25/6/10

Ποιήματα για το ποδόσφαιρο 6


Ηλίας Γκρης - Βιογραφία ονόματος

Βοριάς σηκώθηκε ιαχή σε παιδικά λημέρια



και σάλεψαν οι καλαμιές νοσταλγίας για τον κολλητό του



Ηλία Γεωργακόπουλο του Δημητρίου και της Μαρίας



το γένος Σταυροπούλου εκ Κρεσταίνων


γιατί ‘ναι που κύλησαν χιονοστιβάδες τα χρόνια



μες στη φωτό η αλάνα φτωχαδάκια



χωρίς γκολπόστ και δίχτυα παίζοντας ώσπου



να κατέβουν στα σύρματα χελιδόνια τ’ αστέρια.


Χιονίζει λησμονιά συνεχώς τους σκεπάζει



ακούει τα Λευκά Περιστέρια φωνασκούν για πέναλντι



πηδάει σαν ακροβάτης απ’ το κάδρο



παιδί και φωνάζει στον Γκρή εαυτό  του


δώσε μου πίσω ό,τι υπήρξα τότε



γυμνοπόδαρος καλπασμός σαν Κούδας Δεληκάρης



δώσε το πρώτο ληξιαρχικό μου όνομα



που εγκατέλειψες στα ράφια της εφορίας



και στο μητρώο αρρένων του δήμου όπου


σκόνη χωνεύει για πάντα γενιές και φάρες



γενεές αγνώστων που ‘μειναν άγνωστοι


η παιδική αντήχηση σ’ ενήλικο νταμάρι δώσε



δώσε πίσω το αληθινό μου επώνυμο



να νοσταλγήσω σαν πρώτα το μέλλον


όταν αρκούσε μια τρίπλα στιλ Δομάζου



για να επιστρέψω ευτυχής μες στο πένθιμο νύχτωμα.

(Ανέκδοτο, 2006)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου