Αριθμητική με τα κουπόνια του σούπερ μάρκετ

Για τους επιχειρηματίες και τους εκπροσώπους τους, πάντως, η υποχρηματοδότηση και οι περικοπές κονδυλίων είναι... δώρο και ως τέτοιο το υπερασπίζονται. "Τι να κάνει και η κυβέρνηση; - αναρωτιέται ο διευθυντής μάρκετινγκ της Ρενό. "Έχει ένα σωρό θέματα που πρέπει να επιλύσει και είμαστε ευτυχείς που μπορούμε να βοηθήσουμε. Υπάρχουν μια σειρά πράγματα στα σχολεία που δεν θα γίνονταν αν δεν ήταν ο εμπορικός τομέας".
Εκείνο που παραλείπει να πει ο κύριος διευθυντής είναι ότι η "εταιρική ευθύνη" φέρνει τεράστια κέρδη σ' αυτούς που την... επωμίζονται.
Η βρετανική Επιτροπή Τροφίμων αποκάλυψε ότι κάθε σχολείο που συμμετείχε στην καμπάνια της Gadbury έπρεπε να ενθαρρύνει τα παιδιά να ξοδέψουν περισσότερες από 2.000 λίρες και να καταναλώσουν 1,25 εκατ. θερμίδες για να κερδίσουν... φιλέ του βόλεϊ.
Για να πάρεις θα ψωνίσεις...
Το πρόγραμμα παροχής κομπιούτερ στα σχολεία που λανσάρισε η αλυσίδα σούπερ μάρκετ Τesco αποδείχτηκε μια ιδιαιτέρως επικερδής... μπίζνα. 'Οπως αναφέρεται στον οδηγό του βρετανικού συνδικάτου εκπαιδευτικών, προϋπόθεση για να κερδίσει κάποιο σχολείο ένα PC αξίας περίπου 1.000 λιρών ήταν οι γονείς να ψωνίζουν από το συγκεκριμένο σούπερ-μάρκετ και διά των αγορών τους να μαζεύουν κουπόνια.

Ο αριθμός των κουπονιών ήταν καθορισμένος. Οι γονείς έπρεπε να μαζέψουν 21.990 κουπόνια, που αντιστοιχούσαν σε αγορές προϊόντων αξίας 250.000 λιρών προκειμένου το σχολείο να αποκτήσει τον κομπιούτερ. Εκτός από πελάτες, η εταιρεία εξασφάλισε και μια θέση στα σχολικά ημερολόγια, αλλά και στις τάξεις των σχολείων που συμμετείχαν στο πρόγραμμα, αφού σε κάθε σχολική αίθουσα ορίστηκε και ένα σημείο συλλογής των κουπονιών.
Ήταν τέτοια η επιτυχία του προγράμματος, που μεταφέρθηκε και στην Ιρλανδία. Μάλιστα, εκεί εστάλη και γράμμα στους γονείς, που τους ζητούσε όχι μόνο να ψωνίζουν οι ίδιοι από τα συγκεκριμένα σούπερ-μάρκετ, αλλά να πείσουν συγγενείς και φίλους να κάνουν το ίδιο. Τι θα λέγατε, έριχνε την ιδέα το γράμμα, να ορίσετε ένα σημείο συλλογής κουπονιών στον εργασιακό σας χώρο;
Κι εδώ οι γονείς είχαν να δαπανήσουν 215.000 ευρώ για να αποκτήσει το σχολείο του παιδιού τους ένα PC που δεν κοστίζει παραπάνω από 700 ευρώ στη λιανική και πολύ λιγότερα αν πρόκειται για χονδρική.
Το βασικό μήνυμα αυτής της εκστρατείας είναι ότι η ποιότητα των εγκαταστάσεων του σχολείου, που φοιτούν τα παιδιά σας εξαρτάται από πού ψωνίζουν οι γονείς και τι αγοραστική δύναμη έχουν.
Και μια που γίνεται τέτοια δουλειά, "γιατί δεν χρησιμοποιείτε τα κουπόνια για να κάνετε εξάσκηση στην αριθμητική;” είναι μια άλλη ιδέα που οι εμπνευστές του προγράμματος, αυτή τη φορά, ρίχνουν προς την πλευρά των δασκάλων.
Για να αυξήσει ακόμα περισσότερο τις πωλήσεις της, η αλυσίδα καθιέρωσε και διαγωνισμό μεταξύ των τάξεων του ίδιου σχολείου για το ποια απ' όλες θα συγκεντρώσει τα περισσότερα κουπόνια ώστε να κερδίσει ένα επιπλέον βραβείο. Η πίεση πλέον περνάει στο κάθε παιδί ατομικά. Το ίδιο και το φταίξιμο αν η τάξη δεν κερδίσει εξαιτίας του. Δηλαδή εξαιτίας της περιορισμένης αγοραστικής δύναμης των γονιών του ή των διαφωνιών τους για τη χρησιμότητα του προγράμματος.
Από την ώρα που ένα σχολείο μπει σε ένα τέτοιο πρόγραμμα, δεν υπάρχει χώρος για ενστάσεις και διαφωνίες. Ούτε από τους γονείς, αλλά ούτε και από τους δασκάλους, που οφείλουν κι αυτοί με τη σειρά τους να τρέξουν.
Μέχρι και εφημερίδες
Μερίδα από την εμπορική πίτα των σχολείων θέλουν μέχρι και οι εφημερίδες. Πάντα μέσω του πετυχημένου συστήματος των κουπονιών. Το παράδειγμα ξανά από την Ιρλανδία όπου η Independent ξεκίνησε το 2000 "να χτίζει το μέλλον" στα δημοτικά σχολεία της χώρας. Η πρωτοβουλία της εφημερίδας, μάλιστα, στηρίχτηκε επισήμως από τον πρώην υπουργό Παιδείας Ν. Dempsey.
Το σχολείο που θα κέρδιζε τον διαγωνισμό θα έπαιρνε ως έπαθλο 60.000 ευρώ. Φυσικά, προβλέπονταν και άλλα βραβεία αλλά και το... "τυράκι" που θα έφερνε ένα σχολείο στην ποδιά της Ιndependent. To "τυράκι" ήταν ένα Mitsubisi TV/DVD αξίας 379 ευρώ. Για να κερδίσει το βραβείο αυτό, ένα σχολείο 250 μαθητών έπρεπε να δαπανήσει, αγοράζοντας τις εκδόσεις της εφημερίδας, 10.312 ευρώ.
Σχολείο - υποκατάστημα τράπεζας
Όλα τα 'χει ο μπαξές της εμπορευματοποίησης -και φυσικά και τις Τράπεζες. Παράδειγμα το πρόγραμμα της ΑΙΒ στην Ιρλανδία. Με την ένταξη ενός σχολείου στο πρόγραμμα, η τάξη μετατρέπεται σε τράπεζα και μεταξύ των καθηκόντων των παιδιών είναι να βρουν "νέους πελάτες που θ' ανοίξουν λογαριασμούς στην ΑΙΒ μέσω της Τράπεζας του Σχολείου".
Πηγή: Αυγή (Στεφανάκου Π.)