Κύλισε η Άννα και βρήκε την Εύη της, του Χρήστου Κυργιάκη

 Χρήστος Επαμ. Κυργιάκης

Ψέματα, ανακρίβειες και «μισές αλήθειες» περιλαμβάνονται στη δήλωση της κυρίας Χριστοφιλοπούλου με αφορμή τη «συνάντηση» που είχε με τους εκπροσώπους των αδιόριστων (ναι αυτών που δεν υπήρχαν) εκπαιδευτικών στην ευρυχωρία ενός διαδρόμου του υπουργείου παιδείας.

Ψέμα 1^ο

«Όλες οι προσλήψεις γίνονται σύμφωνα με τις εκπαιδευτικές ανάγκες των σχολείων, βάσει του αριθμού του μαθητικού δυναμικού και των προγραμμάτων σπουδών»

Στην ίδια δήλωσή της, η κυρία υφυπουργός ανατρέπει τους προηγούμενους ισχυρισμούς.

 «Να σας θυμίσω ότι ήμασταν ένα από τα λίγα Υπουργεία που κάναμε τρεις χιλιάδες διορισμούς, όσους διορισμούς μας επέτρεπε η δημοσιονομική κατάσταση της χώρας»

Δηλαδή.

Οι προσλήψεις δεν έγιναν σύμφωνα με τις εκπαιδευτικές ανάγκες αλλά σύμφωνα με τη δημοσιονομική κατάσταση της χώρας για την οποία οι μόνοι που δεν ευθύνονται είναι οι εκπαιδευτικοί, οι γονείς τους και οι μαθητές. Τα 350 δις ευρώ του ελλείμματος δεν μπορεί να οφείλονται στους 750.000 δημόσιους υπαλλήλους. Αντιστοιχούν 466.666 ευρώ σε κάθε δημόσιο υπάλληλο. Είναι φανερό πως ο ισχυρισμός ότι φταίνε οι δημόσιοι υπάλληλοι για το έλλειμμα υποστηρίζεται μόνο από τον κύριο Πάγκαλο. Ή μήπως υπάρχουν και άλλοι, κυρία Χριστοφιλοπούλου, που έχουν την ίδια άποψη;

Αυτοί που ευθύνονται πραγματικά είναι όλοι όσοι κυβέρνησαν τη χώρα τα τελευταία τριάντα χρόνια οι οποίοι με τις πολιτικές που ακολούθησαν εξυπηρέτησαν τα συμφέροντα τα δικά τους και της οικονομικής παρέας που τους στήριζε και συνεχίζει να τους στηρίζει.

Αυτοί που ευθύνονται εξακολουθούν να κυκλοφορούν ελεύθεροι και ατιμώρητοι απολαμβάνοντας την ασυλία και την καταξίωση που τους προσφέρει το πολιτικό σύστημα και η ανοχή των πολιτών.

Οι εκπαιδευτικές ανάγκες της χώρας σε καμία περίπτωση δεν καλύπτονται με 2.825 διορισμούς όταν οι συνταξιοδοτήσεις έφτασαν περίπου στις 12.000. Γι’ αυτό χρειάστηκε, σύμφωνα με πρόχειρους υπολογισμούς, να προσληφθούν πάνω από 6.500 αναπληρωτές, μέχρι τώρα, οι περισσότεροι από τους οποίους παραμένουν απλήρωτοι.

Το πώς κατανέμεται το ανθρώπινο δυναμικό σε τμήματα είναι πολιτική απόφαση του υπουργείου παιδείας η οποία όμως έχει άμεση επίπτωση στην εκπαίδευση των μαθητών των απλών ανθρώπων. Οι ανάγκες σε εκπαιδευτικό προσωπικό αλλάζουν δραματικά αν αλλάξει ο μέγιστος αριθμός μαθητών ανά τμήματα. Ταυτόχρονα μεταβάλλονται, προς το χειρότερο, οι συνθήκες μάθησης όταν ο αριθμός των μαθητών αυξάνονται, αντί να μειωθούν.

Ψέμα 2^ο

«Οι εργασιακές σχέσεις των εκπαιδευτικών δεν ανατρέπονται. Οι μόνιμοι και αναπληρωτές καθηγητές και δάσκαλοι έχουν τις ίδιες εργασιακές σχέσεις» 

Δεν αποτελεί ανατροπή των εργασιακών σχέσεων η δυνατότητα, εκ μέρους της διοίκησης του υπουργείου παιδείας, μετακίνησης ενός εκπαιδευτικού από την περιοχή που βρίσκεται σε οποιαδήποτε άλλη περιοχή της χώρας και η περιπλάνησή του σε δύο και τρία σχολεία για να συμπληρώνει ωράριο λόγω συγχωνεύσεων σχολείων και τμημάτων;

Δεν αποτελεί ανατροπή των εργασιακών σχέσεων η υποχρεωτική παραμονή του πρωτοδιόριστου για τρία χρόνια στην ίδια περιοχή, χωρίς να συντρέχει κανένας παιδαγωγικός, οικονομικός ή κοινωνικός λόγος; Και μάλιστα χωρίς να λαμβάνεται καμία μέριμνα για ανθρώπους που αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες, κοινωνικά προβλήματα ή προβλήματα υγείας;

