Ελληνίδες: το 20% μακροχρόνια άνεργες

Εν έτει 2010 οι Ελληνίδες πρέπει περισσότερο από κάθε άλλη φορά να παλέψουν για το αυτονόητο: την εργασία, δεδομένου ότι μαστίζονται από τα υψηλότερα ποσοστά ανεργίας στην Ε.Ε., μετά τη Σλοβακία». Τα στοιχεία ακούστηκαν στη Βουλή κατά την ειδική ημερίδα που διοργάνωσε στην αίθουσα της Γερουσίας η Επιτροπή Ισότητας και Δικαιωμάτων του Ανθρώπου με αφορμή την 8η Μαρτίου αναφέρει σε άρθρο της η Ελευθεροτυπία (9/3/2010).
Σύμφωνα με αυτά:
• 1 στις 5 Ελληνίδες είναι μακροχρόνια άνεργη και αναζητεί εργασία για περισσότερα από δύο χρόνια.
• 4 στις 10 δεν έχουν ενταχθεί ποτέ στην αγορά εργασίας. Το 21% των άνεργων γυναικών στην Ελλάδα είναι κάτω των 30 ετών.
• Οι ελεγκτικοί μηχανισμοί απουσιάζουν και δεν ελέγχεται η αγορά εργασίας. Ετσι, ζήτησαν αναβάθμιση του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας (ΣΕΠΕ).
• Από το 2006 μέχρι το 2009 στη Συνήγορο του Πολίτη για την Ισότητα έχουν φτάσει περισσότερες από 400 καταγγελίες γυναικών για διακρίσεις στην εργασία και παραβίαση των δικαιωμάτων τους. Η εγκυμοσύνη εκλαμβάνεται σαν ασθένεια και η μητρότητα σαν βάρος. Οι γυναίκες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης εξωθούνται σε παραίτηση και δεν ξαναμπαίνουν στην αγορά εργασίας αφού τους τίθεται το δίλημμα μητρότητα ή εργασία.
• Το 15% των καταγγελιών αφορούσε τον ιδιωτικό τομέα και το 85% τον δημόσιο.

Τις ανακοινώσεις έκαναν οι Τιτίνα Πανταζή (πρώην ευρωβουλευτής και πρόεδρος της ΕΓΕ), Σταματίνα Γιανακούρου (Βοηθός Συνήγορου του Πολίτη). Αλλά και ο τραπεζικός τομέας δεν απέχει από την περιγραφόμενη διατάραξη των εργασιακών σχέσεων. Σύμφωνα με στοιχεία της γ.γ. Ισότητας της ΟΤΟΕ, Σοφία Κάντα, αναφέρθηκε ότι «το 60% των ανέργων είναι γυναίκες, αφού οι τράπεζες απορροφούν συνήθως εργαζόμενους σε ευέλικτες θέσεις εργασίας, όπως είναι οι θέσεις μερικής ή προσωρινής απασχόλησης».
Στον ιδιωτικό, κυρίως, τομέα των τραπεζών το συγκεκριμένο καθεστώς τείνει να γίνει κανόνας. Η ενοικίαση εργαζομένων πλέον εκτιμάται στο 10% του προσωπικού των τραπεζών, με συμβάσεις περιορισμένου χρόνου, εργολαβίες κ.λπ. Ενώ για θέσεις στελεχών προτιμώνται κατά κανόνα άντρες που συνήθως προσλαμβάνονται εκτός εταιρείας περιορίζοντας έτσι την ενδοεταιρική ανέλιξη.