“Αγύμναστη πολιτική, αγύμναστος λαός…

Είναι θλιβερό πραγματικά όταν θεάται κάποιος, (ιδίως όταν αυτός εκπροσωπεί την εξουσία), να αδυνατεί να κοιτάξει κατάματα και να αντιμετωπίσει με αποφασιστικότητα την πραγματικότητα ή μια όψη αυτής και τους ανθρώπους που τη διαμορφώνουν και έχουν σοβαρές ενστάσεις και διαφωνίες. Είναι θλιβερό να καταφεύγει τρομοκρατημένος στην ασφάλεια της «φωλιάς» και από εκεί χρησιμοποιώντας την ως ορμητήριο με θάρρος να εκτοξεύει «βέλη» υπό την ένοχη σιωπή του κλειδοκράτορα αυτής της «φωλιάς», προς όλους εκείνους τους ανθρώπους που προσπάθησαν να του θυμίσουν ή να του δείξουν ποια είναι η πραγματικότητα.
Και για να γίνω πιο σαφής αναφέρομαι στον Υφυπουργό Παιδείας, κύριο Πανάρετο, ο οποίος από το βήμα της Βουλής την Τετάρτη 5 Μαΐου και στα πλαίσια του υπό συζήτηση νομοσχεδίου για το «νέο σχολείο», επιτέθηκε φραστικά με πρωτόγνωρο τρόπο στους εκπαιδευτικούς καθηγητές Φυσικής Αγωγής (ή όπως αρέσκεται να τους ονομάζει αυτός και η προϊσταμένη του, «γυμναστές») λέγοντας το τρομερό(!):
«Εγώ θα πω ένα πράγμα, για το οποίο δεν έχω στοιχεία, αλλά θα προσπαθήσω να βρω. Πόσοι από τους γυμναστές που είναι διορισμένοι, γυμνάζουν, κάνουν γυμναστική σε παιδιά; Εγώ πιστεύω ότι αν όλοι οι γυμναστές που είναι διορισμένοι γύμναζαν, θα ήμασταν ο καλύτερα γυμνασμένος λαός.»

Σίγουρα, μια αυθόρμητη και άμεση απάντηση που θα άρμοζε στα λεγόμενά του από έναν «γυμναστή» - και όχι μόνον - θα ήταν η εξής: «Πόσοι από τους πολιτικούς και αξιωματούχους της κυβέρνησης που κυβερνούν τη χώρα μας ασκούν πολιτική; Εγώ πιστεύω αν όλοι οι υπουργοί και υφυπουργοί «κυβερνούσαν» όπως θα έπρεπε θα ήμασταν ο πιο περήφανος λαός»!
Ο κύριος Υφυπουργός λοιπόν, ο τεχνοκράτης του Υπουργείου μας, ο άνθρωπος που γνωρίζει άριστα τι σημαίνει έρευνα, επιστημονικά δεδομένα, αξιολόγηση στοιχείων, συμπεράσματα έρευνας, ο άνθρωπος, που στην προσωπική του ιστοσελίδα δεσπόζουν οι δημοσιεύσεις του οι οποίες «φωτογραφίζουν» έναν πραγματικό επιστήμονα, προσπάθησε να πείσει τη Βουλή αυτή τη φορά με βάση τα προσωπικά του πιστεύω και έξω από κάθε επιστημονική δεοντολογία, ότι μια ομάδα ανθρώπων – εκπαιδευτικών – «γυμναστών» δεν κάνει καλά τη δουλειά της. (sic)
Όπως τόνισε, κατέληξε σ’ αυτό το συμπέρασμα για τους «γυμναστές», χωρίς όμως κανένα στοιχείο για να το στηρίξει, εκτός από την προσωπική του άποψη που της προσδίδει βαρύτητα ο τίτλος του Υφυπουργού!!! Και για να μας πείσει ότι η αλήθεια βρίσκεται κοντά στα λεγόμενά του υποστήριξε ότι «θα προσπαθήσει να βρει», αποδεικτικά στοιχεία κάποτε, κάποια στιγμή, αόριστα στο μέλλον… Αλλά πότε και ποιος θα τον ρωτήσει σχετικά δεν έχει καμία σημασία, επειδή ο στόχος του δεν ήταν να τεκμηριώσει αυτό το συμπέρασμα. Σημασία γι’ αυτόν είχε απλώς να ακουστεί ένας τόσο υποτιμητικός χαρακτηρισμός για το συγκεκριμένο κλάδο, έστω κι αν πρόκειται για μια απλή γνώμη, χωρίς επιχειρήματα και μάλιστα αγορεύοντας όχι μπροστά σε οποιονδήποτε αλλά μπροστά σε μορφωμένους ανθρώπους. Σημασία γι’ αυτόν είχε να στοχοποιήσει αρνητικά μια κατηγορία εκπαιδευτικών σε μια ολομέλεια της Βουλής με θέμα συζήτησης την Παιδεία, προβάλλοντας, αποκλειστικά και μόνο τα προσωπικά του πιστεύω για τη συμβολή των συγκεκριμένων καθηγητών στο εκπαιδευτικό σύστημα και τον τρόπο λειτουργίας τους. Και όλα αυτά όπως τόνισα και παραπάνω, έξω από κάθε επιστημονική μέθοδο και ηθική δεοντολογία. Αντίθετα δηλαδή από ότι θα έπρεπε να αποτελεί κανόνα για έναν επιστήμονα, αξιωματούχο της κυβέρνησης και μάλιστα Υφυπουργό Παιδείας. Έτσι λοιπόν οδηγήθηκε κατευθείαν στα συμπεράσματά του στηριζόμενος απλά και μόνο στη δική του άποψη περί «αγυμνασιάς του σημερινού Έλληνα» (πως το εννοεί άραγε!!!) και παραπέμποντας σε «αποδεικτικά στοιχεία» που θα ψάξει μελλοντικά να βρει για να στηρίξει τα παραπάνω. Είχε όμως μάλλον ξεχάσει ότι βρισκόταν στο βήμα της Βουλής των Ελλήνων και όχι σε μια συζήτηση «του ποδαριού» με δυο τρεις γνωστούς...
Ο τεχνοκράτης κατά τα άλλα Υφυπουργός Παιδείας κύριος Πανάρετος, που βρίσκεται οχτώ μήνες στο κρίσιμο Υπουργείο Παιδείας φαίνεται ότι:
Αγνοεί πως, όταν είναι κάποιος Υφυπουργός και μάλιστα του Υπουργείου Παιδείας, οφείλει προτού εκφράσει δημόσια υποτιμητικά σχόλια και οδηγηθεί σε συμπεράσματα για τους «γυμναστές», όπως αρέσκεται να τους αποκαλεί (αύριο ίσως και για κάποια άλλη ειδικότητα) να στηρίζεται όχι στη γνώμη του αλλά σε αδιάσειστα στοιχεία και σε πορίσματα ερευνών, που να αποδεικνύουν με σαφήνεια ότι το επίπεδο γύμνασης του σημερινού Έλληνα οφείλεται στην κακή νοοτροπία του εκπαιδευτικού Φυσικής Αγωγής και όχι για παράδειγμα στις κακές υπηρεσίες του κράτους, στις κοινωνικές αλλαγές και σε άλλους παράγοντες, που όλοι γνωρίζουμε.
Αγνοεί αυτό που συμβαίνει στο δημόσιο σχολείο σχετικά με τη διδασκαλία του μαθήματος της Φυσικής Αγωγής, δηλαδή το γεγονός ότι το μάθημα παραμένει συστηματικά υποβαθμισμένο και τελευταίο έως ανύπαρκτο στη λίστα με τις προτεραιότητες στα θέματα της αναβάθμισης της παιδείας.
