Οκτώ χρόνια μετά την πλήρη απαγόρευσή τους τα φρουτάκια φαίνεται ότι θα ξαναγίνουν κομμάτι της καθημερινότητας των Ελλήνων. Το φαινόμενο "τζόγος" που κάποτε προκαλούσε τον πονοκέφαλο της ελληνικής κυβέρνησης, η οποία αναζητούσε απεγνωσμένα τρόπους περιορισμού του για την προστασία της κοινωνίας, έρχεται τώρα να προστεθεί στα χιλιάδες προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι πολίτες εξαιτίας της χειρότερης οικονομικής κρίσης που διανύει η χώρα μας.
Το νέο νομοσχέδιο που επιχειρεί να προωθήσει το ΠΑΣΟΚ επαναφέροντας τα φρουτάκια, το στιγμιαίο λαχείο και απελευθερώνοντας το ιντερνετικό στοίχημα έχει προκαλέσει μια γενικότερη κοινωνική εξέγερση που καταφαίνεται στην μπλογκόσφαιρα. Εκατοντάδες πολίτες γράφουν καθημερινά στο διαδίκτυο, όπου μπορούν να εκφραστούν ελεύθερα και να μοιραστούν και να ανταλλάξουν απόψεις, την έντονη ανησυχία τους για το μέλλον της κοινωνίας, των παιδιών αλλά και των ενηλίκων όταν ο τζόγος της γειτονιάς γίνει πάλι πραγματικότητα.
Με μια γρήγορη πλοήγηση στο διαδίκτυο μπορεί κανείς να γίνει μάρτυρας των ιστοριών καταστροφής εθισμένων τζογαδόρων, των εκκλήσεων των πολιτών προς την κυβέρνηση για την ανατροπή ενός τέτοιου νομοσχεδίου που θα οδηγήσει την ελληνική κοινωνία σε βέβαιη απαξίωση, τον τρόμο για την έκθεση των νέων παιδιών στα φρουτάκια και τον φόβο πως όσοι είναι επιρρεπείς στον τζόγο θα οδηγηθούν σε αδιέξοδα, όπως αυτά του 2002, όταν όλοι βλέπαμε ότι οι συνέπειες από την ακατάσχετη εξάπλωση του τζόγου για την κοινωνία ήταν δραματικές.
Ωστόσο, η κυβέρνηση δεν φαίνεται να πτοείται από τη διαφαινόμενη κοινωνική αυτή έκρηξη, ούτε από τις τοποθετήσεις βουλευτών της αντιπολίτευσης.
Ειδικοί ψυχολόγοι κάνουν λόγο για τις αιτίες που σπρώχνουν τους ανθρώπους στον τζόγο, όπως είναι οι δύσκολες οικονομικές και κοινωνικές συγκυρίες, χαρακτηριστικά της Ελλάδας σήμερα. Οι πολίτες αφενός ελπίζουν ότι θα συμπληρώσουν το πενιχρό εισόδημά τους από τα κέρδη, αφετέρου η ενασχόληση και η αποχαύνωσή τους με τα παιχνίδια αυτά τους κάνει να ξεχνούν τα καθημερινά προβλήματα. Έτσι, όσο πιο εύκολα προσβάσιμος είναι ο τζόγος, τόσο πιο πολύ παίζουν και τόσο πιο γρήγορα εθίζονται.
Ο ακατάσχετος τζόγος οδηγεί στην εξαθλίωση όχι μόνο τον ίδιο τον παίκτη αλλά και την οικογένειά του. Οι συγγενείς έχουν την ίδια, συχνά και μεγαλύτερη, ανάγκη για ψυχολογική υποστήριξη. Και όπως καταστράφηκαν οικογένειες επί Σημίτη, έτσι θα καταστραφούν και επί Γ. Παπανδρέου. Το κράτος τώρα, εκμεταλλευόμενο το πάθος των παικτών -και είναι γνωστοί οι Έλληνες για τα πάθη τους- θα σπρώξει τους ίδιους του τους πολίτες στον τζόγο. Παρά τις εξαγγελίες για περιορισμό του παράνομου τζόγου και προστασία των ανηλίκων και των ευαίσθητων ομάδων από τον εθισμό, θα αποδειχτεί το αντίθετο. Τα φρουτάκια δεν είναι εύκολο να ελεγχθούν. Από τη στιγμή που θα φυτευτούν, θα εξαπλώνονται σαν ιός και οι "φρουτάδες" πάντα θα βρίσκουν τον τρόπο για αισχροκέρδεια και φοροδιαφυγή. Περίπτωση στην οποία το κράτος θα είναι διπλά χαμένο: και ο κοινωνικός ιστός θα έχει διασπαστεί, και θα χάνει τα «πολυπόθητα» έσοδα από τη φορολόγηση των τυχερών μηχανημάτων.
Οι πιο δυστυχείς είναι οι συνειδητοποιημένοι γονείς που φοβούνται για το μέλλον των παιδιών τους, δεδομένου του ότι δεν μπορείς να τα βάλεις ούτε σε γυάλα τα παιδιά, ούτε να τα κρατήσεις μακριά από τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές και τη σύγχρονη τεχνολογία. Όταν όμως μέσω αυτής ο τζόγος θα είναι προσβάσιμος παντού, ακόμη και στους υπολογιστές των σχολείων, τότε πώς θα εξασφαλίσουν την υγιή τους ανάπτυξη;
Οι πολίτες γνωρίζουν πολύ καλά ότι ο τζόγος που για χρόνια τώρα «σερβίρεται» ως ψυχαγωγική ασχολία δεν είναι αθώος, γιʼ αυτό κι εξαγριώνονται με την προοπτική απελευθέρωσης και πολλαπλασιασμού του. Όλοι επίσης θυμούνται τι συνέβη όταν όλες οι καφετέριες και οι χώροι αναψυχής είχαν μετατραπεί παρανόμως σε καζίνο και τα ηλεκτρονικά παιχνίδια τους είχαν μετατραπεί σε φρουτάκια. Όλοι όμως έχουν πια πρόσβαση και στο διαδίκτυο και ενημερώνονται για τις τραγικές συνέπειες του τζόγου, τις οποίες έρχονται να επιβεβαιώσουν και επιστημονικές μελέτες. Μία από αυτές που διεξήχθη στην Αυστραλία απέδειξε ότι ένας στους πέντε ασθενείς που καταλήγει στο νοσοκομείο Alfred της Μελβούρνης, επειδή αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει, είναι προβληματικός τζογαδόρος.
Φαίνεται ότι στην Ελλάδα οι οικονομικές ανάγκες είναι σημαντικότερες της προστασίας των πολιτών και της κοινωνικής ευημερίας ή ότι οι πολιτικοί γνωρίζουν κάτι περισσότερο για το μέλλον της Ελλάδας, καθότι βρίσκεται στα δικά τους χέρια, που αδυνατούν να κατανοήσουν όλοι οι πολίτες. Σίγουρα πάντως, στον πόλεμο του τζόγου, η κυβέρνηση και ο λαός που την εξέλεξε είναι σε αντίπαλα στρατόπεδα.
Πηγή: Αυγή (Χρήστου Πηγαιου)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου