«Ιδιοκτήτης εκπαιδευτηρίων μοίρασε προ ολίγων ημερών στους συναδέλφους που εργάζονται σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες του σχολείου(…)συμπληρωμένη από τον ίδιο Υπεύθυνη Δήλωση, την οποία έπρεπε εκβιαστικά να υπογράψουν οι εκπαιδευτικοί. Σε αυτήν(…) ο εκπαιδευτικός παραχωρεί ελεύθερα τη δυνατότητα στον ιδιοκτήτη να μειώσει τον μισθό του, όποτε εκείνος επιθυμεί, περικόπτοντας τα Δώρα Χριστουγέννων και Πάσχα, το επίδομα αδείας του καλοκαιριού. Κάποιοι συνάδελφοι, ευτυχώς λίγοι, υπέγραψαν τη δήλωση αυτή…Δυστυχώς δεν πρόκειται για μεμονωμένο γεγονός». Αυτά αναφέρει ανακοίνωση του Δ.Σ. του Συλλόγου Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Βόρειας Ελλάδας για την κατάσταση, που επικρατεί σε ορισμένα -μέχρι στιγμής- ιδιωτικά σχολεία.
Το ερώτημα που προκύπτει είναι γιατί ιδιωτικοί εκπαιδευτικοί υποκύπτουν σε αυτές τις απροκάλυπτες πιέσεις; Τι έχει αλλάξει στις εργασιακές τους σχέσεις, ώστε να έχουν γίνει ευάλωτοι στις ορέξεις συγκεκριμένων ιδιοκτητών; Η απάντηση βρίσκεται στον πρόσφατα ψηφισθέντα νόμο 3848/2010, που διαλύει τις εργασιακές σχέσεις των ιδιωτικών εκπαιδευτικών, αφού με το 47ο άρθρο του καθιερώνει τις
αναιτιολόγητες απολύσεις στα ιδιωτικά σχολεία και τα μετατρέπει σε πεδία ωμών εκβιασμών του διδακτικού προσωπικού.
Σύμφωνα μάλιστα με το υπόμνημα, που απέστειλε η ΟΙΕΛΕ προς τον πρόεδρο της Βουλής και τους βουλευτές, κατά τη διάρκεια της συζήτησης του πολυνομοσχεδίου, «Με τις προτεινόμενες ρυθμίσεις(...) οι εκπαιδευτικοί χάνουν την αναγνώριση από την πολιτεία του λειτουργού της εκπαίδευσης και επανέρχονται εν μια νυκτί σε status υπαλλήλου επιχείρησης, που απολύεται ελευθέρα και αναιτιολόγητα σε οποιαδήποτε φάση της σταδιοδρομίας του.»
Όπως αναφέρει η ΟΙΕΛΕ, σωρεία παρανομιών διαπράχθηκαν τα τελευταία χρόνια στον ευρύτερο χώρο της ιδιωτικής εκπαίδευσης. «Ο λόγος για τον οποίο η ΟΙΕΛΕ μπόρεσε να αναδείξει από το 2002 τις παρανομίες και τις παραμορφώσεις που επιφέρει στην εκπαίδευση η κερδοσκοπία είναι αυτό ακριβώς που επισημαίνει και το Συμβούλιο της Επικρατείας σε πρόσφατη απόφασή του (622/2010): ότι δηλ. η διασφάλιση των εργασιακών σχέσεων των εκπαιδευτικών της ιδιωτικής εκπαίδευσης (άρθρο13 ν.2986/2002) (...)αποβαίνει υπέρ της ποιότητας της εκπαίδευσης που παρέχουν. Αντίθετα, η αποδόμηση των εργασιακών τους σχέσεων (...) θα έχει επιπτώσεις στη συνείδηση λειτουργού που το Σύνταγμα επιβάλλει να διαθέτουν όλοι οι εκπαιδευτικοί, οδηγώντας τους στο δίλημμα: παραίτηση ή απόλυση;» (“Υπόμνημα της ΟΙΕΛΕ προς την υπουργό Παιδείας”, αρ. πρωτ.: 19526, Αθήνα, 10/5/2010).
Για το ζήτημα των αναιτιολόγητων απολύσεων στα ιδιωτικά σχολεία ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Τάσος Κουράκης δήλωσε χαρακτηριστικά στη Βουλή: «Ο κάθε ανεπιθύμητος, συνδικαλιζόμενος ή μη αρεστός στον εργοδότη, μπορεί να απολύεται και να μην έχει, βεβαίως, και το δικαίωμα να μεταταχθεί στο δημόσιο.» Ενώ η ΟΛΜΕ σε μια συναδελφική ανακοίνωση συμπαράστασης στους ιδιωτικούς εκπαιδευτικούς τονίζει ότι: «(...) Το Δ.Σ. της ΟΛΜΕ εκφράζει την απόλυτη αντίθεσή του στην απελευθέρωση των απολύσεων στην ιδιωτική εκπαίδευση. Σε μια εποχή όπου όλοι μιλούν για “την παιδεία ως πρώτη προτεραιότητα”, το δικαίωμα στη σταθερή εργασία, άρα το δικαίωμα του εκπαιδευτικού να εκτελεί απρόσκοπτα και με ελεύθερη συνείδηση τα καθήκοντά του, είναι αδιαπραγμάτευτο.»
Η υπουργός κ. Διαμαντοπούλου έδειξε να αντιλαμβάνεται το μέγεθος των συνεπειών του προβλήματος και επιχείρησε να ανασκευάσει τη συγκεκριμένη διάταξη, δηλώνοντας στις 9 Σεπτεμβρίου 2010, στο Κοινοβούλιο κατά τη διάρκεια της κατ΄άρθρον συζήτησης του σχεδίου νόμου για τη δια βίου μάθηση,ότι: «(…) επειδή ο ιδιωτικός εκπαιδευτικός είναι ο πλούτος και η ψυχή ενός σχολείου, για απολύσεις
θα υπάρχει επαρκής και σαφής αιτία (…)».
Όμως, ούτε αυτή η δήλωση αποδείχθηκε ικανή να σταματήσει το καθεστώς απειλών και τρομοκρατίας, που απλώνεται στα ιδιωτικά σχολεία. Αν δεν εκδοθεί άμεσα σαφής και ρητή εγκύκλιος του ΥΠΔΒΜ με περιεχόμενο την κατηγορηματική απαγόρευση των αναιτιολόγητων απολύσεων των ιδιωτικών εκπαιδευτικών, το πρόβλημα θα ενταθεί και θα ακυρώσει στην πράξη την εκφρασμένη υπουργική βούληση.
Πηγή: Αυγή(Κ. Μπουγελέκας)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου