Ξένος Τύπος

LE MONDE
Επιστροφή στη Σελήνη
Σαράντα χρόνια μετά την ιστορική αποστολή του «Απόλων 11» στη Σελήνη, η ίδια η ιδέα των επανδρωμένων διαστημικών πτήσεων γίνεται στόχος ζωηρής κριτικής. Το επιστημονικό τους ενδιαφέρον είναι οριακό, αν υπολογιστεί το κόστος. Οι εναλλαγές των αστροναυτών στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) δεν απασχολούν πλέον την κοινή γνώμη, η οποία στρέφεται περισσότερο προς τα περιβαλλοντικά ζητήματα και την κλιματική αλλαγή. Έχει λοιπόν νόημα να επιστρέψουμε στη Σελήνη και να στρέψουμε το βλέμμα προς τον Άρη; Το βραχυπρόθεσμο όφελος μπορεί να είναι περιορισμένο. Ωστόσο, οι επανδρωμένες πτήσεις θα μας επιτρέψουν να κρατήσουμε ζωντανές βιομηχανίες αιχμής, ενισχύοντας τις δυνατότητες της εφαρμοσμένης έρευνας, προς όφελος πληθώρας κλάδων, πέραν της διαστημικής βιομηχανίας. Επιπλέον, η ανθρωπότητα θα αναπτύξει τις δυνατότητες παρέμβασης στην τροχιά αστεροειδών, οι οποίοι θα μπορούσαν κάποια μέρα να γίνουν απειλητικοί. Δεν πρόκειται για επιστημονική φαντασία: το 2029, μια βολίδα διαμέτρου 270 μέτρων θα περάσει σε απόσταση 30.000 χιλιομέτρων από τον πλανήτη μας.
THE GUARDIAN
Κοινωνική κινητικότητα
Μερικές φορές χρειάζεται να πει κάποιος το αυτονόητο. Η Βρετανία είναι μια άνιση κοινωνία. Η ελίτ κοιτάζει τα συμφέροντά της. Η φτώχεια παγιδεύει τους ανθρώπους από τη μια γενιά στην άλλη. Είναι δύσκολο να λέγονται τέτοιες αλήθειες: πίσω από το σύγχρονο επίστρωμά της, η βρετανική κοινωνία προσδιορίζεται από το ποιον γνωρίζεις και ποιοι είναι οι γονείς σου. Μερικά πράγματα έχουν βελτιωθεί, βεβαίως. Υπάρχει μεγαλύτερη ισότητα των δυο φύλων (αν και όχι αρκετή) κι επίσης μεγαλύτερη ισότητα ανάμεσα σε άτομα διαφορετικής φυλής. Ωστόσο, η προσπάθεια και τα προσόντα δεν ανταμείβονται όσο θα έπρεπε. Από ορισμένες απόψεις, φτωχά παιδιά που γεννήθηκαν το 1958 είχαν καλύτερες προοπτικές από εκείνα που γεννήθηκαν πέντε δεκαετίες μετά. Αυτό βεβαίως ήταν ένα από τα προβλήματα, που θα αντιμετώπιζαν οι Εργατικοί. Ωστόσο τα συμπεράσματα της έκθεσης του υπουργού Αλαν Μίλμπερν για την κοινωνική ανισότητα έδειξαν ότι το κόμμα απέτυχε. Αραγε τι πήγε λάθος; Εγιναν προσπάθειες, ξοδεύτηκαν χρήματα και οργανώθηκαν υποδομές, αλλά το κράτος φαίνεται ότι δεν έχει πάντα όλες τις απαντήσεις.
Πηγή: Καθημερινή