Πτυχία για κορνίζες

ΟΤΑΝ ΚΑΝΕΙΣ µία επένδυση προσδοκάς, σε βάθος χρόνου, να αποδώσει κέρδη. Ακόµη και οι έλληνες µεγαλοεπιχειρηµατίες της διασποράς (µε κάποιους εξ αυτών συνα ντήθηκε χθες ο Πρωθυπουργός στο πλαίσιο της προσπάθειας της κυβέρνησης για εξεύρεση υποψήφιων επενδυτών) εµφανίζονται δύσπιστοι να επενδύσουν τα λεφτά τους στη µητέρα - πατρίδα.
Οταν κάνεις µία επένδυση πρέπει να γνωρίζεις καλά και ποιος είναι ο στόχος σου. Αυτές τις ηµέρες δεκά δες χιλιάδες ελληνικές οικογένειες περιµένουν την απόδοση µιας επέν δυσης πολλών χρόνων. Και δεν εί ναι άλλη από την επιτυχία των παι διών τους να εισαχθούν στα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ. Ουσιαστικά, οι οικογέ νειες περιµένουν να εισπράξουν τα οφέλη από τα χρή µατα που διέθε ταν επί πολλά χρό νια για µία θέση στο Πανεπιστήµιο.
Κατανοητό.

Εκατοντάδες ώρες έχουν ξοδευτεί στην παρακολού θηση φροντιστη ρίων, χιλιάδες ευρώ έχουν διατε θεί για την ενίσχυση των υποψηφί ων, δεκάδες ξενύχτια έχουν γίνει για την επανάληψη της επανάληψης. Παλαιότερα αυτός ο οικογενειακός στόχος ίσως και να είχε κάποια βα ρύτητα. Κοινωνική. Το να έχει κά ποιος πτυχίο γιατρού, νοµικού ή µη χανικού ίσως και να αποτελούσε µία καλή µετοχή στο κοινωνικό χρηµα τιστήριο. Σήµερα όµως τα πράγµα τα έχουν αλλάξει. Και ενδεχοµένως ο στόχος να χρειάζεται ανακαθο ρισµό. Ενας καλός κοµπιουτεράς, για παράδειγµα, που δεν έχει πτυ χίο είναι περιζήτητος σε αντίθεση µε έναν άριστο γιατρό που ξοδεύ ει µία δεκαετία µόνο για να ολοκλη ρώσει τον κύκλο των υποχρεώσεών του προτού διοριστεί σε ένα νο σοκοµείο. Τα ελληνικά πανεπιστή µια - µε ελάχιστες φωτεινές εξαιρέ σεις -, απαξιωµένα, προσφέρουν περιορισµένου επιπέδου γνώσεις.
Και οι νέοι που αποφοιτούν από αυ τά βγαίνουν στην αγορά µε προο πτική να έρθουν αντιµέτωποι µε την ανεργία, µε ένα αβέβαιο µέλ λον. Καθηµερινά µαθαίνουµε ότι χι λιάδες νέοι αναζητούν επαγγελµα τικό καταφύγιο στο εξωτερικό αδυ νατώντας να βρουν στην Ελλάδα ερ γασία. Ακόµη όσοι πτυχιούχοι βρί σκουν δουλειά, αυτή είναι κατώτε ρη των προσόντων τους και η αµοι βή τους τόσο περιορισµένη ώστε δεν επαρκεί για να ζήσουν άνετα.
Το πρόβληµα ξεκινάει από τον τρό πο µε τον οποίο το ίδιο το κράτος δίνει τις κατευθύνσεις στους µα θητές από τις πρώτες τάξεις του Γυµνασίου. Το κράτος θα πρέπει να αποφασίσει εάν επιθυµεί στρατιές πτυχιούχων ανέργων και οι οικογέ νειες εάν επιθυµούν κορνιζαρισµέ να πτυχία στα παιδικά δωµάτια που δεν έχουν αδειάσει.
Πηγή: Τα Νέα (Βούλας Κεχαγιά)