Αγνοεί το γεγονός ότι ιδιαίτερα στο Λύκειο το μάθημα της Φυσικής Αγωγής έχει υποβαθμιστεί και απαξιωθεί πλήρως. Και για να αναφερθώ σε συγκεκριμένα στοιχεία, εκτός από τη μείωση των ωρών ή και την πλήρη έλλειψη του μαθήματος από το εβδομαδιαίο πρόγραμμα σε κάποιες τάξεις, ο βαθμός του μαθήματος έχει πάψει να μετρά στο γενικό βαθμό των μαθητών.
Αγνοεί το γεγονός ότι ο καθηγητής Φυσικής Αγωγής εμποδίζεται εκ των πραγμάτων να παράξει ουσιαστικό έργο με τις δύο ώρες την βδομάδα που έχει στη διάθεσή του μέσα στο εβδομαδιαίο ωρολόγιο πρόγραμμα και μάλιστα τις περισσότερες φορές κάτω από συνθήκες «τριτοκοσμικές» (έλλειψη γυμναστηρίων, γηπέδων, υπαίθριων και στεγασμένων, αποδυτηρίων, οργάνων γυμναστικής κτλ.)
Αγνοεί το γεγονός ότι ο ρόλος της συστηματικής άσκησης μέσα στο σχολείο δεν περιορίζεται μόνο στην εκγύμναση του σώματος των παιδιών, αλλά αποτελεί σημαντικό παράγοντα και αναπόσπαστο συνδετικό κρίκο για την επιτυχή διεξαγωγή ενός προγράμματος μαθημάτων διατηρώντας και τη σκέψη σε διαρκή εγρήγορση στις κρίσιμες αυτές ηλικίες.
Αγνοεί το γεγονός ότι για να πετύχουμε καλά αποτέλεσμα στη φυσική κατάσταση του μαθητή χρειάζεται, με βάση την επιστήμη της Φ.Α., να διατίθενται τουλάχιστον τρεις (3) ώρες εβδομαδιαίως ώστε να υπάρχει σταθερή ένταση και διάρκεια στην επιβάρυνση των ασκήσεων. Και αυτό είναι ανάγκη να τηρείται μέχρι και τις τελευταίες τάξεις του Λυκείου, ώστε η άθληση να καταστεί βίωμα και τρόπος ζωής του νέου ανθρώπου.
Αγνοεί το γεγονός ότι, παρόλα τα προβλήματα για τα οποία δεν ευθύνονται οι «γυμναστές», υπάρχουν αμέτρητα παραδείγματα με αξιόλογα επιτεύγματα από την εφαρμογή του μαθήματος της Φυσικής Αγωγής, η ανάδειξη των οπίων οφείλεται κυρίως στην προσωπική προσπάθεια, το μεράκι και την πρωτοβουλία του «γυμναστή» και σίγουρα όχι στο πεπαλαιωμένο, συγκεντρωτικό, ανοργάνωτο και απρόσωπο σύστημα της παιδείας που μετέτρεψε το σπουδαιότατο κατά τ’ άλλα μάθημα της Φυσικής Αγωγής σε ένα παρατεταμένο διάλλειμα…
Αγνοεί ότι στα πλαίσια της νεοελληνικής παιδείας το μάθημα της Φυσικής Αγωγής και η εφαρμογή του δεν αποτελεί εξαίρεση της παρακμιακής πολιτικής ζωής και υποβαθμισμένης κουλτούρας του τόπου μας, γεγονός που μας φέρνει πρώτους σε όλους τους αρνητικούς δείκτες της ευρωζώνης…
Αγνοεί τις επιταγές του Συντάγματος που λέει ότι η Φυσική Αγωγή θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται ως αναπόσπαστο κομμάτι της εκπαιδευτικής διαδικασίας, αφού κατά το άρθρο 16 παράγραφος 2 ορίζεται ότι "Η παιδεία αποτελεί βασική αποστολή του κράτους, έχει δε ως σκοπό την ηθική, πνευματική, επαγγελματική και Φυσική Αγωγή των Ελλήνων".
Αγνοεί το γεγονός ότι από τη μια πλευρά το Ελληνόπουλο γίνεται την τελευταία δεκαετία θύμα της λεγόμενης ψηφιακής επανάστασης πράγμα που το καθιστά «όμηρο» της πολυθρόνας, ψυχομανιακό πελάτη και target group της κάθε «γκατζετίστικης» εταιρίας και από την άλλη το Υπουργείο Παιδείας παραμένει πεισματικά αγκυλωμένο σε πρακτικές και νοοτροπίες περασμένων δεκαετιών, όσον αφορά στο μάθημα της Φυσικής Αγωγής, αγνοώντας επιδεικτικά τις επίσημες εκθέσεις και αρνούμενο να εναρμονιστεί με τις προτροπές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (βλ. επόμενη παράγραφο) για ποιοτική αναβάθμιση με συγκεκριμένα μέτρα.
Ο κύριος Υφυπουργός στην ομιλία του στη βουλή αντί να επαίρεται για το ότι είναι σταθερός αναγνώστης εκθέσεων (και καλά κάνει) που δημοσιεύονται στον ξένο τύπο (NEW YORK TIMES) σχετικά με θέματα παιδείας της Αμερικής, όφειλε πρωτίστως να γνωρίζει με ακρίβεια μια σημαντική έκθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου*, η οποία αναφέρεται στα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο μαθητής (και κατ’ επέκταση ο αγύμναστος πολίτης) της Ευρώπης στο θέμα του αθλητισμού και της Φυσικής Αγωγής, εξαίρεση της οποίας δεν αποτελεί το Ελληνόπουλο.
Όφειλε να ενημερωθεί και να ακολουθήσει ως Υφυπουργός Παιδείας Ευρωπαϊκού Κράτους τις προτροπές και τα συμπεράσματα αυτής της άκρως σημαντικής έκθεσης, μερικές από τις οποίες είναι: η αναβάθμιση του μαθήματος της Φυσικής Αγωγής και κατ’ επέκταση του καθηγητή Φ.Α. καθώς και η γενναία αύξηση των ωρών της διδασκαλίας του μαθήματος. Αυτό όμως προϋποθέτει ότι έχει κατανοήσει προηγουμένως «γιατί ο σημερινός Έλληνας είναι αγύμναστος» πριν εκτοξεύσει από το βήμα της Βουλής σε πανελλαδική «ζωντανή» μετάδοση προς πάσα κατεύθυνση βέλη γεμάτα δηλητήριο για ό,τι ο ίδιος «νομίζει» σχετικά με την αποτελεσματικότητα του έργου των καθηγητών Φυσικής Αγωγής.
Σε κάθε περίπτωση, ο ισοπεδωτικός λόγος και η «άκομψη» αντίδραση του Υφυπουργού από το βήμα της Βουλής για τους «γυμναστές» φαίνεται ότι είναι η απάντηση από μια ρεβανσιστική και αδικαιολόγητη στάση απέναντί τους, αφού την αμέσως προηγούμενη ημέρα, την 4η Μαΐου, αντιμετώπισε ή μάλλον δεν αντιμετώπισε τη δυναμική τους είσοδο στο προαύλιο του Υπουργείου Παιδείας στα πλαίσια συνδικαλιστικής κινητοποίησης. όταν επίμονα ζητούσαν να συναντηθούν με στελέχη του Υπουργείου, αίτημα φυσικά που δεν εισακούστηκε.
Που να φαντάζονταν οι κακόμοιροι και εξαπατημένοι «γυμναστές» όταν απευθύνονταν στον Υφυπουργό στο προαύλιο, πιστεύοντας πως θα έσκυβε με κατανόηση πάνω στα προβλήματά τους ότι θα δέχονταν την επόμενη ημέρα ξαφνική επίθεση με «βέλη» μέσα από την ασφαλή «φωλιά» του Κοινοβουλίου!
Η αψυχολόγητη ενέργεια του Υφυπουργού καταδεικνύει περίτρανα δύο πράγματα:
•Πρώτον, την έλλειψη ικανότητάς του για άμεση αντιμετώπιση κρίσιμων καταστάσεων, αφού οι ενέργειές του και η συμπεριφορά του μέσα στη Βουλή, έπειτα από το συμβάν, δείχνουν να ασκεί τα καθήκοντά του με βάση το θυμικό του (π.χ. εκδίκηση) δίχως να αντιλαμβάνεται το θεσμικό του ρόλο, και
•Δεύτερον, την απογοητευτική εικόνα από τη στάση του συνόλου σχεδόν των παρόντων βουλευτών, οι οποίοι επέδειξαν χαρακτηριστική αδράνεια (ή αδιαφορία ή άγνοια), η οποία όμως ισοδυναμούσε με αποδοχή των όσων άδικα ειπώθηκαν και βέβαια αυτή της Υπουργού που στο πρόσωπο του Υφυπουργού φαίνεται ότι βρήκε έναν ισχυρό σύμμαχο κατά των υπεράριθμων «γυμναστών».
Μοναδική εξαίρεση αποτέλεσε ο βουλευτής του «ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ» Τάσος Κουράκης, ο οποίος προέτρεψε την κυρία Υπουργό αλλά και τον Υφυπουργό να προβούν σε ανάκληση των όσων ακούστηκαν, πράγμα όμως που φυσικά δεν έκαναν. Ο Βουλευτής, με ιδιαίτερη ευαισθησία στο θέμα, προχώρησε ακόμη παραπέρα αφού προσπαθώντας να αντικρούσει τον κο Πανάρετο πρότεινε εφικτές λύσεις για την απορρόφηση των Καθηγητών Φυσικής Αγωγής.
H άνευ προηγουμένου άδικη επίθεση του Υφυπουργού μέσα στη Βουλή και χωρίς σχεδόν καμιά αντίσταση αποτελεί το «ξεχείλισμα του ποτηριού» όλων όσων υπήρξαμε όλους αυτούς τους μήνες μάρτυρες και θύματα από την απαξίωση του ρόλου του Κ.Φ.Α. Ο «υπεράριθμος», ο «τεμπέλης» ο «ανίκανος» γυμναστής… Η απαξίωση λοιπόν του ρόλου του γυμναστή που απλώς μοχθεί και αγαπά αυτό που κάνει, ξεκίνησε πρωτίστως από την ίδια την ηγεσία του Υπουργείου και εν συνεχεία από τα κανάλια και τους δημοσιογράφους που εύκολα καταφεύγουν σε λαϊκισμούς εκτοξεύοντας αστήριχτους χαρακτηρισμούς και «χαϊδεύοντας» τα αυτιά της ηγεσίας που φιλοξενείται στα πάνελ τους…
Ο «βιασμός» της λογικής και η παραποίηση της αλήθειας φαίνεται ότι αποτελούν σταθερές πρακτικές για να στηρίξουν τα μη ορθά «επιχειρήματα» της Ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας που δυστυχώς μετά λύπης μας παρακολουθήσαμε να περνούν και από την πόρτα του Κοινοβουλίου…
Ο δημοσιονομικός τους εφιάλτης για την οικονομική κρίση, για την οποία είναι οι μόνοι υπεύθυνοι, τους έχει οδηγήσει να υποβαθμίζουν ρόλους, αξίες, προσπάθειες και προγραμματισμούς ανθρώπων μόνο και μόνο για ταιριάξουν τους αριθμούς τους…
Φτάνει πια!!!

Αντώνης Κεραμιδάς
www.etad.gr
Καθηγητές Φυσικής Αγωγής
ΤΑΔ- ΕΤΑΔ Αν. Θεσσαλονίκης

*«Επιτροπή Πολιτισμού και Παιδείας» Σχετικά με το ρόλο του αθλητισμού στην παιδεία 2007/2086(INI))