Δεν αποτελεί ανατροπή των εργασιακών σχέσεων ο θεσμός της διετούς δοκιμασίας και η αναγόρευση του μέντορα σε υπέρτατο κριτή των ικανοτήτων του εκπαιδευτικού; Και αναφερόμαστε σε εκπαιδευτικούς που έχουν αξιολογηθεί όχι λίγες φορές μέχρι να φτάσουν στο μόνιμο διορισμό ενώ οι περισσότεροι από αυτούς έχουν «αξιολογηθεί» ως ικανότατοι από το ίδιο το υπουργείο παιδείας, δουλεύοντας ως ωρομίσθιοι ή αναπληρωτές σε διάφορες περιοχές της χώρας.

Δεν αποτελεί ανατροπή των εργασιακών σχέσεων η αλλαγή μέσα σε μία νύχτα, χωρίς κανένα ουσιαστικό μεταβατικό στάδιο προσαρμογής, του τρόπου πρόσληψης των μόνιμων εκπαιδευτικών και το πέταγμα, κυριολεκτικά, στο δρόμο της ζωής χιλιάδων ανθρώπων που είχαν προγραμματίσει τον επαγγελματικό τους βίο με βάση τα προηγούμενα δεδομένα;

Δεν αποτελεί ανατροπή των εργασιακών σχέσεων η αύξηση του ωραρίου εργασίας που ετοιμάζουν;

Δεν αποτελεί ανατροπή των εργασιακών σχέσεων η μετατροπή των αναπληρωτών σε αναπληρωτές μειωμένου ωραρίου και αποδοχών και σε πειραματόζωα μονοετούς χρηματοδότησης μέσω κάποιου ευρωπαϊκού προγράμματος τύπου ΕΣΠΑ; Κάτι τέτοια προγράμματα χρηματοδοτούσαν την Πρόσθετη Διδακτική Στήριξη, την ενισχυτική διδασκαλία, τα σχολεία δεύτερης ευκαιρίας  και τα περιβαλλοντικά προγράμματα εκπαίδευσης και τώρα, όλα αυτά τα τρώει σιγά σιγά «η μαρμάγκα».

Δεν αποτελεί ανατροπή των εργασιακών σχέσεων η μείωση μισθών και επιδομάτων, η κατάργηση των δώρων, η αύξηση στα όρια συνταξιοδότησης, και η, σχεδόν βέβαιη, περικοπή του εφάπαξ;

Δεν αποτελεί ανατροπή των εργασιακών σχέσεων η κατάργηση της αρχικής αναλογίας προσλήψεων «ένα προς ένα» και η μετατροπή της σε «ένα προς πέντε» παρά τις διαφορετικές διαβεβαιώσεις της υπουργού και των υφυπουργών;

Μισή αλήθεια

«Να τονίσω ότι τους έχω δει επανειλημμένα -  όπως και οι ίδιοι παραδέχονται – όπως έχω δει και αρκετές άλλες κατηγορίες εκπαιδευτικών και έχω συζητήσει μαζί τους»

Ξεχνάει η κυρία υφυπουργός ότι για πολλούς μήνες η πολιτική της προϊστάμενη δεν δεχόταν την ύπαρξη των αδιόριστων εκπαιδευτικών, δηλώνοντας αλαζονικά, πως «δεν υπάρχουν», επηρεασμένη προφανώς από τη γνωστή διαφήμιση. Όσες συναντήσεις έγιναν, ήταν όλες συντομότατες, χωρίς καμία δέσμευση, με υποσχέσεις που ποτέ δεν πραγματοποιήθηκαν. Σε μία από αυτές είχε πει πως για το σχολικό έτος 2011-2012 οι προσλήψεις θα γίνονται με αναλογία «ένα προς ένα» και επίσης πως θα προσληφθούν όλοι όσοι περίμεναν μόνιμο διορισμό για το τρέχον σχολικό έτος. Όλοι γνωρίζουμε ότι η πραγματικότητα αποκάλυψε τις ψεύτικες υποσχέσεις.   

Είναι καλύτερα οι υπεύθυνοι του υπουργείου να κάνουν την αυτοκριτική τους για την βίαιη ανατροπή που προκάλεσαν και σχεδιάζουν να προκαλέσουν στις ζωές χιλιάδων ανθρώπων πριν μιλήσουν για τη βίαιη ανατροπή της πόρτας του υπουργείου.

Είναι πλέον φανερό πως δεν μπορούμε να ζούμε με αυταπάτες και ψεύτικες υποσχέσεις. Το μέλλον επιφυλάσσεται μαύρο για όλους, ακόμη και για αυτούς που θεωρούν ότι κάπως «θα τη βολέψουν» όπως έκαναν όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα. Πρώτοι αυτοί θα διαπιστώσουν ότι «το κακό» δεν τους χτυπάει απλώς την πόρτα αλλά μπήκε πλέον στα σπίτια τους.