Η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση που άρχισε πριν έξι χρόνια έχει επιβραδύνει τους ρυθμούς της, σε σημείο που προκαλεί σκεπτικισμό, αλλά κυρίως δημιουργεί συνθήκες ανατροπής των ιδίων των θέσεων των διαφόρων εμπλεκομένων φορέων, για διάφορους λόγους, όπως εκπαιδευτικούς, συνδικαλιστικούς, πολιτικούς και λαϊκισμού.Έχουν δοθεί σχέδια ωρολογίων προγραμμάτων και σύντομα αναμένονται και τα αναλυτικά προγράμματα. Πιστεύω ότι μέσα από τα αναλυτικά προγράμματα πρέπει να δοθεί εκτός από τη διδακτέα ύλη και η μεθοδολογία καθώς και η εργαστηριοποίηση όπου ενδείκνυται.
Τα ωρολόγια προγράμματα, ιδίως στη Μέση Εκπαίδευση, είναι το δυσκολότερο εγχείρημα, διότι εμπλέκονται συνδικαλιστικά προβλήματα, προσωπικά συμφέροντα, λαϊκισμός και ανευθυνοϋπευθυνότητα. Γι΄ αυτό και στα δοθέντα ωρολόγια προγράμματα για το Γυμνάσιο και την Α΄ Λυκείου οι αλλαγές είναι ελάχιστες και για την Β΄ και Γ΄ Λυκείου γίνεται μια διασπορά των διαφόρων μαθημάτων στις υποχρεωτικές δέσμες ή στα επιλεγόμενα μαθήματα κάθε προγράμματος σπουδών, έτσι που να ικανοποιούνται σχετικά όλοι οι κλάδοι.
Διάβασα κριτικές, άλλοι λένε ότι δεν έγιναν διαφοροποιήσεις ουσιαστικές, αλλά δεν λένε τι έπρεπε να γίνει, άλλοι ότι και οι ελάχιστες διαφοροποιήσεις που έγιναν στα ωράρια ορισμένων μαθημάτων δημιουργούν εργασιακά προβλήματα. Κανένας και ποτέ δεν θα πει τι πρέπει να γίνει, όλοι καραδοκούν, μεμψιμοιρούν και δίδουν την εικόνα ότι κατέχουν τη μυστική συνταγή της επιτυχίας. Εξάλλου, ορισμένοι, λίγο ή πολύ, πάσχουν από το σύνδρομο του συγγραφέα, ό,τι πουν και ό,τι γράψουν το θεωρούν ως το καλύτερο και μη επιδεχόμενο ουσιαστικές αλλοιώσεις.
Με τα ωρολόγια προγράμματα δόθηκαν και ορισμένες δομικές αλλαγές. Μια ουσιαστική αλλαγή είναι η μετατροπή του Ενιαίου Λυκείου από ελεύθερη επιλογή μαθημάτων σε Προγράμματα Σπουδών με συγκεκριμένες δέσμες μαθημάτων, αυτό που εμείς επιμέναμε από χρόνια τώρα, για τη δημιουργία Κατευθύνσεων και Δεσμών.
Με τα Προγράμματα Σπουδών και τις δέσμες μαθημάτων όπως δόθηκαν δε συμφωνούμε πλήρως όπως και πολλοί άλλοι φορείς. Γι΄ αυτό πρέπει να ακολουθήσει διάλογος, για να καταλήξουμε, με τις μεγαλύτερες συγκλίσεις, στο αποδοτικότερο σύστημα. Επιπλέον η Α΄ Λυκείου παραμένει, όπως και στο Ενιαίο Λύκειο, χωρίς καμία επιλογή. Εμείς θεωρούμε απαραίτητο, και αυτό το επισημάναμε από τη στιγμή εφαρμογής του Ενιαίου Λυκείου, ότι στην Α΄ Λυκείου πρέπει να υπάρχει μερική επιλογή μαθημάτων, περίπου 15-20% των διδακτικών περιόδων, χωρίς δέσμευση για τις επόμενες τάξεις. Για να υπάρξει πιο ομαλή μετάβαση από το Γυμνάσιο στο Λύκειο, για να δοκιμάσει ο μαθητής τις επιλογές του, για να μπορεί να κρίνει ότι αυτό που θα επιλέξει τελικά για τη Β΄ και Γ΄ Λυκείου είναι πράγματι αυτό που τον εκφράζει, που ικανοποιεί τις επιδιώξεις του και ανταποκρίνεται στις δυνατότητές του.
Μια άλλη ουσιαστική αλλαγή είναι η ενοποίηση Μέσης Γενικής και Μέσης Τεχνικής Εκπαίδευσης. Εδώ και μια δεκαπενταετία παρουσιάζονται συνεχείς εναλλαγές στις θέσεις των διαφόρων εμπλεκομένων φορέων. Πρώτη, η δεξιά ζήτησε την ενοποίηση, γι΄ αυτό και το 1995-98, όταν ήταν στην εξουσία, εφάρμοσε πιλοτικό πρόγραμμα σε δυο Λύκεια και μια Τεχνική Σχολή στη Λευκωσία. Η αριστερά τότε ήταν αντίθετη και το ΔΗΚΟ δέχτηκε με επιφύλαξη τη διενέργεια του πειράματος και ανάλογα με τα αποτελέσματά του να ετοποθετείτο. Το πιλοτικό πρόγραμμα ενοποίησης Μέσης Γενικής και Τεχνικής Εκπαίδευσης απέτυχε, όπως ανακοινώθηκε. Ήταν βεβαίως καταδικασμένο εκ των προτέρων, αφού δεν έγινε η απαιτούμενη προεργασία, οι καθηγητές Μέσης Γενικής και κυρίως οι καθηγητές Τεχνικής Εκπαίδευσης δεν το ήθελαν και επιπλέον η εφαρμογή του έγινε σε ελιτίστικα Λύκεια της Λευκωσίας.
Περί το 2005 επανήλθε το θέμα της ενοποίησης, με έμφαση κυρίως την κοινωνική πτυχή του, αφού παρουσιάζετο το φαινόμενο της κοινωνικής απαξίωσης έναντι της Τεχνικής Εκπαίδευσης. Γι΄ αυτό το Σεπτέμβριο του 2007 δόθηκε σχέδιο ενοποίησης με τη δημιουργία Ενιαίων Λυκείων, σε ορισμένα των οποίων θα λειτουργούσαν και τεχνολογικές κατευθύνσεις που από το Δεκέμβριο του ιδίου χρόνου τροποποιήθηκε με πρόταση για τη δημιουργία Τεχνολογικών Λυκείων. Οπότε οι Τεχνικές Σχολές και ορισμένα Λύκεια θα μετατρέπονταν σε Ενιαία Λύκεια με τεχνολογικές κατευθύνσεις (σπουδαστικά προγράμματα) με τον πλήρη εξοπλισμό που απαιτείται και ταυτόχρονα θα είχαν και κατευθύνσεις της γενικής εκπαίδευσης. Έτσι θα επιτυγχάνονταν και οι δυο στόχοι, και ο εκπαιδευτικός και ο κοινωνικός. Επιπλέον θα διατηρούνταν οι ανάλογες Διευθύνσεις Μέσης Γενικής και Μέσης Τεχνικής Εκπαίδευσης, ικανοποιώντας εκπαιδευτικές αλλά κυρίως συνδικαλιστικές απαιτήσεις. Ένα σύστημα περίπου ομοσπονδιακό. Αυτό έγινε επί υπουργίας και διακυβέρνησης του ΔΗΚΟ με εμφανή αποδοχή τόσο από την αριστερά όσο από τη δεξιά και κυρίως από τις εκπαιδευτικές οργανώσεις.
Τώρα δίδεται ανάλογο σχέδιο ενοποίησης αλλά με εφαρμογή σε όλα τα Λύκεια, πράγμα που θα δημιουργήσει εκπαιδευτικά προβλήματα και κυρίως υποβάθμιση της Τεχνικής Εκπαίδευσης, αφού δε θα μπορεί να ανταποκριθεί πλήρως στις εξοπλιστικές ανάγκες που απαιτούνται. Εδώ παρουσιάζεται αντιστροφή των θέσεων, με την αριστερά υπέρ και τη δεξιά εναντίον της ενοποίησης. Τον τίτλο Ενιαίο Λύκειο τον έδωσε η δεξιά, με την προϋπόθεση ότι θα ενοποιηθεί η Γενική και η Τεχνική Εκπαίδευση και τελικά κράτησε μόνο τον τίτλο. Η αριστερά έκαμε τελικά στροφή προς την ενοποίηση με αιχμή την κοινωνική πτυχή και υποβάθμιση όμως της εκπαιδευτικής αποδοτικότητας. Την αποτελεσματικότητα σε πρακτικές λύσεις έδιδε σχεδόν πάντοτε το ΔΗΚΟ, γιατί πιστεύει ότι η παιδεία αφορά όλους και αποτελεί εθνική υπόθεση.
Τάκης Γαβριηλίδης, Πρόεδρος Επιτροπής Παιδείας ΔΗΚΟ και μέλος Κεντρικής Επιτροπής ΔΗΚΟ
Πηγή: Πολίτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου