπειτα Θεσσαλονίκης πριν από 3200 χρόνια. Το 2009 η ανασκαφή επικεντρώθηκε κυρίως στη διερεύνηση της περιόδου του οικισμού που ανήκει στην περίοδο γύρω στο 1200 π.Χ.
Από την περίοδο αυτή έχουν μέχρι τώρα αποκαλυφθεί τρία μεγάλα κτήρια χτισμένα με πλιθιά, με πολλά δωμάτια, και οι στενοί δρόμοι που χρησιμοποιούσαν οι κάτοικοι για να κυκλοφορήσουν στην κορυφή της Τούμπας. Στο νοτιότερο από τα τρία κτήρια αποκαλύφθηκε ένα από τα δωμάτια των αποθηκών με δύο κατασκευές μοναδικές μέχρι τώρα στον οικισμό: μία μεγάλη υπέργεια κυκλική αποθηκευτική κατασκευή από ωμό πηλό για την αποθήκευση καρπών και δίπλα της μια υπερυψωμένη βοηθητική πλατφόρμα που διευκόλυνε τις εργασίες της αποθήκευσης.
Σε άλλα δωμάτια του ίδιου κτηρίου εντοπίστηκαν εστίες, ένα φουρνάκι γεμάτο στάχτες και καμένους σπόρους, μία λίθινη πλατφόρμα μαζί με τα εργαλεία (μυλόπετρες, αξίνες και πελέκεις, λίθινες λεπίδες, ξέστρα, υφαντικά βάρη κ.ά.) και τα δοχεία που χρησίμευαν για την προετοιμασία της τροφής και για ποικίλες οικοτεχνικές και εργαστηριακές δραστηριότητες όπως η υφαντική, η κατεργασία των μετάλλων, η επεξεργασία δερμάτων κ.ά.
Ενδιαφέρουσες πληροφορίες για τις λεπτομέρειες της καθημερινής ζωής των ανθρώπων προσέφερε η μικροσκοπική ανάλυση των αρχαιολογικών στρωμάτων από το εσωτερικό των δωματίων και από τους δρόμους. Από την ανάλυση αυτή μαθαίνουμε ότι κάποια δωμάτια ήταν στρωμένα με χαλιά από φυτικές ίνες. Εντοπίστηκαν τα υπολείμματα των χαλιών πάνω στα χωμάτινα δάπεδα αλλά και η καθημερινή σκόνη που μαζευόταν από κάτω τους.
Επίσης ανάλογες αναλύσεις από τα στρώματα των δρόμων έδειξαν ότι ήταν γεμάτοι από τα σκουπίδια που οι κάτοικοι πετούσαν όταν καθάριζαν τα δωμάτια και τα τζάκια τους. Ταυτόχρονα όμως έδειξαν ότι οι κάτοικοι δεν φαίνεται να έφερναν τα οικόσιτα ζώα μέσα στον οικισμό αλλά τα κρατούσαν εκτός, σε ειδικούς χώρους ή στα χωράφια.
Ένα ακόμη σημαντικό στοιχείο της ανασκαφής, ήταν ο μεγάλος αριθμός των ταφών που εντοπίστηκαν στις αυλές και τους δρόμους του οικισμού.
Οι περισσότερες ταφές ανήκουν σε έναν χρονικό ορίζοντα 20 έως 30 χρόνων στα τέλη του 12ου και τις αρχές του 11ου αι. π.Χ. (1120-1090 π.Χ.), αν και υπάρχουν και κάποιες παλιότερες. Όλοι οι χώροι που χρησιμοποιήθηκαν για ταφές εγκαταλείφθηκαν για κάποιο διάστημα αμέσως μετά, αλλά γρήγορα μπαζώθηκαν και επαναχρησιμοποιήθηκαν ως δρόμοι, αυλές η δωμάτια.
Πηγή: Αυγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου