Πενία εκπαιδευτικών

Για τους καθηγητές έχει παγιωθεί μια αντίληψη. Πληρώνονται για να κάθονται πέντε μήνες τον χρόνο και για να δουλεύουν τρεις ώρες την ημέρα τρεις ώρες όχι του ρολογιού αλλά του κουδουνιού. Τέτοιες αντιλήψεις βρίσκουν πρόσφορο έδαφος εν μέσω κρίσης, τώρα που η μία επαγγελματική τάξη θέλει να βγάλει το μάτι της άλλης. 

Με την αποχή των βαθμολογητών στις γενικές εξετάσεις τέτοιες αντιλήψεις ενισχύονται: οι καθηγητές απέχουν για να κερδίσουν ένα λεπτό ανά γραπτό- ένα λεπτό όχι του ρολογιού αλλά του ευρώ. Η ταρίφα πέρυσι ήταν 2,1 ευρώ και εφέτος στρογγύλεψε στα 2 ευρώ. Απέχουν διεκδικώντας επίσης την καταβολή των επιδομάτων μια και καλή και όχι σε δόσεις σε βάθος χρόνου, κάπου τα Χριστούγεννα. Για τούτο το τελευταίο υπήρξε ρύθμιση. Η κυρία Αννα Διαμαντοπούλου έπεισε χθες το οικονομικό επιτελείο της χώρας να εγκρίνει τη δαπάνη. Οι αμοιβές για επιτηρήσεις, βαθμολογήσεις και επιτροπές θα καταβληθούν άμεσα και όχι τμηματικά. Για τους καθηγητές οι εξετάσεις ήταν πάντοτε ο σίγουρος τρόπος να ενισχύσουν το εισόδημά τους. Με ανώτατο όριο τα 600 γραπτά, δηλαδή με απίστευτο ξενύχτι και τεράστια ευθύνη, λαμβάνουν το πολύ 1.200 ευρώ. Επίσης υπήρχαν πάντα οι επιτροπές. Για να γίνουν οι εξετάσεις συγκροτούνται και αμείβονται περισσότερες από 1.900 επιτροπές, σε επίπεδο σχολείου, νομαρχίας, επικράτειας. Τα μέλη επιτροπών βαθμολογικών κέντρων λάμβαναν 709 ευρώ που εφέτος μειώθηκαν σε 500. Τα μέλη λυκειακών επιτροπών λάμβαναν 338 ευρώ που έγιναν 270. Υπάρχουν και άλλες ειδικότητες, όπως αυτή του καθηγητή που μαζεύει τα δικαιολογητικά των υποψηφίων. Και αυτοί έπαιρναν το κατιτίς τους, 806 ευρώ, που για εφέτος τσεκουρώθηκαν στα 300. Οι επιτηρητές πληρώνονταν με τη μέρα: έπαιρναν 17 ευρώ που εφέτος έγιναν 14.

Αν ξεπεράσουμε το πυροτέχνημα του ενός λεπτού ανά γραπτό, διαπιστώνουμε ότι δεν γίνεται κανένα ξεσάλωμα με τα επιδόματα. Ένας επιστήμονας που πηγαίνει να επιτηρήσει σε εξετάσεις παίρνει την ώρα λιγότερα απ΄ όσα σε οποιαδήποτε χαμαλοδουλειά.

Το πολιτικό δίλημμα όμως δεν αφορά τα λίγα ή τα πολλά της επιπλέον αμοιβής, αλλά αν πρέπει να καταβάλλονται γενικώς επιδόματα για να κάνουν οι εκπαιδευτικοί τη δουλειά τους. Ο μισθός λογικά τα περιλαμβάνει όλα αυτά, και το μάθημα και το διάλειμμα και τα ενδιάμεσα τεστ και τις καλοκαιρινές εξετάσεις με τα παρελκόμενα. Υπάρχουν αρκετά επιχειρήματα των συνδικαλιστών επ΄ αυτού, όπως ότι απασχολούνται υπερωριακά, βράδυ και Σαββατοκύριακα. Επίσης ότι ασχολούνται με μαθητές που δεν είναι της αρμοδιότητάς τους.

Η κυρία Διαμαντοπούλου δίνοντας τα επιδόματα συνεχίζει μια πολιτική εικοσιπενταετίας. Το ότι μείωσε το συνολικό κόστος δεν αλλάζει το γενικό καθεστώς της παράδοξης, συγκαιριακής πριμοδότησης των εκπαιδευτικών. Οταν η κυβέρνηση έχει πολλά, δίνει πολλά, όταν έχει λίγα, δίνει λίγα. Η υπουργός Παιδείας με τον τρόπο της παραδέχεται ένα πράγμα. Οι καθηγητές έχουν εξωφρενικά χαμηλούς μισθούς, οι οποίοι με τα νέα μέτρα έχουν γίνει ισχνοί. Είναι προφανές ότι κανένας δάσκαλος δεν θα ζητούσε 14 ευρώ για να γίνει επιτηρητής. Για να έχουν σημασία τα 14 ευρώ ή ακόμη και το ένα λεπτό ανά γραπτό σημαίνει ότι οι καθηγητές δεν μπορούν να ζήσουν. Πώς να ζήσουν με τα 800 ευρώ του πρωτοδιόριστου ή με τα 1.300 του οικογενειάρχη; Αν αντιμετωπιστεί αυτό το πρωτογενές αίτιο της δυσλειτουργίας στην εκπαίδευση, αν δηλαδή αλλάξει το μισθολόγιο, οι εντάσεις θα μειωθούν. Οι καθηγητές αντιδρούν με ακραίο τρόπο, απειλώντας δηλαδή την ομαλή διεξαγωγή της εξέτασης ειδικών μαθημάτων και καθυστερώντας τη βαθμολόγηση για έναν και μόνο λόγο: η εργασία δεν τους εξασφαλίζει αξιοπρεπή διαβίωση.

Ακόμη και σε αυτή την περίοδο οικονομικής στενότητας λεφτά υπάρχουν ή εν πάση περιπτώσει ευρίσκονται. Αυτό το ποσό που θα εκταμιευθεί για τα επιδόματα θα μπορούσε να είναι ενσωματωμένο στους μισθούς. Ας μην αναγκάζονται κάθε χρόνο οι εκπαιδευτικοί να τείνουν χείρα βοηθείας. Δεν είναι ζήτουλες.

Πηγή: Το Βήμα (Λ. Κεζά)